به گزارش خبرنگار  حوزه سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان،"تحریم‌های جدید آمریکا علیه کشورمان ناعادلانه، زیانبار و نامشروع است " این بخشی از بیانیه "ادریس جزایری" گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد بودکه نشان دهنده این واقعیت است که تحریم‌های یکجانبه واشنگتن علیه ایران پس از خروج ترامپ از برجام و تاثیر فشار‌ها در حوزه‌های پزشکی- دارویی و کالا‌های اساسی که عموم جامعه را تحت تاثیر قرار می‌دهد، هیچ مبنای منطقی، حقوقی و دلیل عقلانی نداشته و بر پایه دشمنی تمام عیار استوار شده است، همچنان که واکنش‌ها و اعتراضات چهره‌ها و مقامات سیاسی مختلف همچون "جزایری" گواهی بر این ادعاست.

ادریس جزایری سفیر سابق الجزایره و گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل ، براین باور است که تحریم‌های بین‌المللی باید هدفی مشروع و مناسب داشته باشند و در عین حال ناقض حقوق شهروندان عادی هم نباشد، با این حال شاهدیم که هیچ کدام از این موارد در تحریم‌های آمریکا علیه ایران در نظر گرفته نشده است. وی همچنین تأکید کرده که همراه با گسترش جنگ تجاری نباید مردم بی‌گناه رنج بکشند و بر اساس ساختار سازمان ملل، تحریم‌های جدید تنها  باید  توسط شورای امنیت سازمان ملل وضع شود تا با انجام اقدامات لازم از آسیب به مردم کشور‌ها جلوگیری کند، همچنان که مخالفت تمام اعضای کنونی شورای امنیت سازمان ملل و در واقع تمام طرف‌های بین‌المللی نشان‌دهنده نامشروع بودن این اقدام آمریکاست.

سلامت به‌عنوان یک حق اجتماعی در «اساسنامه‌ سازمان بهداشت جهانی» و «اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر» ذکر شده و تحریم دارویی هم نقض اعلامیه حقوق بشر به حساب می‌آید. وزارت امور خارجه آمریکا در ماه سپتامبر سال جاری میلادی اعلام کرد که تحریم‌های واشنگتن علیه ایران شامل دارو و مواد غذایی نیست؛ اما واقعیت این نبود و ایالات متحده باز هم طبق روال گذشته ادعای کذبی را مطرح می‌کرد، همچنانکه صنعت تولید دارو با کمبود مواد اولیه مواجه و واردات دارو هم به مشکل برخورد. تحریم مراودات مالی با ایران باعث شد، کمتر بانکی حاضر به نقل و انتقال پول به داخل ایران شده و ایران دیگر مقصد واردات دارو یا مواد اولیه دارویی نباشد و در نتیجه آن تحریم دارویی نانوشته‌ای به وجود آید که این مساله بیش از آن که ساختار‌های حاکمیتی را نشانه بگیرد، مردم را هدف قرار گرفته است.

بازخوانی لیست تحریم‌های جدید آمریکا که در اواسط مرداد منتشر شد، نشان می‌دهد که برخلاف ادعا‌های مقامات آمریکایی این حجم از فشار و تحریم به طور طبیعی بر وضعیت دارو و کالا‌های اساسی مرتبط با مردم تاثیر دارد و آنها به صورت علنی به دنبال تغییر حکومت در ایران هستند که در اینجا به بخشی از این لیست اشاره می‌کنیم:

۱- خرید و فروش اسکناس یا اسناد مبتنی بر دلار از سوی دولت ایران
۲- خرید و فروش طلا و سایر فلز‌های گرانبها، خرید، تامین یا انتقال فلزاتی نظیر گرافیت
۳- فلزات خام یا نیمه‌خام مانند آلومینیوم و آهن، زغال‌سنگ و نرم‌افزار‌های مورد استفاده از سوی صنایع ایران
۴- افتتاح حساب ریالی در خارج از مرز‌های ایران و مبادله ریالی با ارقام قابل‌توجه
۵- تامین مالی خارجی و خرید اوراق منتشرشده از سوی دولت ایران
۶- خودروسازی ایران
۷- خرید و فروش و تامین قطعات هواپیما
۸- فرش و مواد خوراکی تولید شده در ایران
۹- فعالیت بندرگاهی، کشتیرانی و صنایع کشتی‌سازی ایران از جمله خطوط کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران و کشتیرانی جنوب و شرکت‌های وابسته
۱۰- مبادلات نفتی و هرگونه خرید مواد پتروشیمی از ایران، شرکت ملی نفت، نفتیران و شرکت ملی تانکرسازی ایران
۱۱- هر گونه مبادله مالی بین موسسات مالی بین‌المللی با بانک مرکزی ایران یا موسسات مالی ایرانی
۱۲- منع سرمایه‌گذاری در بخش انرژی
۱۳- همکاری با ایران در قالب تعهدات خدماتی، بیمه‌ای و بیمه اتکایی

اعمال تحریم‌های جدیدآمریکا علیه ایران و طرف‌های مبادله تجاری( به ویژه خریداران نفت خام ایران)، مغایر قوانین تجارت بین المللی بوده و موجب واکنش منفی کشور‌های مختلف شده است، به طوری که تعدادی از کشور‌ها در صدد معافیت خود هستند و برخی هم مخالفت با اجرای آن را اعلام کرده اند. واقعیت آن است که بخشی از وضعیت کنونی کشور متاثر از تحریم‌های آمریکا بوده و قسمت اعظم آن نتیجه سو مدیریت‌ها در کشور است که همت مردم و مسوولان و عمل به مبانی اقتصاد مقاومتی بر طبق فرمایشات رهبر انقلاب پیروزی بر این مشکلات را به همراه خواهد داشت. مجموع این رخداد‌ها نشان می‌دهد که ترامپ تا این لحظه نتوانسته اجماعی علیه ایران ایجاد کند و ادامه این روند فقط موجب سیاه‌تر شدن چهره او در نزد ایرانی ها و سایر ملت‌های جهان خواهد شد.در هر صورت به نظر می رسد اقدامات واشنگتن درقبال تهران چنان قوانین حقوق بشری را زیر پا گذاشته است که این بار برخلاف دفعات گذشته صدای گزارشگر سازمان ملل هم به واسطه نقض حقوق بشر بلند شده است.

یادداشت از سید محسن حسینی

انتهای پیام/