این کارشناس زلزله شناسی درپاسخ به این سوال که آمدن زلزله در نقطه‌ای ممکن است به وقوع زلزله در نقاط دیگر و ادامه یافتن آن‌ها کار سختی است و میزان تنشی که آزاد می شود به اجمال دیده می شود وامکان انتقال بین حوزه‌ها را داریم.

وی در مورد بزرگی زلزله‌ها در ایران ادامه داد: در ایران زلزله بزرگ نداریم؛ هفت ریشتر اصلی شش ریشتر شدید و پنج ریشتر متوسط نامیده می شود که  در باور عمومی رایج است.

زارع در مورد زمان وقوع زلزله تصریح کرد: معمولا در نقاط مختلف در ساعت‌های مختلف زلزله داشتیم؛ نمونه زنجیر آباد ۱۲ ظهر درشش ریشتر بوده است؛  به لحاظ آماری هیچ توافقی نسبت به وقوع زمین لرزه در روز یا شب نداریم؛ زلزله‌هایی که در شب رخ می دهد اثر روانی بیشتری دارند و  به دلیل حضور افراد در خانه‌ها متاسفانه تلفات بیشتری  را شاهد هستیم.

میزان تجمع انرژی بزرگی زلزله را مشخص می کند

زارع در پاسخ به این سوال که زلزله خفیف احتمال بروز زلزله‌های بیشتر را می کند، ادامه داد: اگر بدانیم چقدر استرس و انرژی درمحل جمع شده و مجموع زلزله‌های خفیف را در نظر بگیریم به ما کمک می کند.

وی در مورد زلزله‌هایی که از ۲۱ آبان ۹۶ به بعد در ایران رخ داده است گفت: بررسی اتفاقاتی که در زاگرس می‌افتد به شرایط زمین برمی گردد و  حدود هفت کیلومتر در منطقه سر پل ذهاب ضخامت رسوبات داریم و قسمت زیرین آن بخش پوسته بالایی است که بیشتر زلزله‌ها دراین قسمت رخ می دهد؛ در زیر آن پوسته زیرین وقسمت زیرتر گوشته زاگرس قرار دارد.

در زلزله‌های اخیر صفحه‌ای با شیب ملایم ۱۶ درجه شکسته شده و در ۳۱ تیر یک صفحه دیگر به صورت قائم در عمق ۲۰ کیلومتر شکسته شده درهمان ناحیه قبل در زیر پوسته دچار این حالت شده است؛ در نهایت مادر «پی سنگ» زاگرس باشکستگی مواجهه شده ایم.

انتهای پیام/