مهدی زارع استاد تمام پژوهشگاه بینالمللی زلزلهشناسی و مهندسی زلزله و عضو وابسته فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران در گفتوگو با خبرنگار حوزه فنآوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛با بیان اینکه در سالگرد زلزله کرمانشاه قرار داریم، گفت:زلزله کرمانشاه 21 آبان ماه سال گذشته اتفاق افتاد و 660 نفر جان خود را از دست دادند.
وی با اشاره به ادامه پس لرزه ها در کرمانشاه گفت: انتظار داریم شاهد پسلرزههای قابل ملاحظهای در منطقه حتی تا دو سال دیگر باشیم.
زارع به تعداد پس لرزه هایی که طی یک سال گذشته پس از زلزله ازگله اتفاق افتاده است، اظهار کرد: تعداد پس لرزههای زلزله کرمانشاه مورد مناقشه است، چون چندین زلزله پشت سر هم آمده و به همین دلیل نمی توان عدد را دقیق اعلام کرد کرد اما حدود ٢٥٠ پس لرزه با بزرگای ٣ تا ٦ ریشتر در این یکسال بعد از زلزله ازگله سرپل ذهاب رخ داده است.
زارع در ادامه به ساخت و ساز نادرست بنا در کشور اشاره کرد و گفت: حدود 70 درصد از کشته های زلزله ازگله در بناهایی جان خود را از دست دادند که در دهه اخیر ساخته شده اند.
وی افزود: ساخت ساز بر روی خاک نرم کشارزی به ویژه در شهر سر پل ذهاب، وقوع زلزله شدید با بزرگای 7.3 ریشتری، کیفیت بد ساخت بناها (مثلا مقاوت بتن در ساختمان های تخریب شده سرپل ذهاب در حد کمتر از نصف حداقل مقاومت قابل انتظار (25 مگاپاسکال ) از مهمترین علل مرگ و میر زلزله زدگان محسوب می شود.
زارع افزود: علاوه بر کیفیت بد ساخت، واحدهایی که در سر پل ذهاب آسیب جدی دیدند، روی زمین های کشاورزی ساخته شده بودند و به نظر می رسد، اثر خاک نرم و سطح بالای آب زیرزمینی باعث شده که شدت امواج در سطح زمین بیشتر شده است و این بناها خسارت بیشتری را متحمل شوند، عامل اثرگذار دیگر، نزدیکی گسل و ایجاد مولفه حرکت شدید عمود بر گسل بوده است.
استاد تمام پژوهشگاه بینالمللی زلزلهشناسی تاکید کرد: اگر استانداردهای حداقلی ساخت رعایت می شدند، چه بسا میزان تلفات به کمتر از 50 نفر می رسید.
زارع ادامه داد: فشاری که به پوسته زمین ایران وارد میشود، پوسته را هر ساله حدود 3 سانتیمتر کوتاهتر می کند و این کوتاه شدگی در منطقه سرپل ذهاب بین 6 تا 9 میلیمتر در سال است، البته باید توجه داشت که کوتاه شدن پوسته زمین همیشه رخ میدهد و مسأله جدیدی نیست، در آینده هم با ادامه همین کوتاه شدگی بخشی از آن به صورت زمین لرزه خودنمایی خواهد کرد.
استاد تمام پژوهشگاه بینالمللی زلزلهشناسی اظهار کرد: در شرق و شمال شرق سر پل ذهاب یکی از بزرگترین زمین لغزش های اخیر زاگرس در یال غربی کوه مله کبود رخ داد و این زمین لغزش حدود 5 کیلومتر پهنا و حدود 2 کیلومتر طول (در راستای حرکت واریزه ) داشت و منزل های روستایی که در مجاور لغزش واقع بودند آسیب های محدودی دیدند.
زارع با اشاره به نگرانی برخی ساکنان مناطق زلزله زده در مجاورت گسل برای ادامه زندگی در محل سکونت خود گفت: ساکنان روستاهای مله رولان، کوئیک ، قوشچی باشی و مله کبود نگرانی بسیاری دارند اما باید بدانند که خطر عمده ای روستاهای موجود در منطقه را از دید جا به جایی در زمین لغزش تهدید نمی کند و لذا تخلیه و جا به جایی این روستاها منطقی نیست و دلیلی علمی برای آن ارائه داد.
وی ادامه داد: آنچه مورد قابل تاکید بوده توصیه هایی است که ظاهرا کارشناسی و از سوی اهل فن و بعضا افراد دانشگاهی در منطقه زلزله زده به مردم ساکن در این روستاها شده است تا محل سکونت خود و روستاهای خود را ترک کنند.
استاد تمام پژوهشگاه بینالمللی زلزلهشناسی اظهار کرد: زلزله 21 آبان در منطقه سر پل ذهاب در محدوده ای کم جمعیتی رخ داد، (جمعیت حدود 130 هزار نفری در پهنه رو مرکزی)، این زلزله با بزرگای 7.3 ریشتری در ژرفای 24 کیلومتری روی داد و کانون آن در محلی بدون سکنه قرار داشت و آسیب هایی که در حین و بعد از زلزله برای کشور ما در این اتفاق ایجاد شده است می تواند درس عبرتی برای آمادگی رخداد های آینده باشد.
وی افزود: چنین زمین لرزه ای که در محدوده ای کم جمعیت رخ داد، تاکنون 9 هزار میلیاد تومان هزینه بازسازی به کشور تحمیل کرده است و باید توجه داشت که چنین رخدادی در کلانشهری مانند تهران می تواند حدود 100 برابر این هزینه (نزدیک به یک سال تولید ناخالص داخلی کشور) برای ما ایجاد کند و این تازه فقط خسارت اقتصادی است.
زارع ادامه داد: زلزله با بزرگی 7 ریشتر می تواند آسیب های روانی اجتماعی و انسانی در تهران داشته باشد و بیش از یک نسل از ساکنان تهران را درگیر تبعات زلزله کند، بنابراین چاره ای نداریم جز اینکه برای رخداد زمین لرزه های شدید در شهر های بزرگ باید آماده شویم و تاب آوری خود را به تدریج افزایش دهیم.
انتهای پیام/