یک روانشناس گفت: اختلال شخصیت نمایشی، مشکلی است که در آن فرد با رفتار‌های خود به روش‌های مختلف سعی در جلب توجه دارد و در این راستا ممکن است باعث ایجاد ضربات سنگین و جبران ناپذیری به خود و دیگران شود.

جواد تهامی پور، روانشناس در گفتگو با خبرنگار  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از کرمان، با اشاره به اینکه اختلال شخصیت نمایشی با هیجان پذیری و توجه طلبی مفرط مشخص میشوند گفت: این افراد آشکارا در مورد جذابیت جسمی خود نیز نگران هستند.

این روانشناس افزود: این افراد اغلب اغوا گراند (فریبنده، دسیسه باز، ریاکار، گول زن و نیرنگ باز) و در صورتی که در کانون توجه باشند احساس راحتی می‌کنند و احساس‌های آن‌ها به نظر می‌رسد به طور مناسبی اغراق آمیز، بی ثبات و سطحی است.

وی تصریح کرد: این افراد سرزنده و مهیج هستند و گرایش به استفاده از یک سبک کلی و مبتنی بر حدس و گمان دارند.

تهامی پور با بیان اینکه رفتار‌های آن‌ها عمدتا واکنشی و شدید است اظهارداشت: آن‌ها از نظر هیجانی تحریک پذیر و تحریک طلب هستند و اغلب به محرک‌های کوچک با قشقرق و فوران‌های خشم نامعقول پاسخ می‌دهند.

این روانشناس در ادامه این گفتگو گفت: معمولاً اطرافیان، آن‌ها را سطحی، پرتوقع، وابسته و به شدت عصبی می‌بینند و روابط بین فردی آن‌ها پرتلاطم بوده و با نارضایتی همراه است.

جواد تهامی پور افزود: این افراد به علت وابستگی به توجه سایرین به ویژه نسبت به اضطراب جدایی آسیب پذیر هستند و زمانی در جستجوی درمان هستند که در مورد قطع یک رابطه شدیدا نگران باشند.

وی اظهار داشت: تعداد زیادی از این افراد در معرض خودکشی و یا افسردگی هستند و اختلال‌های اضطرابی (نظیر اختلال وحشت زدگی همراه با گذرهراسی یا بدون آن) نیز در بیماران نمایشی شایع است.

تهامی پور، روانشناس عنوان کرد: مطالعات نشان دادند که اختلال شخصیت نمایشی در افراد مبتلا به اختلال وحشت زدگی بسیار شایع است.

وی ادامه داد: افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی در سایر موارد متداول که منجر به جستجوی درمان می‌شود، الکلیسم، اختلال مصرف مواد، اختلال تبدیلی، اختلال جسمانی سازی و روان پریشی‌های واکنشی خفیف است.

وی با اشاره به اینکه علی‌رغم این برداشت بالینی که اغلب افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی زنان هستند تاکید کرد: مطالعات نشان داده که مردان و زنان به یک اندازه تحت تاثیر قرار می‌گیرد و این اختلال از نظر بالینی اغلب در زنان تشخیص داده میشود، ولی این تفاوت جنسیتی بیشتر محصول انتظارات اجتماعی است نه یک تفاوت واقعی در آنچه روی می‌دهد.

این روانشناس گفت: به طور کلی شاید بهتر باشد اختلال شخصیت نمایشی را تقلیدی از نقش‌های جنسی مردانگی افراطی و زنانگی افراطی در نظر گرفت.

وی افزود: افراد نمایشی هیجان‌های خود را به شدت ابراز می‌کنند با این حال ابراز هیجان‌های آن‌ها اغراق‌آمیز و غیر واقعی به نظر می‌رسد، انگار بیمار در حال بازی یک نقش نمایشی است.

وی تصریح کرد: این بیماران اغلب نشانه ها، افکار و اعمال خود را به گونه‌ای بیان می‌کنند انگار وجود خارجی دارد و به طور غیر ارادی بر آن‌ها تحمیل شده است.

همچنین تهامی پور اظهار داشت: تکلم این افراد قدرتمند، پرشور و با مبالغه زیاد همراه است و این افراد تمایل به استفاده از عباراتی قدرتمند و در عین حال در خور توجه دارند و از کلمات با بار معنایی بالا مانند دکتر، پروفسور، حضرتعالی و ... برای افراد استفاده می‌کنند.

این روانشناس بیان کرد: آن‌ها از لحن نمایشی همراه ژست‌های غیر کلامی پرشور و تظاهرات چهره‌ای استفاده می‌کنند و به گونه‌ای لباس می‌پوشند انگار که درصدد جلب توجه بوده و سبک پوشش آن‌ها چشمگیر است.

وی همچنین گفت: این افراد به گونه‌ای گزارش کار‌های کوچک خود را ارائه می‌دهند که فعالیت بسیار بزرگی انجام دادند و معمولاً در اجرای نمایش‌های فریبنده استاد بوده و در روابط کاری کوتاه مدت کمتر کسی متوجه فریبکاری آن‌ها می‌شود.

وی با بیان اینکه این افراد هوش نسبتاً بالایی دارند و از ضعف‌های شخصیتی طرف مقابل مثل احساس خود بزرگ بینی، نیاز خود بزرگ بینی استفاده می‌کنند افزود: خود را انسان بزرگ، محبوب، توانمند و دوست داشتنی نمایش می‌دهد.

تهامی پور تصریح کرد: این افراد برای نمایش دادن خود حتی حاضرند کار‌های غیر اخلاقی و غیر و نامتعارف انجام دهند و از صداقت بسیار پایینی برخوردارند و ممکن است کار‌های دیگران را نیز به نام خود ارائه کنند.

این روانشناس اظهار کرد: افراد دچار اختلال شخصیت نمایشی علیرغم اینکه خود را انسان با وفایی معرفی می‌کنند، اما به هیچ کس وفا دار نبوده و معمولاً به منافع خود که بر اساس تمایلات بیمارگونه است فکر می‌کنند و به دلیل تعریف و تمجید، رفتار‌های نمایشی اغراق‌آمیز و ارائه عملکرد در سازمان‌ها از محبوبیت بالایی برخوردارند و باعث فریب روسا و فرماندهان می‌شود.

وی گفت: برخی از سازمان‌ها برای تعاملات بین سازمانی از این افراد برای اغفال طرف مقابل استفاده می‌کنند علیرغم اینکه این افراد در کوتاه مدت برای سازمان‌ها مفید در نظر می‌رسند، ولی در بلندمدت ضربات سنگین و جبران‌ناپذیری تحمیل خواهند کرد.

وی افزود: این افراد در صورتی که در کانون توجه قرار نگیرند به شدت عصبی پرخاشگر و مقابله جو خواهند شد.

جواد تهامی پور با اشاره به اینکه حدود ۲ درصد از مراجعین به مراکز درمانی روانشناختی اختلال آن‌ها تشخیص داده می‌شوند گفت: درمان‌های شناختی بهترین راه برای کاهش این علائم و تغییر رفتار‌های نامناسب می‌باشد.
انتهای پیام/ی

درمان‌های شناختی بهترین راه برای کاهش  علائم اختلال شخصیت

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار