به گزارش خبرنگار  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان،هرچند این سال ها، آسمان سر ناسازگاری دارد و بارش برف و باران برایمان آرزو شده ، اما باز هم زمستان، زمستان است، چه با برف چه بدون برف، سرد و ساکت! اینک اما آرام آرام این فصل سرد بساطش را جمع می کند، نفحه ای شامه نواز به مشام می رسد که نوید طراوت و تازگی می دهد، به قول مولانا: " آب زنید راه را هین که نگار می‌رسد مژده دهید باغ را بوی بهار می‌رسد".

نم نمک عطر بهار در کوچه پس کوچه های شهر جاری می شود، جوانه های خوشرنگ و نورسیده چون حریری سبز بر قامت درختان خودنمایی می کند، طبیعت حیاتی دوباره می یابد، نوروز نزدیک است و همه مشغول نو نوا شدن، زیر و بم دل هایمان، خانه هایمان و شهرمان پاک می شود و تکانی می خورد از گرد و غبار!

تکاپوی پرشور مردم در آخرین روزهای سال ، سرمای شهر را به گرمی کشانده است، خیابان ها جای سوزن انداز نیست، از بازار و پاساژهای شهر گرفته تا دالان های خوش نقش و نگار میدان نقش جهان که همه چیز در آن یافت می شود، لباس، پارچه، کیف وکفش، گز و شیرینی...، ویترین مغازه ها بیش از پیش خودنمایی می کند، بسیاری از شغل ها بیش از گذشته رونق گرفته و تب داغ خرید کردن هیاهویی در دل شهر به پا کرده است.

خانواده ها دسته جمعی برای خرید می آیند، ذوق وصف ناشدنی کودکان برای کفش و لباس نو، بزرگترها را هم به وجد می آورد، هر خانواده بنابر وضعیت معیشتی و درآمد اقتصادی خود خرید می کند، بعضی ها بیشتر سراغ دست فروش ها می روند و برخی دیگر به کمتر از پاساژهای بالای شهر رضایت نمی دهند! برخی نمی دانند چگونه پول هایشان را خرج کنند، فرقی ندارد قیمت اجناس مورد علاقه شان صدهزار تومان باشد یا چندمیلیون، فقط باید زیبا باشد و روی فامیل و دوست و آشنا را کم کند، برخی دیگر اما ماه ها پس انداز کرده اند تا دم عید شرمنده زن و بچه خود نباشند، مدام اخبار رادیو و تلوزیون را پیگیری می کنند تا از مبلغِ عیدی که دولت برایشان درنظر گرفته آگاه شوند!

با تمام این اوصاف، خرید کردن، آن هم خریدِ عید، لذتی است که برای همه افراد حس دوست داشتنی را به دنبال دارد، از قدیم گفته اند شنیدن کی بود مانند دیدن! برای لمس بیشتر این تب و تاب به میدان نقش جهان رفتم تا از نزدیک هیجان این روزهای شهر را دریابم.

آجیل داغ و طعم خوش گز اصفهان

میهمانی رفتن و عید دیدنی، جز تفکیک ناپذیر تعطیلات نوروز است، بازار آجیل، شیرینی و میوه هم حسابی داغ می شود. برای اصفهانی ها یکی از مهم ترین و فراموش نشدنی ترین ملزومات پذیرایی عید، شیرینی معروفی است به نام " گز" ! همین میدان نقش جهان خودمان، از هر گوشه اش که عبور می کنی محال است مغازه گز فروشی به چشمت نخورد.

وارد یکی از این مغازه ها می شوم، بسته های مختلف گز توجهم را جلب می کند،از فروشنده درباره حال و هوای این روزهای بازار و کاسبی دم عید می پرسم که با لبخندی می گوید: " هرچند مشتری ها نسبت به سال های گذشته کمتر شده ولی باز هم خداروشکر، کار و کاسبی هم بد نیست، مردم اصفهان برای پذیرایی نوروز، گز را فراموش نمی کنند ".

مردمیانسالی که با خرید چند بسته گز در حال خروج از مغازه است نظر جالبی دارد: "ما بزرگ فامیل هستیم، رفت و آمد به خانه ما از همه بیشتر است ، هم باید عیدی بدهیم و هم با بهترین شیرینی ها و تنقلات از مهمان ها پذیرایی کنیم، بالاخره بزرگی گفتند کوچکی گفتند، الکی که نیست".

