به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛اگر در دوران کودکی والدین تان بر خلاف علاقهی شما اصرار داشتند یادگیری موسیق و ساز برای شما مفید است و به اجبار شما را به کلاس موسیقی فرستادند، باید بدانید که حق با آنها بوده. آموختن موسیقی و نواختن ساز در تنظیم مجدد مغز و تقویت آن نقش دارد و جالب آنکه این تأثیر ماندگار است.
دانشمندان هنور در تلاشند به همهی تأثیرات مثبت موسیقی بر مغز پی ببرند، اما اصل تأثیرگذاری موسیقی غیر قابل انکار است؛ بنابراین گرد و خاک ساز قدیمی تان را پاک کنید یا نواختن یک ساز جدید را شروع کنید. فرزندان خود را هم به این کار تشویق کنید. هر چه آنها در سن کمتری نواختن ساز را شروع کنند تأثیرات این کار بیشتر خواهد بود. در ادامه به ۱۰ مزیت باورنکردنی یادگیری موسیقی و ساز بر مغز میپردازیم.
۱- تقویت ارتباطات میان نیمکرههای راست و چپ مغز
تحقیقات نشان میدهد نوازندهها از بافت سپید بیشتری در جسم پینهای مغز خود (مجموعهای از ارتباطات عصبی که نیم کرههای مغز را به هم پیوند میدهند) برخوردارند، یعنی ارتباط میان نیم کرهی خلاق سمت راست و نیم کرهی تحلیل گر سمت چپ در آنها قویتر است. این مسأله مزیتهای زیادی دارد، مثل سریعتر شدن برقراری ارتباط در مغز و خلاقانهتر شدن مهارتهای حل مسأله.
با این حال، همهی نوازندهها از تواناییهای شناختی یکسانی برخورداری نیستند و دو عامل سن و میزان نوازندگی در این مسأله تأثیر گذار است. هر چه تمرین ساز زدن بیشتر و سن شروع یادگیری آن کمتر باشد، افراد از مزایای بیشتری برخوردار میشوند.
۲- افزایش عملکرد اجرایی مغز
نوازندهها عملکرد بهتری در تصمیم گیری، پردازش و حفظ اطلاعات و شیوهی تطابق بر اساس تغییر نیاز ذهنی دارند و احتمالا علت این مسأله بیشتر بودن بافت سپید در مغز آنها است. این عملکردهای اجرایی مغز بیشتر از ضریب هوشی در موفقیتهای تحصیلی مؤثر هستند. حتی برخی دانشمندان گمان میکنند نواختن ساز میتواند به کودکانی کمک کند که دچار مشکلات عصب شناختی وابسته به عملکرد اجرایی مغز مثل اختلال کم توجهی- بیش فعالی هستند.
۳- تقویت فرآیند تکلم
نواختن ساز نه تنها به مغز در پردازش آواهای موسیقایی کمک میکند بلکه در پردازش آواهای صامت و مصوت در کلام هم نقش دارد. طی تحقیقی در سال ۲۰۱۸ در امریکا مشاهده شد کودکانی که پیانو مینواختند به میزان چشمگیری در تشخیص کلماتی که تنها در یک حرف صامت متفاوت بودند عملکرد بهتری داشتند. این پژوهشگران معتقدند نواختن پیانو حتی بیشتر از مطالعهی اضافی در تشخیص صداها تأثیر دارد.
پژوهش دیگری در سال ۲۰۱۴ نشان داد موسیقی میتواند به کودکان در پردازش کلمات کمک کند. این محققان گمان میکنند موسیقی و کلام ویژگیهای مشترکی مثل زیر و بمی، زمان سنجی و طنین دارند و مغز از گذرگاههای عصبی یکسانی برای پردازش هر دوی آنها استفاده میکند. هر چه مهارتهای زبانی مثل خواندن بهتر باشند، کودکان در یادگیری تمامی موضوعات، از ریاضیات گرفته تا دروس اجتماعی، عملکرد بهتری خواهند داشت.
۴- تقویت حافظه
طبق تحقیقات، با توجه به تأثیر مثبتی که موسیقی در پردازش کلام دارد، افرادی که نواختن ساز را یاد میگیرند، کلمات بیان ادا شده را بهتر به خاطر میسپارند (حافظهی زبانی). به علاوه، نواختن ساز حافظهی فعال را تقویت میکند. حافظهی فعال توانایی ذخیرهی موقت و استفاده از اطلاعاتی است که به شما کمک میکند استدلال کنید، یاد بگیرید و یا کار پیچیدهای را انجام دهید.
