به گزارش خبرنگارگروه استان های باشگاه خبرنگاران جوانازقم؛شهر مقدس قم در شب پانزدهم ماه مبارک رمضان میلاد مسعود دومین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت ،کریم اهل بیت ،حضرت امام حسن مجتبی  علیه السلام سراسر نور و شادمانی است.

مردم شهر با  آذین بندی خیابان ها، معابر و هر کوی و برزن جلوه ای خاص به چهره ی شهر  بخشیده اند و با پخش شربت و شیرینی  و برپایی سفره ی کریمانه عشق و ارادت  خود را به سبط اکبر پیامبر مهر و رحمت نشان می دهند.

امشب بارگاه منور و ملکوتی حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها حال و هوای ویژه ای به خود گرفته و میزبان هزاران  شیفته و دلداده ی خاندان اهل بیت عصمت و طهارات(ع) است که در شب میلاد امام حسن (ع)خود را به این مکان نورانی رسانده اند تا میلاد امام حسن(ع)را به بانوی کرامت(س) تبریک بگویند.

مراسم جشن و سرور در جای جای شهر مساجد  به ویژه مسجد مقدس جمکران،امامزادگان واجب التعظیم بقاع متبرکه با اجرای برنامه های مداحی اهل بیت(ع) بر پا است.

هم چنین امروز اجتماع بزرگ دانش آموزی در صحن امام رضا(ع)حرم مطهر با حضور نوجوانان برگزار شد، مولودی‌خوانی ،سخنرانی و برگزاری برنامه معارفی ویژه نوجوانان ، آیین نقاره زنی خادمان حرم حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله علیها ازجمله برنامه‌های این اجتماع بود.

انتخاب نام حسن از سوی پرودگار

امام حسن مجتبی دومین امام شیعیان جهان است و در نيمه ماه رمضان سوم هجری، اولين فرزند علی عليه‌السلام و فاطمه سلام الله عليها به دنيا آمد. پس از ولادت، نامگذاری از جانب مادر به پدر، و از او به رسول خدا محوّل شد و آن حضرت هم منتظر نامگذاری پروردگار ماند و خدا وی را حسن نامید.

از کودکی تا  خلافت امام حسن(ع)

امام حسن(ع)، هفت سال اول زندگی خود را با پدربزرگش محمد گذراند. تا قبل از کشته‌شدن عثمان بن عفان در سال ۶۵۶ میلادی، حسن از لحاظ سیاسی غیرفعال بود. پس از به‌خلافت‌رسیدن پدرشان  و شروع جنگ‌های داخلی، او از طرف علی به کوفه فرستاده شد تا از بیعت مردم کوفه با حکومت امام علی(ع) اطمینان حاصل کرده و در صورت امکان، سپاهی از مردم آن شهر را برای حمایت لشکریان علی در جنگ جمل فراهم آورد.

وی پدرش را در جنگ صفین نیز یاری کرد.حضرت علی عليه السلام قبل از شهادت، امام حسن را وصی خود تعيين کرد. رسول خدا  قبل از آن به دو گونه اين وصايت را اعلام کرده بودند؛ پس از کشته‌شدن علی در سال ۶۶۱، با وجود آن‌که علی جانشینی برای خود انتخاب نکرده‌بود، تعداد زیادی از پیروانش با حسن بیعت کردند.امام حسن در هنگام انتصابش به‌عنوان خلیفه، به خویشاوندی خود با پیامبر مسلمانان اشاره و تأکید کرد.

بلافاصله پس از شهادت حضرت علی عليه السلام، امام حسن به مسجد آمد و در سخنانی شيوا تلويحا مردم را به بيعت با خويش فراخواندند.

پس از سخنرانی و با تبليغ نافذابن عباس مردم کوفه با آن حضرت بيعت کردند. امام نيز بيعتشان را براين اساس که از او پيروی کنند و با هر کس جنگيد، بجنگند و با هر کس صلح کرد، صلح کنند، پذيرفت؛ و سپس به تحکيم پايه‌های حکومت خويش پرداخت.

صلح امام حسن علیه السلام

مهمترين حادثه در زندگی امام حسن جريان صلح معاويه با آن حضرت است. تحليل اين حادثه ضروری به نظر می رسد زيرا خود امام صلحش را حجتی بر آيندگان می داند؛ يعنی  بر اساس عملکرد حضرت، وظيفه انسان نيز در شرايط مشابه با آن زمان، صلح و مصالحه است.

بررسی مقدمات و شرايط و عللی که صلح را ايجاب کرد و دقت در کيفيت وقوع صلح و مواد صلحنامه و موشکافی نتايج شيرين صلح برای جناح حق و ضربه‌های سهمگين آن بر جناح باطل به‌خوبی روشن میکند که صلح آن حضرت در حقيقت انقلاب سبزی بود که زمينه انقلاب سرخ حسينی را فراهم ساخت و اين نرمش قهرمانانه در کنار آن جنبش ظلم‌ستيزانه، پايه‌ريز انقلاب علمی امام باقر عليه السلام و امام صادق عليه السلام در عصر طلايی خلأ انتقال قدرت از بنی یاميه به بنی عباس گشت و به اين ترتيب، اسلام ناب محمدی که در تشيع جلوه‌گر بود، نهال خود را آبياری نمود و به درخت تنومندی تبديل کرد.

شهادت امام حسن (ع)

عملکرد دشمن‌شکن حضرت پس از صلح چنان قدرتمند بود که معاويه را به فکر شهادت آن حضرت انداخت.تلاش موفق امام حسن برای به‌کرسی نشاندن اهداف صلح باعث شد که معاويه طرح قتل حضرت را پيگيری نمايد تا بتواند به خواسته ديرين خود يعنی تبديل خلافت اسلامی به سلطنت موروثی، جامه‌ی عمل بپوشاند. به اين ترتيب سمی مهلک تهيه کرد و آن را توسط همسر آن حضرت به او خوراند.

حضرت پس از مدتی درد و رنج، در روز 28 ماه صفر سال 50 هجری به لقاء الله شتافت،برادرش امام حسين عليه السلام، پیکر ایشان را پس از غسل  و نماز برای دفن به سوی مسجد و روضه پيامبر برد ولی سرانجام بر اثر ممانعت بنی اميه در بقيع به خاک سپرد.

امام حسن،کریم اهل بیت(ع)

امام حسن مجتبی (ع) نسبت به دردمندان و تیره بختان جامعه بسیار دلسوز بودند و با خرابه ‌نشینان دردمند و اقشار مستضعف و کم‌درآمد همراه و همنشین می‌شدند هیچ فقیر و مسکینی از در خانه حضرت ناامید برنگشت و حتی خود ایشان به سراغ فقرا می‌ رفتند و آن‌ها را به منزل دعوت می ‌کردند و به آن‌ها غذا و لباس می‌دادند.

امام حسن مجتبی (ع) تمام توان خویش را در راه انجام امور نیک و خداپسندانه به کار می‌گرفت و اموال فراوانی در راه خدا می ‌بخشید. مورخان و دانشمندان در شرح حال زندگانی پر افتخار ایشان، بخشش‌های بی‌سابقه و انفاق‌های بسیار بزرگ و بی‌ نظیری ثبت کرده‌ اند.

امام حسن مجتبی(ع)می فرمایند:بین حق و باطل به اندازه چهار انگشت فاصله است، آنچه با چشمت ببینی حق است و چه بسا با گوش خود سخن باطل بسیاری را بشنوی.

انتهای پیام/ش