وقتی همه چیز نو نوا می شود

روزها و شب های آخر اسفند رنگ و بوی دیگری دارد، مراکز خرید مخصوصا فروشگاه‌های کفش و لباس مشتری‌های بیشتری دارند . بدون شک همه ما شوق و هیجان خرید لباس نو برای عید را درکودکی به یاد داریم، روزشماری برای پوشیدن لباس های نو و ترس از خاکی شدن کفش هایمان! هرچه بزرگتر شدیم اما این شوق و هیجان کم رنگ تر شد!
مغازه ها با برچسب تخفیف ویژه و حراجی سعی در جلب هرچه بیشتر مشتری دارند. صدایی از یک مغازه لباس فروشی می گوش می رسید:" بدو بدو فکری به حال ماکن، اگه پول داری سوا کن، پول نداری نگا کن"، بدون معطلی خود را از میان انبوه جمعیت به صاحب صدا می رسانم.

فروشنده که مردی سی ساله به نظر میرسد با صدای بلند مرا هم به خرید و سوا کردن روسری هایی که در جلوی مغازه حراج کرده دعوت می کند، خانم های پیر و جوان مشغول انتخاب روسری با طرح و رنگ مورد علاقه خود هستند، ازخانمی که به همراه دو دخترش برای خرید آمده می پرسم وضعیت بازار و خرید چطوره:" بدک نیست، دختر بزرگم خیلی در خریدکردن وسواس به خرج می ده اما خواهر کوچیکش در اولین مغازه لباسش رو انتخاب می کنه" در همین لحظه گوشی خانم به صدا دراومد، از قرار معلوم صبر پدر خانواده لبریز شده!

با خنده از خانم می پرسم: همسرتون بودن؟، " بله، دوساعته که سر بازار منتظره تا من با بچه ها خریدمون رو انجام بدیم و بریم خونه، بنده خدا خسته شد امروز".

خریدِ اجناسِ ایرانی یا خارجی؟ مسئله این است!

در آستانه سال نو بیشترِ اصناف از کیف و کفش فروشی و لباس فروشی گرفته تا پارچه فروشی ، لوازم خانگی، خیاطی، قنادی،آرایشگاه و قصابی همه و همه در حال و هوای نوروز هستند اما نکته مهم اینجاست که قدرت خرید مردم نسبت به سال های گذشته چه تغییری داشته است؟ حال و روز اجناس و کالای ایرانی در بازار چطور است؟ آیا هنوز شاهد جولان جنس های چینی در بازار هستیم؟

از آقایی که به همراه فرزند و همسرش برای خرید عید به بازار آمده، وضعیت قیمت اجناس را می پرسم؟ ، " قیمت ها خیلی بالا رفته، با گران شدن دلار بسیاری از مغازه ها قیمت اجناسشان را چند برابر کرده اند، کارگر جماعت، قدرت خریدش به نوسان های بازار نمی رسد"

همسرش هم با گلایه می گوید:" لباس ها و مانتوهای ایرانی هم قیمت بالایی دارند، بعضی از اجناس ایرانی هم به عنوان برندهای خارجی با قیمت های گزاف به فروش می رسه، مجبوریم جنس چینی بخریم، درسته کیفیتشون پایین تره اما قیمتش هم کمتره،بدون شک اگه جنس با کیفیت ایرانی با قیمت مناسب در بازار عرضه، مردم استقبال می کنند."

آن سوی بازار مردی جوان به همراه همسرش مشغول انتخاب کفش است، به سرعت خودم را به آنها می رسانم، می پرسم هنگام خرید به ایرانی بودن اجناس دقت می کنید: " بله ، حتما ، خرید اجناس ایرانی یعنی تولید رونق ملی ، یعنی جلوگیری از بیکار شدن جوانان، کفش ایرانی در بازار حرف اول وآخر را می زند ، افسوس که تولیدات خودمان را دستِ کم می گیریم".

رئیس اتحادیه صنف تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک دوخته در این باره می گوید: " در اصفهان حدود 15 واحد صنفی نماینده رسمی برندهای خارجی هستند، اگر تبلیغ تولیدات ملی بیشتر شود و برای خرید کالای ایرانی فرهنگ سازی شود در آینده هم تولید داخلی بیشتر خواهد شد و هم استفاده از تولید ملی بهتر و در نتیجه بازار وضعیت مناسب تری خواهد داشت."
خطابخش بسیاری از تولیدات اصفهان را با نمونه‌های خارجی قابل رقابت می داند:" استقبال کمتر از تولید ملی به علت قیمت است و نه کیفیت آن."

