به گزارش  حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛  شهره شکرزاده استاد واحد علوم و تحقیقات در ارزیابی نظام آموزشی تیزهوشان در ایران گفت: نظام آموزش و پرورش دانش‌آموزان تیزهوش از ظرافت‌های ویژ‌های برخوردار است و نمی‌توان به برنامه درسی تیزهوشان، بی‌توجه بود.

وی با تاکید بر تعیین اهداف ویژه در نظام برنامه درسی دانش‌آموزان تیزهوش، اظهار کرد: باید محتوای متفاوتی را در نظام برنامه درسی دانش‌آموزان تیزهوش در نظر گرفت، مواد آموزش متنوعی را به کار برد و الگو‌های یاددهی- یادگیری را مدنظر قرار داد. علاوه بر آن، غربالگری، تشخیص و سنجش تیزهوشی است که می‌تواند به دادن اطلاعات مرتبط با تفاوت‌های فردی منجر شود و نظام آموزش مبتنی بر سنجش نیاز‌های ویژه شناختی را فراهم سازد.

این عضو هیات علمی واحد علوم و تحقیقات بیان کرد: در نظام آموزش و پرورش رسمی دانش‌آموزان تیزهوش، مدارس سمپاد قرار دارد که به عنوان سازمان ملی پرورش استعداد‌های درخشان با شکست روبه‌رو شده است؛ زیرا سنگ زیربنایی نظام آموزشی مزبور متکی بر آزمون‌های پیشرفت تحصیلی مرتبط با سطح دانش است و  به راحتی می‌توان آزمون‌های ورودی مدارس سمپاد را مورد ارزیابی قرار داد و مشخص کرد که هیچکدام از آزمون‌های مزبور، قابلیت اندازه‌گیری هوش عمومی را نداشته و غفلت قابل توجهی را در سنجش تیزهوشی نشان می‌دهند.

 شکرزاده تصریح کرد: هر چند که در برخی از مدارس سمپاد در کشور‌های اروپایی برای دانش‌آموزان ایرانی با تأکید بر جهش آموزشی، نسخه نوین هوش‌آزمای تهران- استانفورد اجرا می‌شود، ولی متأسفانه در نظام ورودی دانش‌آموزان تیزهوش، هرگز آزمون‌های هوشی به کار نمی‌رود و نمی‌توان دانش‌آموزان تیزهوش را از طریق برخی آزمون‌های پیشرفت تحصیلی با سطح اهداف آموزشی رده پایین (دانش- فهمیدن)، مشخص کرد.

مغفول ماندن روش تفکر پژوهی در مدارس سمپاد 

وی افزود: ضعف در نظام ارزیابی از دانش‌آموزان تیزهوش با فقدان محتوای آموزشی ویژه تلفیق شده و هرگز نمی‌توان آموزش‌های دانش‌آموزان ویژه از قبیل: غنی‌سازی و غیره  را مشاهده کرد. در مدارس سمپاد جایگاهی برای روش آموزش تفکرپژوهی نمانده و محتوی آموزشی مرتبط با سطوح ارزشیابی وجود ندارد؛ زیرا اکثریت دانش‌آموزان، درس‌خوان   هستند و تلقی تیزهوش برای آنها معنی ندارد.

به گفته این عضو هیات علمی واحد علوم و تحقیقات، با ارزیابی نقادانه نظام ارزشیابی دانش‌آموزان مدارس سمپاد و نظام برنامه درسی این دانش‌آموزان می‌توان دریافت که تمامی برنامه‌ریزان در مدارس مزبور، تخصص و تجربه‌ای در حیطه آموزش و پرورش دانش‌آموزان تیزهوش نداشته‌اند و هیچکدام از برنامه‌های آموزشی تیزهوشان متناسب با هوشبهر دانش‌آموزان تیزهوش طراحی نشده است.

انتهای پیام/