به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، غروب ۵ شنبه چهارم مرداد بلاخره بعد از ۲۴ سال انتظار، مردم قائمشهر امید شهر کوچک خود را در ردای یک تیم بزرگ لیگ برتری دیدند و از این همه صبر و استواری به خود بالیدند.
شوق و شور در وجود تک تک هواداران موج می زد به طوریکه ۳-۴ ساعت مانده به بازی، گرمای طاقت فرسای مرداد را به جان خریدند و در ورزشگاه حاضر شدند تا مبادا فرصت دیدن بازی تیم محبوب خود را از دست بدهند.
دیدن جو زیبا و پر التهاب ورزشگاه و شنیدن شعار آهنگین "نساجی ای امید شهر خسته، نفسم به نفس تو وصله" از هوادارانی که به راستی ضربان قلب یک یک شان برای یک تیم می تپید، همه فوتبال دوستان را به این نتیجه رساند که چقدر جای آن ها در لیگ برتر خالی بود.
ذوب آهن با خریدهای خارجی و ایرانی خود از جمله محسن مسلمان آقای پاس گل فصل گذشته و مغضوب مطلق برانکو ایوانکوویچ به میدان آمد: رشید مظاهری، مرتضی تبریزی، محمد نژادمهدی، وحید محمدیزاده، مسعود ابراهیمزاده، حمید بوحمدان (۷۹- سیلوا فرناندز)، محمد حسینی، قاسم حدادیفر، محسن مسلمان، میلاد فخرالدینی و گابریل هرناندزی (۷۸- رضا حبیبزاده).
در طرف مقابل، نساجی با ترکیبی پا به زمین گذاشت که وینگر دو رگه و سرعتی خود امید سینگ را در اختیار نداشت: حامد لک، فرشاد فرجی، مجتبی ممشلی، مهرداد عبدی (۷۸-صادق بارانی)، محمد آبشک، حامد شیری، حمیدرضا دیوسالار، محمد عباسزاده، عرفان معصومی (۶۴- محمد میری)، سجاد آشوری و شاهین مجیدی (۴۶- سجاد آشوری).
اگرچه بازی در هفته اول برگزار میشد و تازه بودن حضور دو مربی در لیگ برتر موجب ناشناخته بودن تفکرات آن ها شده بود، اما چیدمان دو تیم و نحوه استقرار بازیکنان در همان دقایق ابتدایی بازی نشان می داد که دو دستیار سابق آقای کیروش با سیستم مورد علاقه سرمربی تیم ملی بازی می کنند.
ذوب آهن با شیوه ای متفاوت نسبت به فصل قبل و آنچه که از سیستم ۴-۲-۳-۱ به عنوان سیستم دفاعی استنباط می شود، بازی می کرد، یک بازی هجومی، مالکیتی، چشم نواز و هدفمند، استفاده از قاسم حدادی فر به عنوان رهبر و محسن مسلمان در نقش یک بازیساز قهار سبب شد نصف جهانی ها آهنگی دلنشین به بازی دهند و با پاسهای کوتاه، مالکیتی مثال زدنی در بازی داشته باشند.
نساجی نکونام، اما شمای بازی تیم ملی یعنی تیمی دفاعی که گل نخوردن بیشتر از گل زدن برایش الویت دارد، را در ذهن تداعی می کرد، هرچند که ابزارهای متفاوت کیفیتی متفاوت را رقم زد، آنچه که او با این سیستم در ذهن داشت و تیمش اجرا کرد، همان چیزی بود که اغلب در فوتبال ایران شاهد آن هستیم: دفاع، دفاع و اگر شد حمله یا ضدحمله.
مصاحبه قبل بازی امید نمازی سرمربی با دانش، اما ناشناخته ذوب آهن با این جمله "امسال با تغییراتی که انجام شده، مطمئنا شیوه بازی و فلسفهای که من در فوتبال مد نظر دارم، با سال پیش تفاوت خواهد داشت" نکتهای کلیدی داشت: شیوه و فلسفه متفاوت و این یعنی ذوب آهن میخواهد از گذشته اش فرار کند.
به قول فوتبالی ها با کامبک به بازی های فصل گذشته، تصویر ذوب آهنی را به خاطر می آوریم که سنتی و فوتبال فارسی بازی می کرد، حالا، اما با حوصله است، مالکیت را با اقتدار در دست می گیرد، با پاس های کوتاه بازی سازی می کند، منطقه بازی را برای یافتن روزنه ای دائما تغییر می دهد و در موقعیت مناسب به دروازه حریف یورش می برد، دقیقا همان فوتبالی که همه انتظار دیدنش را دارند.
بر خلاف گفته کارشناسان که ذوب آهن، نساجی را خوب می شناخت اما اینطور نبود، بلکه ذوب آهن با استایل خود بر بازی مسلط شد و امید نمازی هنرمندانه نکونام را مقهور خود کرد.
