به گزارش
حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ محمد محمدرضایی در نشست "
وحدت حوزه و دانشگاه - دیدگاه‌ها و راهکارها" که توسط شورای تخصصی حوزوی
شورای عالی انقلاب فرهنگی و با همکاری گروه جامعه شناسی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در سالن اندیشه موسسه امام خمینی(ره) در شهر مقدس قم برگزار شد ، با اشاره به مسئله وحدت حوزه و دانشگاه افزود: این مسئله از یادگارهای امام خمینی(ره) است و ایشان اصرار زیادی بر وحدت بین حوزه و دانشگاه داشتند، با این حال هر کسی قرائتی از این مساله داده است و قرائت واحدی در این زمینه وجود ندارد.
عضو کمیسیون علمی تربیتی شورای تخصصی حوزوی ادامه داد: مساله وحدت حوزه و دانشگاه اهمیت زیادی دارد و امام خمینی(ره) زمانی که این مساله را مطرح کردند هم به نقاط ضعف دانشگاه و هم به نقاط ضعف حوزه پرداختند.
عضو هیئت علمی پردیس فارابی دانشگاه تهران گفت: امام خمینی(ره) وحدت حوزه و دانشگاه را به معنای ائتلاف همه ملت و موجب رشد حقیقی و اصلاح کشور می‌دانستند و مقام معظم رهبری (مدظله العالی) نیز ریشه این وحدت را توحید می‌دانند و سعادت دنیا و آخرت را در وحدت حوزه و دانشگاه می‌بینند.
مراکز حوزوی دانشگاهی باید الگوی عملی از وحدت حوزه و دانشگاه می‌شدند
وی زمان تاسیس مراکز حوزوی دانشگاهی را پس از پیروزی انقلاب اسلامی دانست و افزود: قرار بود که این مراکز به الگویی عملی از وحدت حوزه و دانشگاه تبدیل شوند، اما این هدف محقق نشد؛ گرچه که گام های مثبتی در این زمینه برداشته شده است.
عضو هیئت علمی پردیس فارابی دانشگاه تهران ادامه داد: در طول تاریخ عواملی موجب شد که حوزه و دانشگاه از یکدیگر جدا شدند که از جمله این عوامل، دیدگاه‌های فلسفی بود.
این استاد دانشگاه گفت: رابطه این دو نهاد متاثر از دیدگاه فلسفی در خصوص ارتباط بین دین و علم است و پس از رنسانس دو جریان فکری عقل‌گرایی و تجربه‌گرایی در غرب مطرح شد، اما در نهایت جریان تجربه‌گرایی در غرب حاکم شد.
وی با اشاره به دیدگاه تجربه‌گرایی افزود: در این دیدگاه تمام چیزها به تجربه مرتبط است و دیگر به فطرت و عقل توجه نمی‌شود و ورود این دیدگاه به کشورمان بین حوزه و دانشگاه فاصله انداخت.
عضو کمیسیون علمی تربیتی شورای تخصصی حوزوی ادامه داد: دیدگاه علم گرایی موجب شد که مباحث دینی به عنوان خرافه در محافل علمی مطرح شود و البته مسیحیتِ پیش از رنسانس هم در تقویت این دیدگاه موثر بود.
محمدرضایی با اشاره به عوامل جدایی بین حوزه و دانشگاه گفت: حکومت‌های سلطنتی از جمله دلایل این جدایی بودند چون پادشاهان همیشه سعی می‌کردند که علما را منزوی کنند و آن‌ها با ایجاد مدارس جدید به دنبال جایگزین کردن دانشگاه با حوزه بودند.
وی افزود: امیرکبیر از تاسیس دارالفنون نیت خیر داشت، اما تاسیس این مرکز در مطرح شدن گرایش‌های سکولار به علم در ایران موثر بود.
عضو هیئت علمی پردیس فارابی دانشگاه تهران ادامه داد: حوزه‌ها پیش از پیروزی انقلاب اسلامی رونق امروز را نداشتند و حوزویان تلاش زیادی در زمینه حفظ و تبلیغ دین دارند، اما آن‌ها در گذشته امکان پاسخ به نیازهای روز را نداشتند و این مساله به جدایی حوزه از دانشگاه دامن زد.
وی گفت: امام خمینی(ره) معیار وحدت را تمسک به ریسمان الهی می دانستند و می‌فرمودند اگر تمام انبیای الهی در یک جا باشند همه با یکدیگر وحدت دارند.
عضو هیئت علمی پردیس فارابی دانشگاه تهران گفت: حوزه و دانشگاه باید برنامه‌های اسلامی را براساس یک قرائت واحد اجرا کنند و به همان اندازه ای که این دو نهاد اسلامی شوند، وحدت بین آن‌ها محقق می‌شود و وحدت بین حوزه و دانشگاه تنها این نیست که علوم انسانی اسلامی تدوین شود.
وی شرط تحقق وحدت حوزه و دانشگاه را داشتن یک ملاک سوم دانست و افزود: دو میلیون و 500 هزار دانشجوی علوم انسانی در دانشگاه‌ها داریم و رهبر معظم انقلاب(مدظله العالی) علوم انسانی فعلی را دور از معیارهای دینی می‌دانند، با این وجود برخی برای جلوگیری از اسلامی سازی علوم انسانی تلاش می‌کنند.
عضو کمیسیون علمی تربیتی شورای تخصصی حوزوی ادامه داد: به همان اندازه‌ای که به اسلام عمل کنیم، وحدت بین حوزه و دانشگاه محقق می‌شود.
این استاد دانشگاه اسلامی سازی علوم را نیازمند زمان دانست و گفت: این روند باید به صورت آرام و با دقت صورت بگیرد، عجله کردن در این زمینه درست نیست.
در ادامه این نشست، عبدالحسین کلانتری عضو هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران و حجت‌الاسلام و المسلمین محمدهادی مفتح عضو هیئت علمی دانشگاه قم، به ارزیابی دیدگاه‌های دکتر محمدرضایی پرداختند.
کلانتری با اشاره به نهادهای حوزوی- دانشگاهی گفت: بسیاری از این نهادها در کشور وجود دارد، اما معلوم نیست که نهادهای حوزوی - دانشگاهی چه خروجی‌هایی دارند.
وی افزود: بعد از چهار دهه از پیروزی انقلاب اسلامی همان مطالبی را تکرار می‌کنیم که بزرگان انقلاب اسلامی در ابتدای انقلاب گفتند و سخنان جدیدی در زمینه وحدت حوزه و دانشگاه مطرح نمی‌شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران ادامه داد: ساده‌سازی‌های خطرناک در زمینه حوزه و دانشگاه درست نیست، اگر بگوییم که دانشگاه تنها به امور دنیوی و حوزه تنها به امور اخروی می‌پردازد، با این تعریف وحدت حوزه و دانشگاه ممکن نیست.
وی گفت: انسان‌شناسی و هستی‌شناسی در علم غربی و علم سنتی با یکدیگر متفاوت است، اما با تکرار این که مبانی ما با غربی‌ها متفاوت است؛ اتفاقی نمی‌افتد و تنها یک کتاب در زمینه علوم اجتماعی اسلامی آن هم تنها در حد کلیات داریم و در این زمینه کم کاری صورت گرفته است.
حجت‌الاسلام و المسلمین محمدهادی مفتح به‌عنوان ناقد دوم، با اشاره به اشکالات روشی بحث گفت: یکی از این اشکالات این است که تعریف صورت گرفته در خصوص حوزه در این ارائه تعریف درستی نیست.
انتهای پیام/
