احمد خداوردی متخصص کودکان و نوزادان در گفتوگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: جدایی والدین بیشک برای اکثر فرزندان پدیدهای سهمگین است؛ این کودکان در طول زندگی خود با آسیبهای روانی و اجتماعی متعدد مواجه میشوند و در این بین آنچه مهم خواهد بود پذیرفتن این موضوع به عنوان یک واقعه استرسزا برای کودک خواهد بود. باید بررسی کنیم چه راهی را باید برویم تا کودک کمترین آسیب را در این برهه ببیند.
وی با تاکید بر اینکه نحوه مدیریت پس از طلاق از خود طلاق مهمتر است، ادامه داد: طلاق از مهمترین پدیدههای حیات انسانی است که نه تنها تعادل روانی ۲ انسان، بلکه تعادل روانی فرزندان، بستگان، دوستان و نزدیکان را نیز به هم میریزد؛ طلاق تحولی با ویژگیهای منحصر به فرد است که منجر به سوگواری و ماتم زدگی و واکنشهایی مانند خشم، افسردگی و انزوای اجتماعی زوجین و فرزندان میشود.
بیشتر بخوانید: هرگز این جملات را به فرزندتان نگویید/ چگونه کودکی مستقل تربیت کنیم؟
این متخصص کودکان و نوزادان بیان کرد: توجه به خصوصیات اخلاقی کودک مانند خلق و خو، سن، آسیبهاى قبلی و مهارتهای سازگاری و مقابله در نحوه مداخله در بحران طلاق مهم است؛ کودک باید خود را برای سازگاری آماده کند، برای کودک خیلی سخت است که دنیا قابل پیش بینی نیست اما کمکم سبک جدید زندگی خود را پیدا خواهد کرد و این حالت ممکن است چند ماه طول بکشد.
خداوردی افزود: در این بین تجدید احساس ثبات، کنار آمدن با تغییرات و مشخص شدن الگوی زندگی برای کودک معمولا ٢ تا سه سال طول میکشد و در این مرحله والدین باید سعی کنند تا جایی که میتوانند شرایط را باید برای کودک ثابت نگه دارند. نوزاد طلاق را نمیفهمد، اما جو روانی خانه را درک میکند، متوجه میشود که آرامش وجود ندارد، تن صدای مادر را میفهمد،کودک نوپا حس میکند خودش کاری کرده است و احساس گناه میکند، نبودن یکی از والدین را میفهمد، به دعواها و مشاجره آگهی دارد و در این بین تعامل مثبت والدین با کودک مهم است.
این متخصص کودکان و نوزادان تشریح کرد: پیش دبستانی پر ریسکترین مرحله کودکی است و آسیب پذیری در این مرحله بیشتر است، همچنین ترس از جدایی دارد. کودک پیش دبستانی در میان خود میان بینی تفکر جادویی دارد؛ مثلا فکر میکند اگر این مداد را جا به جا کند بابا بر میگردد و اگر بچه خوبی باشد پدر بر میگردد، بار سنگین احساس گناه در اواخر دوره دبستان شروع میشود و باور دارد اوضاع روانی کودک از دوران پیش دبستانی بهتر است.
وی ادامه داد: در دوران نوجوانی، فرد درک منطقی از طلاق دارد، اما با این وجود نوجوان به شدت از والدین خشم دارد و فکر میکند زندگیش به خاطر والدین تباه شده و به فکر او نبودهاند؛ والدین هرگز نباید جلوی کودکان دعوا کنند و تا زمانی که طلاق قطعی نشده آن را به کودک نگویند، درباره طلاق با کودک حرف بزنند و موضوع را توضیح دهند و در این بین احساسات کودک را درک کرده و بپذیرند.
بیشتر بخوانید: بهترین راه فرزندپروری که از آن بیخبر هستیم/ راهکارهای عملی برای تربیت فرزندان که پدران نیاز دارند
این متخصص کودکان و نوزادان ادامه داد: والدین باید واکنشهای طبیعی کودک را شناسایی و با نحوه درست با آنها برخورد کنند؛ هرگز کودک را وسیلهای برای انتقام قرار ندهند، به کودک توضیح دهند که طلاق به این معنی نیست که او را دوست ندارند و او نمیتواند والدین خود را ببیند، خیلی مهم است که هر ۲ والد با هم طلاق را برای کودک توضیح دهند، توضیح باید متناسب با سن و درک کودک باشد.
خداوردی اظهار کرد: کودکان فکر میکنند حالا که عشق والدین به هم تمام شده او را نیز دوست ندارند به همین جهت ممکن است دچار اضطراب شود؛ به او بگویید مامان و بابا تا آخر عمر مامان بابای تو میمانند، کودک فکر میکند ممکن است پس از طلاق بی خانه مانده و تنها شود، پس مهم است که به سوالهای کودک پاسخ دهیم.
وی گفت: میتوانید ثبات را در خانه حفظ کنید و توجه کودک را به چیزهایی که ثابت میماند جلب کنید؛ پس از طلاق ارتباط با هر ۲ والد باید باشد مگر شرایط خاص، احساسات کودک خود را انکار نکنید به او بگویید حق دارد ناراحت و عصبانی باشد، به او راههاى سازگاری برای زندگی در ۲ خانه را یاد دهید.
این متخصص کودکان و نوزادان یادآوری کرد: وقتی رابطه کودک با والد غایب، خوب نیست علیرغم نظر کودک رابطه باید حفظ شود، چون کودک ممکن است وقتی بزرگتر شود نظرش عوض شود و آن موقع نسبت به شما هم خشمگین میشود از اینکه راه درست را به عنوان بزرگتر به او یاد ندادید.
انتهای پیام/