امروز ولادت مولای متقیان حضرت علی(ع) است؛ یگانهای که دوستیاش عشق به انسان کامل و کمال انسانیت است و نامش پس از چهارده قرن، همچنان بر بلندای اخلاق و آزادگی و معرفت، کلامش روحنواز و طنین عدالت و مسلکش، نماد تمام نمای مردانگی و مروت.
بزرگمردی که در مقام یک حکمران، به مردم میگوید: «با من چنانكه با جباران و ستمگران سخن مىگويند، سخن نگویيد... گمان مبريد اگر سخن حقی به من گفته شود بر من گران آيد؛ که هر كس شنيدن حق يا عرضه عدالت بر او سنگین آید، عمل كردن به آن، برایش دشوارتر خواهد بود.»
از مرام و مروتش در برابر یتیمان و مظلومان و مستضعفان و اقتدار و ایستادگیاش در مقابل سرکشان و زورگویان و مستکبران که بسیار خواندهایم و فراوان شنیدهایم.
چهل سال پیش، ما با شوقی وصفناپذیر و آرزوی برپایی نظامی چون حکومت آن دُرّ درخشان عدالت، علیه ظلم و بیداد قیام کردیم و امید داشتیم به حکومتی دست یابیم که بیشترین شباهت را به آموزههای آن بزرگوار و نظام حکومت علوی که مظهر عدالت و انسانیت است، داشته باشد. برای رسیدن به این مقصود هم عزیزترین سرمایههای انسانی این مرزوبوم، جان شیرینشان را نثار کردند و چه بسیار خوبانی که زخم کین دشمن، سلامت را از جسم و جانشان ستاند.
در سالروز ولادت آن الگوی صداقت و عدالت، با تاسف از فرصت سوزیها و ناکامیهای ناشی از خودخواهی، جهالت، لجاجت و سوء مدیریت، امروز پس از چهار دهه باید دوباره آن آرزوها را بر زبان برانیم و از پروردگار مهربان بخواهیم، سایه مهرش را از این سرزمین و مردمانش دریغ ندارد؛ مرام مولا و مقتدای آزادیخواهان جهان را در جان و دل مسئولان و مدیرانمان بنشاند و گامهایشان را در مسیر حقیقت و خدمت به هموطنان استوارتر گرداند.
انتهای پیام/