علی محتشمی متخصص اطفال در گفتوگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ اظهار کرد: وقتی فرزند سوال پیچمان میکند و پشت سر هم سوالات عجیب و غریب میپرسد، باید با صبر و حوصله به سوالهای کودک پاسخ دهیم و این روحیه پرسشگری را در او تقویت کنید؛ اگر جواب سوالی را نمیدانید، به او بگویید که «من نمیدانم، بهتر است در کتاب جواب آن را پیدا کنیم» یا «در اینترنت جستجو کنیم» و به او کمک کنید تا پاسخ سوالش را پیدا کند.
این متخصص اطفال بیان کرد: بسیاری از کودکان حس کنجکاوی دارند و در مورد اطراف خود سوالات مختلفی به ذهنشان میرسد؛ یکى از مهمترین علتهای پر حرفی در کودکان حس کنجکاوی و تمایل به دانستن همه چیز است، یکى دیگر از مهمترین علتهای پرحرفی در کودکان، نیاز به جلب توجه است.
محتشمی ادامه داد: شاید تاکنون بارها توجه کرده باشید، زمانی که مادران با تلفن به مدت طولانی صحبت میکنند یا در جمعی مشغول صحبت هستند و از کودکشان غافل میشوند، کودک با صحبت کردن طولانی یا پرسشهای مکرر سعی میکند که توجه مادر را به خود جلب کند، روانشناسان ریشه این نوع واکنشهای رفتاری کودک را جلب توجه والدین میدانند.
وی با اشاره به اینکه گاهى ترس کودکان به زیاد صحبت کردن آنها منجر میشود، گفت: این اتفاق به ویژه در سنین پایین و برای کودکانی که شبها از تنها خوابیدن در اتاق خود میترسند، اتفاق میافتد؛ چنین کودکانی از والدینشان میخواهند که کنار آنها بمانند تا با آنها صحبت کنند.
این متخصص اطفال تشریح کرد: حسادت به خصوص پس از به دنیا آمدن فرزند جدید در خانواده، برای کودکان بالای سه سال، میتواند عاملی برای زیاد صحبت کردن و جلب توجه والدین محسوب شود؛ در بسیاری موارد، زیاد حرف زدن حتی در بزرگسالان وسیلهای برای پوشش پریشان احوالی روحی یا نگرانیهای درونی است.
وی یادآوری کرد: اگر والدین به فرزندشان به اندازه کافی توجه کنند و برایش به طور اختصاصی وقت بگذارند، اما باز هم فرزندشان به طور غیرعادی صحبت کند، باید به دنبال ریشههای روانی این موضوع باشند، گاهی کم حرف زدن کودکان میتواند نشانهای از بروز افسردگی در آنها باشد.
انتهای پیام/