شاید هر مربی دیگر بود با توجه به شباهت سبک بازی مرتضی تبریزی و گابریل هرناندز، یکی را نیمکت نشین می کرد یا برای جلب رضایت هر دوشان، از آنها زوجی آزار دهنده در پیشانی خط حمله می ساخت، اما نمازی زیرکی خاصی که گویای آموخته اروپایی وی است، نشان داد و از تبریزی سانتر فوروارد در نقش وینگر چپ استفاده کرد.
بررسی بازی ذوب نشان می داد سرمربی نصف جهانی ها حمله را فقط از راست با محمد حسینی باهوش و تکنیکی طراحی می کرد و هنگام سانتر یا فراهم شدن موقعیت، تبریزی وظیفه داشت وارد محوطه شود و در کنار هرناندز نقش مورد علاقه اش یعنی مهاجم نوک را ایفا کندکه بدینگونه ذوب آهن هم به گل رسید و هم چند موقعیت خطرناک ایجاد کرد.
نقاط ضعف ذوب آهن بیشتر ناشی از ناهماهنگی و شکل نگرفتن عادت جدید در بازیکنان بود، به طور مثال هافبک های هجومی هم به دلیل جا به جایی مکرر گاهی سر درگم می شدند، دروازبان این تیم به نقش جدید خود یعنی بازیسازی عادت نداشت و دائما در ارسال توپ اشتباه میکرد و هافبک های دفاعی این تیم یا در نقش دفاعی خود غرق می شدند یا در نقش هجومی و ...
امید نمازی در هفته اول با همه کم و کاستی ها نشان داد می خواهد قهرمانی باشد برای تیم همیشه نایب قهرمان لیگ برتر.
نقطه قوت تنها نماینده مازندران در شخصیت تیمی آنها بود، جاییکه مقایسه ترکیب دو تیم این فکر را در ذهن متبادر میکرد که جنگ پشه با حبشه است، اما به واقع چنین نبود و نساجی توانست در برخی از دقایق بازی با حفظ انسجام تیمی، خودی نشان دهد.
اگرچه تازه هفته اول است و برای ناامیدی خیلی زود، اما بدون تعارف باید گفت که نساجی با ترکیبی لیگ یکی که شاید در این قضیه مقصر هم نباشند، لیگ یکی بازی میکند و هنوز رقابتهای دشوار لیگ برتر را هضم نکرده است.
کم رمق و بی برنامه در حمله، بی توازن و متزلزل در خط هافبک و بی استراتژی در خط دفاعی نمایش خسته کننده از تیمی بود که مردم آن عاشق فوتبال زیبا هستند و این نتیجه کسب شده نشان از آن داشت که تنها نماینده مازندران برای داشتن حضوری مستدام در لیگ برتر باید بیشتر تلاش کند.
علاوه بر ناهماهنگی حامد شیری و فرشاد فرجی دو مدافع میانی که موجب شده بود مهاجمان ذوب آهن از فاصله بین آن ها نهایت بهره را ببرند، میانگین قدی کوتاه نساجی در خط دفاعی و هافبک ها موجب شد در توپهای بلند ارسالی آسیب پذیر باشند.
نبود هافبک های قدرتمند و مقتدر اجازه نمیداد فرایند انتقال از دفاع به حمله به آسانی صورت بگیرد و سرمربی جوان نیز برای اینکار صادق بارانی را به جای عبدی سردرگم آورد که انصافا شرایط بهبود پیدا کرد و با جایگزین شدن محمد میری به جای محمد عرفان معصومی پویایی خط هجوم نیز بیشتر و چند موقعیت نصفه و نیمه خلق شد.
امید نمازی سرمربی تیم فوتبال ذوب آهن اصفهان گفت: ما فقط ۴۰ روز تمرین کردیم و در ادامه روز به روز بهتر خوهیم شد.
وی پس از پیروزی یک بر صفر تیمش مقابل نساجی قائمشهر در هفته نخست لیگ برتر گفت: اولین برد ذوب آهن در هفته اول در هفت سال اخیر بوده و به همین دلیل از بازیکنانم راضی هستم و برد را به مجموعه ذوبآهن تبریک می گویم.
وی افزود: بازی را خوب شروع کردیم و در نیمه اول بازی به طور کلی دست ما بود. ۷۰ درصد مالکیت توپ داشتیم و و با توجه به اینکه از سمت راست روی فرار فخرالدینی حساب کرده بودیم، توانستیم روی همین هم به گل برسیم.
سرمربی ذوب آهن در مورد جو ورزشگاه وطنی گفت: هر تیمی به این ورزشگاه بیاید کارش سخت است و حتی می توان گفت: استادیوم آنفیلد هم چمن مصنوعی و جوی شبیه به همین ورزشگاه دارد، شور اشتیاق موجود در استادیوم برای ما خیلی جالب بود.
