به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ ترافیک، سروصدای خودرو‌ها، ازدحام، گرما و آلودگی هوا پنج فاکتوری است که می‌تواند برای یک‌ساعت جان هر کسی را به لبهایش برساند. حالا تصور کنید که از ساعت ٦ صبح تا ٩ شب مستقیما با این پنج فاکتور سروکار داشته باشید. تازه به اینها می‌توانید سر‌وکله‌زدن با آدم‌هایی که برای زرنگی یا زود رسیدن به مقصدشان خلاف می‌کنند را اضافه کنید که خود این موضوع پنج‌تای دیگر را در برمی‌گیرد.

پلیس‌های راهور کسانی هستند که کارشان هر روز در کف خیابان‌ها و جاده‌ها شروع می‌شود و ماه رمضان با ماه‌های دیگر برایشان فرقی ندارد. اما برای این‌که بدانیم وظایف‌شان در ماه رمضان چگونه است، به سراغ یکی از اعضای خانواده راهور ناجا رفتیم. این پلیس ٣٥ساله که نخواست اسمی از او برده شود، در ادامه از لحظات سخت و آسان خدمت در ماه رمضان می‌گوید.

چرا پلیس راهور؟ چه شد که این شغل را انتخاب کردید؟
علاقه زیادی به این شغل داشتم. البته زمانی که وارد سازمان شدم، شرایط با امروز خیلی فرق داشت. من ‌سال ٨٥ وارد این کار شدم و شرایط بهتر بود. شاید اگر کسی قصد داشته باشد در این دوره وارد سازمان شود، کمی روی انتخابش صبر کند، زیرا درحال حاضر روز‌به‌روز به تعداد خودرو‌ها افزوده می‌شود و به‌طبع ترافیک بیشتر و گنجایش خیابان‌ها کمتر می‌شود. همه اینها خدمت و وظایف یک پلیس را سنگین‌تر می‌کند، اما زمانی که من وارد این شغل شدم، وظایف کمی سبک‌تر از امروز بود، ولی حالا هر روز که می‌گذرد، شرایط سخت‌تر از روز قبل می‌شود. به همین دلیل علاقه شرط بسیار مهمی برای ورود به این شغل است، زیرا یک‌نفر باید واقعا به این شغل علاقه داشته باشد و قید برخی مسائل زندگی‌اش را بزند تا بتواند از پس آن بربیاید.

در ماه رمضان شیفت بودید؟ شیفت‌های‌تان چگونه است؟
برای راهور ماه رمضان با روزهای دیگر فرقی نمی‌کند. همان شیفتی که از اول برای‌مان مشخص شده را می‌گذرانیم. اکثر بچه‌ها در محل خدمت افطار می‌کنند. پیش آمده که روی موتور هم افطار کردیم. راهور پک افطار به ما می‌دهد و زمان افطار هرجایی باشیم، می‌توانیم هم خدمت کنیم و هم روزه‌مان را باز کنیم، تا زمانی که شیفت‌مان تمام شود و به خانه برویم.

موقع افطار و سحر شیفت بودید؟
بله. تا به‌حال خیلی پیش آمده که روی موتور افطار کنم، اما سحری بستگی به شیفت دارد. بعضی از همکاران شیفت شب هستند و آن زمان به اداره می‌آیند. آنها زمان اذان صبح و سحری شیفت هستند، اما ما شیفت روز هستیم و افطارها به زمان خدمت ما می‌خورد.

حیطه وظایف‌تان در ماه رمضان مانند بسیاری از اداره‌ها و سازمان‌ها فرق می‌کند؟
خیر. متاسفانه راهور و نیروی انتظامی مانند باقی سازمان‌ها نیست. خدمت در این ماه برای راهور هیچ فرقی با روزهای عادی ندارد. فقط شاید صبح‌ها به جای این‌که ساعت ٦ کف خیابان باشیم، نیم‌ساعت با تأخیر سر کار می‌رویم، اما ظهرها و شب‌ها همان منوال گذشته است. وگرنه هیچ فرقی ندارد و خدمت همانند روزهای عادی است. حتی بعضی اوقات کار سنگین‌تر است. نزدیک اذان ترافیک سنگین‌تر می‌شود، چون همه می‌خواهند زودتر به خانه‌شان برسند. به همین دلیل پلیس‌ها مجبور هستند سر پست باشند، برای پلیس ماه رمضان با ماه‌های دیگر تفاوتی ندارد.

بدترین خاطره‌ای که در ماه رمضان دارید، چیست؟
خاطره زیادی داریم. بدترین آن چند‌سال پیش بود که یک یا دودقیقه به گفتن اذان بیشتر نمانده بود و ما هم در مسیر رفتن به اداره بودیم تا افطار کنیم. جلوی چشم‌مان تصادف بدی اتفاق افتاد. خودروی نیسان از روی بچه‌ای که با دوچرخه بود، رد شد. ما ایستادیم و حدود ٢ساعت صبر کردیم تا به آمبولانس زنگ بزنیم و کارهای تحویل به نیروی انتظامی را انجام دهیم.

بهترین خاطره‌ای که در ماه رمضان داشتید، چیست؟
همه روزهای ماه رمضان خاطره خوب است. حس‌وحال در این ماه نسبت به ماه‌های دیگر بهتر است. خیابان‌ها زودتر خالی می‌شوند. همه همکاران خوشحال هستند، چون می‌توانند زودتر و بی‌دغدغه‌تر به خانه بروند. در سطح شهر، ترافیک کمتری دیده می‌شود. وگرنه در روزهای عادی به‌خصوص بهار تا ساعت ١٠شب هم ترافیک سنگین است و همین باعث می‌شود بچه‌های راهور دیرتر به خانه‌های‌شان بروند.

برای شما سخت نیست که با زبان روزه و گرمی هوا شیفت هستید؟ چطور با این سختی کنار می‌آیید؟
خیلی سخت است، اما چیزی است که ما پذیرفتیم، زیرا از اول به این شغل علاقه داشتیم و بعد وارد سازمان شدیم و پذیرفتیم که باید این مسائل و تمام خطرات را به جان بخریم. از اول تمام سختی‌ها را به ما گفته‌اند و انتخاب ما همین بود.

منبع: روزنامه شهروند

انتهای پیام/