به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، در طول تاریخ، تمدن‎های زیادی بر اثر بلایای طبیعی، تغییرات آب‎وهوایی، جنگ، غارت یا دخالت انسان از بین رفته‎اند ولی ناپدیدشدن بعضی از آن‎ها به شکل مرموزی اتفاق افتاده‎ و هیچ‎گاه علت نابودی و محو شدن‎شان مشخص نشده‎است. هرچند تعدادی از آن ها، سال‎ها بعد کشف شدند و توجه کاوشگران را به خود جلب کردند. نادیده گرفتن این تمدن‎ها و افسانه‎های‎شان که روزی در اوج شکوه بوده و به ناگاه بی‎هیچ اثری محو شده‎اند، غیرممکن است. چرا یک تمدن با شکوه و جلال و درحال رشد، ناگهان متوقف می‎شود و ساکنانش از بین می‎روند و معماری‎اش تبدیل به متروکه  ای می‎شود؟ نظریه‎پردازان ، حدس و گمان‎هایی عجیب و دور از ذهن می‎زنند ازجمله ربوده شدن توسط موجودات فضایی، نفرین بیگانگان و انتقام موجودات فرازمینی.

نبطی‎ها|ساخته نیروهای ماوراءالطبیعه

تمدن گمشده نبطی‎های باستان که جنوب اردن، کنعان و شمال عربستان را شامل می‎شد، در قرن ششم پیش از میلاد گسترش یافت. مهندسی آب، مدیریت سدهای پیچیده، ساخت کانال‎ها و مخازنی که زندگی در منطقه خشک کویری را ممکن می‎کرد، ازجمله مهارت‎های نبطی‎ها بود. حدود قرن 4میلادی، این قوم به دلیل نامشخصی شهر «پترا» را ترک کردند. پترا واقع در اردن امروزی، شهری در دل کوه و در تخته‎سنگ‎هایی به رنگ گل سرخ، تراشیده شده و پایتخت نبطی‎ها بوده‎است. بعضی‎ها معتقدند انسان نمی‎توانسته جایی با این ظرافت بسازد و نیروهای ماوراءالطبیعه این شهر را ساخته‎اند. برخی بر این باورند که موجودات فرازمینی حتی مدتی را در آن‎جا زندگی کرده و بدون بر جای گذاشتن هیچ اثری از خود، آن جا را ترک کرده‎اند. سرانجام شکوه خیره‎کننده «پترا» و آوازه ثروت آن، امپراتوری روم را به طمع تصرف آن انداخت و به تدریج فرهنگ نبطی از آن رخت بربست.

الدورادو| شهر گمشده طلایی

براساس افسانه‎ها در این شهر تمام خانه‎ها، معبدها و همه اسباب زندگی از جنس طلاست حتی کف رودخانه‎ها و مراتع به جای سنگ و خاک، پر از طلا و جواهرات است. این افسانه ریشه در قرن شانزدهم دارد و ظاهرا در مراسم خاصی، پادشاه بدن خود را به یک ماده چسبنده آغشته می‎کرد و افراد قبیله روی او گرد طلا می‎پاشیدند سپس سوار بر قایقی می‎شد و با مراسمی به وسط دریاچه گواداتیتا می‎پرید و بدن آغشته به طلای‎اش را در آب می‎شست و به این ترتیب پادشاهی او به تایید رب‎النوع قبیله می‎رسید. در سال‎های ۱۵۴۵ تا 1580 تلاش‎هایی برای کشف گنجینه‌های الدورادو انجام و آثاری از طلا در نوار ساحلی دریاچه گواداتیتا یافت شد. باستان‎شناسان احتمال دادند این آثار مربوط به شهر تاریخی الدورادو است اما نمی‌توانستند دریاچه را به اندازه کافی تخلیه کنند تا به گنجینه‎های درونش دست یابند. سال ۱۹۶۵دولت کلمبیا این دریاچه را منطقه حفاظت‎شده نامید و تمام جست‎وجوها متوقف شد.