امید نمازی ناهماهنگی بازیکنان تیمش را حاصل فرصت کم آماده سازی و جدید بودن تفکرات خود دانست و افزود: این بازی اول ماست، من کاملاً یک روش بازی دیگر به ذوب آهن آورده ام و شیوه بازی ما با فلسفه سال گذشته فرق دارد و به همین دلیل تا بچه ها هماهنگ شوند زمان می برد.
جواد نکونام سرمربی نساجی می گوید: تیم او پارسال در چنین مقطعی با آلومینیوم اراک بازی می کرد، ولی حالا با تیمی رقابت کرد که نایب قهرمان فصل گذشته است و هفت بازیکن ملی دارد و به همین دلیل کار سخت است.
نکونام در نشست خبری بعد از بازی با ذوبآهن گفت: تمام ایران می دانند هواداران نساجی زبان زد خاص و عام هستند و فکر میکنم بهترین طرفداران لیگ را بدون هیچ شرطی داریم و از این اتفاق خوشحال هستم؛ امیدوار هستم در بازیهای آینده پاسخ محبت آنها را بدهیم و جبران کنیم.
وی راجع به نفوذهای حسینی و فخرالدینی از جناح راست زمین و برنامهریزی نساجی برای مهار آن ها گفت: نه تنها روی دو بازیکن، بلکه روی کار تمام تیم ذوب آهن آنالیز داشتیم و برنامهریزی کرده بودیم، ولی ممکن است یک روز بازیکنی اشتباهی انجام دهد.
سرمربی نساجی افزود: بازی کردن در لیگ برتر نیاز به بازیکنان لیگ برتری است که امروز نساجی با ٩ بازیکن لیگ یکی به میدان رفت و این مسئله رقابت را برای تیم تازه وارد ما نابرابر می کند.
از هر منظر که به کاپیتان پر افتخار سابق تیم ملی نگاه کنید به یک نتیجه می رسید "چقدر شبیه کیروش است این جوان". صحبت های قبل بازی، استایل مربیگری، قد و قامت، نحوه هدایت، اعتراض به داوری، سبک بازی تیمش و حتی نگاه های پر از نا امیدی در پایان بازی، خدایا مگر چنین چیزی ممکن است؟ دو نفر از دو کشور متفاوت، اما چنین شبیه به هم! شباهتی که امیدواریم روی موفقیت آن نصیب "جواد لالیگایی" شود.
حضور جواد نکونام با کوله باری از افتخار و اسم و رسم برای تیمی در قواره نساجی موهبتی است عظیم. نقش وی در پافشاری بر روی خواسته های به حقشمانند جذب بازیکن های مورد نظر در نقل و انتقالات وآماده شدن ورزشگاه در کنار تزریق شخصیت و اعتماد به نفس به بازیکنان غیر قابل انکار است، چه بسا که اگر ۵ شنبه شب نکونام سرمربی تیم نبود، نساجی با ترکیب فعلی باختی به مراتب سنگینتر نصیبش می شد.
ویژگی مثبتی که نکونام از فوتبال اروپا به ارث برده است و او را از دیگران متمایز می سازد، دوری از حواشی و پرهیز از هیاهو و جنجال است که می تواند برای مربی جوان و تازه کاری مثل او بسیار کارساز باشد.
اما با همه این اوصاف، سرمربی محبوب و خوش قد و قامت نساجی باید نسبت به آینده خوشبین باشد، چون به قول قدیمی ها "خدا بزرگ است". یادمان نمی رود که عبدالله ویسی با انتخاب بازیکنان لیگ یکی با کیفیت و با انگیزه نه تنها استقلال خوزستان را در لیگ برتر ماندگار کرد بلکه یک فصل بعد از صعود توانست قهرمانی لیگ برتر را نیز کسب کند.
نکونام در صحبت قبل از بازی، تیم خود را سرشار از بازیکنان لیگ یکی و خالی از بازیکنان لیگ برتری توصیف کرد و جنگ میان لیگ برتری های جدید و قدیم را نابرابر دانست و در صحبت بعد بازی نیز ضمن تاکید بر استفاده از ۹ بازیکن لیگ یکی، مربیان تیم ملی امید را به گرفتن بازیکن تیمش با زور متهم کرد، اما او نباید شهوت حرف زدن داشته باشد و باید بداند طرح چنین صحبتهایی برای تیمی که امید یک استان عاشق است، پسندیده نیست، چون دلسردی مفرط می آورد و از او چهره ای منفور، بهانه جو و شکست خورده می سازد که دائما می خواهد تقصیر را به گردن دیگران بیاندازد.
گزارش از حامد گلی
انتهای پیام/ م