به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، جهان فقط به مقدار ۴ درصد از اتمهای معمولی و مولکولهای آشنا تشکیل شده است. ۹۶ درصد بقیه از موادی تشکیل شده است که ما نمیتوانیم ببینیم و به سختی قابل درک هستند. این بخش از جهان را «ماتریس»، مواد و انرژی ناآشنا و یا «سیاه» مینامند.
این موضوع در قالب همکاریهای بین المللی در آزمایشهای بزرگی مانند IceCube (رصدخانه نوترینوی آیس کیوب در قطب جنوب) که پرتوهای «گاما» با انرژی فوق العاده بالا را به دام میاندازد، مطالعه میشود.
این سیگنالها از اجسام ماورای زمینی ناآشنا پخش میشوند و اطلاعات فوق العاده بی نظیری در اختیار علم میگذارند. به عقیده دانشمندان، مطالعه «نوترینوهای اَبرانرژتیک»، درک تاریخ شکل گیری گیتی و وضعیت کنونی و آینده آن را ممکن خواهد ساخت.
محققان دانشگاه ملی تحقیقات هستهای روسیه «می فی»، دانشگاه «پاریس-دیدرو» فرانسه، دانشگاه علم و فن نروژ و دانشگاه ژنو سوئیس با مطالعه دادههای تلسکوپ گاما، جزئیات جدیدی در پرتوهای گاما کشف کردند.
دمیتری سمیکوز Dmitry Semikoz پروفسور دانشگاه ملی تحقیقات هستهای «می فی» روسیه یکی از نویسندگان این کار تحقیقی است که در مجله «فیزیکال ریویو دی» منتشر شده است. وی در این باره گفت: «در زمان انرژی بالای ۳۰۰ مِگ» سیگنالهایی که منابع آنها فرازمینی است به دلیل بلعیده شدن پرتوهای گاما در فضای بین کهکشانی ضعیف میشوند. در عین حال در فاصله بین کهکشان ها، پرتوهای گاما عملا به همان شکل اولیه باقی میماند و «بلعیده» نمیشوند. بدین ترتیب جزء جدید، باید منبعی در کهکشان ما داشته باشد».
به گفته وی، طیف «جزء جدید» با جریانهای نیرومند غیرعادی نوترینو که توسط «آیس کیوب» کشف شد سازگار است. از آنجا که نوترینو همیشه همراه با پرتو گامایی تولید میشود که طیف مشابهی دارد، دانشمندان حدس میزنند که منشأ هر دو طیف یکی باشد.
پروفسور سمیکوز در ادامه گفت: «در اینجا، ما دو مدل را پیشنهاد کردیم که توضیحی است در رابطه با تمام دادههای دریافتی از رصدخانه نوترینوی آیس کیوب.
- نوترینو و پرتو گاما در آن قسمت کهکشان تولید شده است که به زمین نزدیکتر است. این اتفاق به دلیل تعامل پرتوهای فضایی رخ داده است.
- پرتو گاما و نوترینو در نتیجه فروپاشی «ماده سیاه» در کهکشان ما ظاهر شده اند».
اینکه کدام یک از این مدلها صحیح است، باید طی تحقیقات آینده و با کمک سیگنالهای نامنظم مشخص شود. اگر منشاء آن فروپاشی ماده سیاه باشد، اهمیت این تحقیق فوق العاده زیاد خواهد بود. ولی حتی اگر این اتفاق در نزدیکی یکی از منابع آستروفیزیکی رخ داده باشد، اولین شانس کشف منبع پرتو فضایی برای ما به حساب خواهد آمد که توسط نوترینو و پرتو گامایِ تحت نظارت تولید شده است.
هم اکنون در روسیه در بستر دریاچه بایکال در حال ساخت تلسکوپ زیر آبی Gigaton Water Detector به حجم یک کیلومتر مکعب هستند. قرار است در سال ۲۰۲۰ دقت کار تلسکوپ بایکال از نظر دقت آزمایشها به تلسکوپ «آیس کیوب» برسد. امکان و امتیازات تلسکوپ بایکال برای نظارت بر بخش مرکزی کهکشان بهتر از «آیس کیوب» است، زیرا در نیمکره شمالی قرار دارد. در حالیکه محققان نوترینو در قطب، عملا از آن سوی زمین به مطالعه و نظارت پرتوها میپردازند.
منبع: مهر
انتهای پیام/