شهر گمشده زی|پنهان در قلب آمازون

این شهر را یک کلنل انگلیسی به اسم«پرسی هریسون فاست» که ادعا می‎کرد در دل جنگل‎های آمازون شهری مدرن وجود داشته‎، نام‎گذاری کرده‎است. «پرسی» در تحقیقاتش به مدارکی معروف به «دست‎نوشته 512» دست یافت که توسط یک پژوهشگر نوشته شده‎بود. به گفته این پژوهشگر، او به خرابه‎های این تمدن دست پیدا کرده‎بود. در این مدرک، جزئیات کامل این شهر بدون ذکر محل آن آورده شده‎بود.در سال 1925، فاست در آخرین تلاش برای پیدا کردن این شهر به اتفاق پسر و دوستش در جنگل، بی هیچ نشانی گم شد. اگرچه این شهر هرگز پیدا نشد اما بقایای شهرهای باستانی و اماکن مقدس بسیاری در سال‎های اخیر با استفاده از فناوری اسکن در جنگل‎ های گوآتمالا، برزیل، بولیوی و هندوراس پیدا شده‎است. بعید نیست روزی شهر باستانی و افسانه‎ای «زی» پیدا شود یا شاید هم آن را پیدا کرده و مثل بسیاری از اکتشافات پنهان نگه داشته‎اند.

مصر باستان|تمدنی با  رازهای تمام‎نشدنی

یکی از کهن‌ترین و اعجاب‌انگیزترین تمدن‌های بشری، تمدن مصر باستان با بیش از شش ‎هزار سال قدمت است. در میان مصریان، معماران و مهندسان بزرگ فراوان بودند و شاهان نیرومندی در اوج جلال بی‎پایان و ثروت بی‎کران می‎زیستند. ازبسیاری از جزئیات  آن تمدن چیزی جز بناهای نیمه‎خراب باقی نمانده  است تا مورخان را به تحقیق و جهان گردان را به اعجاب وادارد. به تازگی باستان‌شناسان مصری، مقبره ای متعلق به ۴۴۰۰سال پیش با دست‎کم 55 مجسمه درمنطقه «سقاره» در نزدیکی قاهره کشف کردند که مقبره و همگی مجسمه ها سالم هستند. تندیس‌ها ی رنگارنگ، قفسه‌هایی با نقوشی بر ردیف‌بندی آن ها و نوشته‌های خطاطی هیروگلیف در این مقبره دیده می‌شود. براساس یافته‌های باستان‌شناسان این مقبره به احتمال زیاد به یک روحانی عالی‌‌رتبه‌ به نام «واح‌تی» و به دوره پنجمین پادشاهی مصر تعلق دارد.

امپراتوری خمر|تمدن مخفی در جنگل

این امپراتوری یکی از حکومت‎هایی است که بین قرن‎ 9 تا 13میلادی در جنوب‎شرقی آسیا در اوج قدرت بود و امروزه «آنگکور» در کامبوج مهم‎ترین شهر به‏جا مانده از آن است که بعد از 150سال به‎طور اتفاقی کشف شد. باستان‎شناسان به‎تازگی با استفاده از فناوری‌ لیزری، سیستم آب‎رسانی پیشرفته‎ای در این امپراتوری کشف کرده‎اند. یافته‌‎های جدید می‌تواند فرضیه‎هایی درباره چگونگی شکل‌‎گیری امپراتوری «خمر»، قدرت یافتن و سقوط آن در قرن ۱۵میلادی همچنین نقش تغییرات آب‎و‎هوایی و مدیریت آب را در این فرایند به چالش بکشد. احتمالا این تمدن به دلیل حملات بیگانگان، مرگ بر اثر طاعون، بحران آب و نزاع بر سر قدرت در میان خانواده‎های سلطنتی، ضعیف و درنهایت دربرابر تایلندی‎ها تسلیم و نابود شده است. بعد از آن بقایای شهر خالی از سکنه در دل جنگل به حال خود رها شد، گیاهان و درختان در اطراف آن روییدند و آن را در خود پنهان کردند.

