به گزارش خبرنگار حوزه سینما  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سینما به عنوان صنعتی تاثیرگذار و پیشرو در دنیا شناخته شده است. ورود صنعت سینما در زمان رژیم پهلوی به گونه‌ای بود که قاعده پیروی از دین و مذهب در آن شکل نگرفت و یک بی سروسامانی در آن به وجود آمد.

فرهنگ سازی از طریق تریبون سینما مقوله‌ای است که شخصیت تک تک آدم‌های یک جامعه، اقتصاد، سیاست و... را شکل می‌دهد و می‌تواند مثبت، منفی و یا میانه رو حرکت کند، اما سینمای کشور ما در زمان رژیم پهلوی به قهقرا رفت.

استفاده از دیالوگ‌های اغراق آمیز و تحریک کننده در فیلم‌های سینمایی نمونه‌ای از اشتباهاتی بود که حتی تا به امروز ادامه دارد و گا‌هاً در جامعه از زبان آدم‌ها می‌شنویم.

مخاطبان آن زمان به شدت از سینما تاثیر می‌گرفتند، متاسفانه شخصیت‌هایی برای مردم در آثار تعریف می‌شد که به عنوان اسطوره دستورالعمل‌هایی را ارائه می‌داد که اصلا معنای واقعی انسان بودن را نداشت.

حتی سرمایه گذاران آن زمان فقط به شرط حضور فلان بازیگر خانم در سینما سرمایه‌گذاری می‌کردند و دختران و پسرانی که سودای سینما را داشتند به منجلابی می‌کشیدند که دیگر راه فرار و نجاتی نداشت.

اما با آمدن انقلاب اسلامی و عوض شدن رویکرد‌های جامعه و سیاست گذاری‌ها، سینما نیز تغییرات اساسی کرد و همه چیز در راستای اهداف و فرهنگ ایرانی اسلامی قرار گرفت و آنقدر قدرتمند پیش رفت که حتی برخی بازیگران و فیلمسازان دوران رژیم پهلوی نیز خواهان حضور در عرصه بودند و توانست آثاری مقبول و مثبت را از آن‌ها بیرون بکشد و با این حرکت نشان داد که می‌توان خوب بود و مثبت کار کرد.

باید به این نکته مهم توجه داشت تهاجم فرهنگی آن هم از تریبون سینما وجود دارد و مسئولان ما باید مراقب و هوشیار باشند و با نظارت خود جلوی اشتباهات عامدانه و سهوی در تولید فیلم‌های سینمایی را بگیرند.

فرهنگ ایرانی و اسلامی ما کاملا این روز‌ها در سینما مشهود است و می‌توان با خیال راحت بیشتر فیلم‌ها را در کنار خانواده دید. این موضوع از اول انقلاب با تولید پررنگ فیلم‌های دفاع مقدسی و پس از آن اجتماعی و ارزشی به معنای واقعی می‌توان دید که توانسته به طور مستقیم روی فرهنگ جامعه اثر بگذارد و جلوی نکات منفی مذکور سینمای قبل از انقلاب را بگیرد.

انتهای پیام/