۵- افزایش همدلی
آموختن ساز نه تنها بخشهای پردازشگر آواها در مغز را تقویت میکند، بلکه توانایی تشخیص احساسات در صداها را افزایش میدهد. نوازندهها در خوانش نشانههای ظریف احساسی در صحبتها عملکرد بهتری دارند. با برخورداری از این ویژگی آنها میتوانند روابط بی دردسرتر و عاطفی تری داشته باشند. به علاوه، آموختن موسیقی میتواند به کودکانی کمک کند که دچار مشکل درک عاطفی مثل اوتیسم هستند.
۶- کاهش سرعت روند پیری مغز
طبق تحقیقات، تأثیرات موسیقی در پردازش کلام و حافظه تا سنین کهنسالی به قوت خود باقی میماند، حتی اگر بعد از دوران کودکی آموختن ساز را رها کرده باشید. طی تحقیقی در سال ۲۰۱۵ در کانادا معلوم شد افراد سالخوردهای که در دوران جوانی نواختن ساز را یاد گرفته بودند در مقایسه با کسانی که آموزش ندیده بودند، سرعت تشخیص کلام در آنها به میزان ۲۰ درصد بیشتر بود. در تحقیق دیگری افراد سالخوردهای که به مدت ۱۰ سال آموزش موسیقی دیده بودند در مقایسه با گروه دیگر که هرگز آموزشی ندیده بودند، اطلاعات حسی بیشتری مثل دادههای شنیداری، تصویری و لامسهای را به خاطر میسپردند.
۷- تقویت مهارتهای ریاضی و علمی
مفاهیم مختلف موسیقی یعنی نوت ها، آکوردها، اوکتاوها، ریتم و متر، همگی از نقطه نظر ریاضی قابل درک هستند. تحقیقات نشان میدهد میان نواختن موسیقی و رشد مهارتهای ریاضی ارتباط وجود دارد. طی پژوهشی مشاهده شد خردسالانی که نواختن کیبورد را یاد میگرفتند در تست استدلال فضایی-گذرا عملکرد بهتری داشتند. استدلال فضایی-گذرا به توانایی تجسم ذهنی اشکال فضایی و درک چگونگی جاسازی آنها در یکدیگر گفته میشود. پژوهشگران معتقدند که تقویت استدلال فضایی-گذرا موجب بهبود عملکرد در علم و ریاضیات میشود.
۸- بهبود مهارتهای حرکتی
نواختن ساز نیازمند هماهنگی دست ها، چشمها و گوشها است. کسانی که در سنین کم نوازندگی را شروع میکنند، تقویت مهارتهای حرکتی موسیقایی آنها در بخشهای دیگر زندگی شان هم تأثیر گذار خواهد بود. طی تحقیقی در کانادا مشاهده شد کودکانی که پیش از ۷ سالگی شروع به آموختن موسیقی کرده بودند در مقایسه با کودکانی که نواختن ساز را دیرتر شروع کرده بودند، عملکرد بهتری در انجام یک مهارت حرکتی غیر موسیقایی داشتند.
این عملکرد بهتر در اسکن مغزی آنها هم مشاهده شد، به طوری که اسکنها حاکی از قویتر بودن ارتباطات عصبی در نواحی حرکتیای بود که به تجسم کردن و انجام حرکات فیزیکی کمک میکنند.
۹- تقویت سلامت روانی
طبق تحقیقات نوازندگان در مقایسه با دیگران کمتر مستعد پرخاشگری، افسردگی و خشم هستند. از قرار معلوم موسیقی به آنها کمک میکند کنترل عاطفی و تمرکز بیشتری داشته باشند. طی تحقیقی بر روی اسکن مغزی افراد ۶ تا ۱۸ ساله مشاهده شد مغز کسانی که ساز میزدند عملکرد بهتری در تنظیم احساسات و سطح اضطراب و توانایی تمرکز داشت.
در پژوهش دیگری معلوم شد نواختن موسیقی به کاهش اضطراب هم کمک میکند. به عبارت دیگر، علائم فیزیکی و روانی ناشی از اضطراب مثل زخم معده، سردرد، فشار خون بالا و ضعف سیستم ایمنی بدن، در نوازندگان کمتر دیده میشود.
۱۰- افزایش خودباوری
مزایای روانی ناشی از آموختن موسیقی (و شاید همنوازی با دیگران) موجب خودباوری بیشتر فرد میشود. طی پژوهشی مشاهده شد کودکانی که به مدت ۳ سال هر هفته به کلاس پیانو میرفتند در مقایسه با کودکانی که آموزش موسیقی نمیدیدند، از خودباوری بیشتری برخوردار بودند. در پژوهش دیگری، کودکانی که در مدرسه در گروه اجرای موسیقی شرکت داشتند کمتر احساس بیگانگی و بیشتر احساس موفقیت میکردند.
منبع:روزیاتو
انتهای پیام/
و هر شخصی که پا در ابن عرصه نهد
مرتد است
همین کارهاست که ظهور امام زمان را به عقب انداخته