بازار زیر ذره بین تعزیرات

بالا و پایین بودن قیمت ها برای بسیاری از مشتریان مشکل ساز شده!. برخی اجناس برچسب قیمت ندارد، اجناس یکسان در مغازه های مختلف قیمت های نابرابری دارد، کیفیت برخی از اقلام مناسب نیست و این ها همه معضلاتی است که مشتریان در روزهای پایانی اسفند بیشتر با آن دست و پنجه نرم می کنند.

البته سازمان تعزیرات حکومتی استان اصفهان برای کنترل وضعیت بازار و جلوگیری از اجحاف درحق مشتریان تدابیر مهمی را برای این ایام اندیشیده است، مدیر کل تعزیرات حکومتی استان اصفهان در این باره می گوید: "طرح نظارتی ویژه نوروزی از تاریخ 19 اسفند ماه سال جاری لغایت 15 فروردین ماه سال 97 با همکاری دستگاه های مختلف در سه حوزه کالا و خدمات ، بهداشت دارویی و درمان و قاچاق کالا و ازر اجرا می شود و در صورت مشاهده هر نوع تخلف بدون فوت وقت برای پیگیری مطالبات و شکایت ها اقدام خواهد شد".

غلامرضا صالحی با تاکید بر اینکه پیشگیری از وقوع جرم مهم تر از مقابله با آن است افزود: اماکن مورد نظارت در این طرح ویژه شامل بازارهای مهم و پرجمعیت شهر،شرکت های مسافرتی و دفاتر فروش بلیط، مراکز اسکان و پذیرایی، اماکن تاریخی ، تفریحی و فرهنگی ، مراکز عمده تهیه و توزیع مواد غذایی، رستوران ها،سالن های غذاخوری و فروشگاه های زنجیره ای ، نمایشگاه های بهاره ، میادین میوه و تره بار، جایگاه های سوخت، مراکز بهداشتی درمانی و آرایشگاه های مردانه و زنانه است.
شهروندان می توانند هر نوع تخلف در حوزه های ذکر شده را از طریق سامانه پیامکی 30009651 به اطلاع اداره تعزیرات برسانند.

تب و تابی که بالاخره تمام می شود اما...

دقیق تر که نگاه می کنم متوجه می شوم وضعیت بازار و ازدحام مردم نسبت به سال های گذشته شور و حرارت کمتری دارد، بازارها خلوت تر شده و برخی از مردم فقط چرخی دربازار می زنند و بجز یکی دو قلم جنس ضروری ، خرید دیگری ندارند، گویی افزایش قیمت ها و نوسانات دلار تاثیر مستقیمی بر قدرت خرید مردم داشته است.

به هر حال خرید در کنار خانواده، لذتی است که تجربه آن برای بسیاری از افراد توام با خاطراتی خوش و فراموش نشدنی همراه می شود، برای برخی افراد اما عید و غیر عید ندارد، آسمان برای آنها همیشه یک رنگ است، صدایشان در هیاهوی مردم کوچه و بازار گم می شود و تنها دلخوشیشان تماشای شور و شوق خرید مردم از قاب شیشه ای تلویزیون است.

بهار و سال نو در بسیاری از خانواده ها فرقی ندارد، خبری از شام شب عید و لباس و کفش نو نیست، همان لباس های قدیمی خود را وصله می زنند یا مادر خانواده لباس های رنگ و رو رفته را از روی دیگرش دوباره می دوزد! شرمندگی پدرهایی که از ترس نگاه های امیدوار کودکانشان دیرتر به خانه می آیند تا فرصتی برای خرید رفتن باقی نماند.

فراموش نکنیم بهار فرصتی است برای خانه تکانی دل ها، شاد کردن دل کودکی که درآستانه نوروز در حسرت یک جفت کفش نو بسر می برد بدون شک زیباتر از اسراف و خریدهای غیرضروری است. به کودکانمان بیاموزیم شادی هایشان را با دوستان و هم نوعانشان قسمت کنند. بیایید هم گام با شادی هایمان، بذر امید و دلخوشی را دردل خانواده های نیازمند بکاریم.

گزارش از سولماز محمدی

انتهای پیام/م