آتلانتیس|آرمان‎شهری پر از گنجینه‌های مادی و غیرمادی

اولین‎بار در سال 360 قبل از میلاد مسیح در دست‎نوشته‎های افلاطون به وجود جزیره‌ شگفت‎‌انگیزی اشاره شد که در آن دانش و ثروتی بی‌‎نهایت ارزشمند وجود داشت و به عنوان تنها آرمان‌‎شهر روی زمین شناخته می‌شد. گفته می‎شود این جزیره، خانه و مأمن پادشاهان قدرتمندی با فناوری پیشرفته، نیروی دریایی بزرگ و اقتصاد شگفت‎انگیز بوده‎است.
حدود 9600سال قبل از میلاد مسیح، کل جزیره با پدیده‎ای ناشناخته که آن را «شبح وحشتناک آتش و زلزله» توصیف کرده‎اند، در دریا غرق شد. در طول قرن‌های گذشته، افراد زیادی برای پیداکردن این شهر، وقت و انرژی  خود راصرف کردند.
 هرکدام براساس شواهدی، مناطقی مانند قطب جنوب، اقیانوس اطلس،‌ آلمان،‌ بولیوی،‌ ترکیه، کارائیب و مکان‌های دیگر را محل استقرار این جزیره اعلام کرده‌اند.

امپراتوری اینکا|تمدنی در ارتفاع 2500متری

این امپراتوری در قرن 15میلادی متشکل از بومی‎های آمریکای جنوبی بود. «اینکاها»به دلیل توانایی‎شان در استفاده از تخته‎سنگ‎های عظیم برای خانه‎سازی و برپاداشتن معبدهای باشکوه به «مردمان سنگ» مشهور بودند. به گفته مورخان، در سال‎های اولیه میلاد مسیح، قومی بسیار وحشی و قدرتمند به این مردم حمله و آن‎ها را به گریز به سمت کوهستان‎های پوشیده از درخت «پرو» وادار کردند. اینکاها از بیم حمله‎ای دیگر بر فراز کوهی بلند در نقطه‎ای دوردست، قلعه‎ای از تخته‎سنگ‎های عظیم ساختند. با افزوده شدن جمعیت اینکاها، یک امپراتوری وسیع که مرزهای آن کلمبیا، شیلی، اکوادور و پرو امروزی بود، تشکیل شد. شهر «ماچوپیچو» احتمالا شگفت‎انگیزترین ساخته شهری امپراتوری اینکا در اوج قدرتشان است؛ شهری با دیوارهای غول‎پیکر، تراس‎ها و رمپ‎هایی طبیعی که اینکاها آن را با هنر سنگ‎تراشی ساخته بودند. حدود یک قرن بعد از ساخت ماچوپیچو، به دلیل جنگ‌های اسپانیا با اینکاها که منجر به نابودی این قوم شد، ماچوپیچو هم متروکه شد و چون در ارتفاعات دورافتاده‌ای ساخته شده‎بود، کسی از وجود آن خبری نداشت.تا این که در سال 1911  بقایای این شهر کشف شد.

مایا|همکاران موجودات فرازمینی

قلمروی مایاها، شبه‎جزیره‎ای به نام «یوکاتان» بوده که امروزه شامل«مکزیک»، «گواتمالا» و «بلیز» است و مایاهای کنونی هنوز در آن زندگی می‎کنند. مایاها از معروف‎ترین قبایل سرخ پوست بودند که دستاوردهای چشمگیری در هنر، معماری، ستاره‎شناسی و ریاضیات داشتند و خط ابتدایی هیروگلیفی هم متعلق به آن‎هاست. به اعتقاد آن‎ها دنیا در روز 11آگوست قبل از میلاد مسیح شکل گرفته‎است و این دقیقا همان تاریخی است که تقویم آغاز می‎شود. تمدن بزرگ مایا قبل از ورود مهاجران اروپایی رو به نابودی رفت. تغییرات آب‎وهوایی و درگیری‎های قومی از محکم‎ترین نظریه‎ها درباره نابودی این تمدن بزرگ است.

مردم مایا در طراحی و ساخت هرم و معبد، تبحر ویژه‎ای داشتند و یکی از بزرگ‎ترین هرم‎های دنیا به‎نام «لا دانتا» به این تمدن تعلق دارد. دانشمندان به آثار قابل توجهی دست پیدا کرده‎اند که براساس آن‎ها ارتباط احتمالی مایاها و فرازمینیان اثبات می‎شود. یکی از بارزترین نمونه‌ها، آثاری است که شش سال پیش توسط گروهی از محققان با پخش تصاویری از اشیای باستانی شبیه سفینه فضایی و موجودات فرازمینی کشف و باعث حیرت جهانیان شد.

منبع: روزنامه خراسان

انتهای پیام/

تمدن‎هایی که در دل تاریخ فرو رفتند