عمده تولیدکنندگان روغن های صنعتی در ایران، خصوصی بوده و چند تولیدکننده دولتی روغن موتور نیز به بخش خصوصی واگذار شده است. محصول روغن موتور به عنوان یک کالای استراتژیک تاثیر بسزایی در استمرار و پویایی ناوگان حملونقل بار و مسافر درون و برون شهری دارد.
تولید انواع روغن موتور امسال ، ۱۹درصد نسبت به سال گذشته رشد داشته است. بر این اساس تا پایان امسال و براساس نیاز بازارهای مصرف، تولید انواع روغن موتور به ۴۲۰میلیون لیتر میرسد.
این یک واقعیت است که تولیدکنندگان داخلی روغن موتور هم از لحاظ تولید و کیفیت در جهان حرفی برای گفتن دارند و هم اینکه در بیشتر موارد، روغن موتورهای وارداتی قادر به رقابت با تولیدات داخلی در ایران نیستند.
شرکتهای تولیدکننده روغن موتور ضمن تامین نیاز ۱۰۰ درصدی کشور، امکان صادرات تولیدات خود به خارج از کشور را دارند. طبق آمار حدود یک میلیون تن روغن موتور در کشور تولید میشود که از این مقدار ۷۰۰ هزار تن به مصرف داخلی اختصاص دارد و در حدود ۳۰۰ هزار تن مازاد مصرف آن، صادر میشود.
اما چرا با وجود توانایی بالای تولیدکنندگان روغن موتورهای صنعتی، صادرات این محصول به خارج از کشور از سهم پایینی برخوردار است؟
زمانیکه به دنبال پاسخ این پرسش، سراغ تولیدکنندههای روغنهای صنعتی رفتیم، آنها قوانین سختگیرانه گمرک را عامل اصلی کاهش رغبت تولید کننده داخلی روغن موتور به صادرات محصولاتشان عنوان کردند.
اما چرا گمرک کشور این میزان از سختگیری را برای بازرسی روغن هایی که می خواهند از کشور خارج شوند به خرج می دهد و چرا گاهی برخی از محموله های روغن موتور ماه ها در گمرک مانده و سود صادرات آنها تبدیل به ضرر می شود؟
حمیدرضا وکیلی، تولیدکننده روغنهای صنعتی در گفتوگو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی اظهار کرد: تمام واحدهای صنعتی از رکود در بازار تاثیر پذیر هستند و وقتی صنایع کشور نتوانند کار کنند، صنایعی مانند صنعت تولید روغن نیز به تدریج رو به ورشکستگی خواهد گذاشت.
وی در تشریح عوامل سرپا ماندن واحد تولید در زمان رکود، گفت: یکی از دلایل موفقیت ما، نوآوری در تولید محصول بود و این امر موجب شد تا بتوانیم محصولاتی با کیفیت مشابه محصولات اروپایی تولید کنیم که قیمت آنها حتی تا 50 درصد کمتر از نوع خارجی است.
وکیلی با تاکید بر استفاده از روش مهندسی معکوس در تولید محصولات جدید، تصریح کرد: برای صادرات محصولاتمان به خارج از کشور، موقعیت خوبی داریم اما قوانین سخت گیرانه گمرک ایران که به منظور جلوگیری از قاچاق گازوئیل اعمال می شود، موجب شده تا صادرات برای شرکت های روغن سازی داخلی به صرفه نباشد.
این تولیدکننده روغن های صنعتی تاکید کرد: اگر می خواهیم که در زمینه فرآوردههایی چون روغنهای صنعتی بازار صادراتی داشته باشیم، باید قوانین موجود در این حوزه را تصحیح کنیم .
وکیلی با اشاره به اینکه به دلیل ظرفیت پایین بازار نتوانستیم شرکت خود را توسعه دهیم، بیان کرد: وجود مافیا در بازار که حتی به بورس هم جهت میدهد، موجب شده تا تولیدکنندگان نتوانند محصول خود را با ارزش واقعی در بازار به فروش برسانند.
مجتبی خسروتاج معاون وزیر صنعت معدن و تجارت و رئیس سازمان توسعه تجارت ایران در گفتوگو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی اظهار کرد: در کشوری که نظام سوخت بر اساس نظام یارانهای است، همیشه کشش زیادی برای قاچاق سوخت وجود دارد و این موضوع خود موجب می شود تا قوانین سختگیرانه ای در حوزه صادرات موادی که مشتقات نفت هستند، وضع و اجرا شود.
معاون وزیر صنعت معدن وتجارت تاکید کرد: تا دلتان بخواهد شرایط برای قاچاق سوخت به ویژه گازوئیل از مرزهای کشور فراهم بوده و دو نرخی بودن ارز نیز بر افزایش فسادها در این حوزه دامن زده است.
خسروتاج تصریح کرد: در این میان تولیدکنندهای تصمیم به صادرات روغن صنعتی میگیرد و کافی است یک مقدار از سوخت یارانهای در محصولاتش به کار برده باشد؛ در این صورت دیگر نمی توان اسم آن را صادرات گذاشت.
وی افزود: اختلاف نرخ در این میان خود بهخود موجب کشش به سمت قاچاق می شود و مسئولان مجبور به کنترل شدید و بروکراسی زیاد هستند و نتیجه این امر افزایش هزینه صادرات روغن های صنعتی و کاهش تقاضا برای صادرات این نوع محصول ها در میان تولید کننده داخلی می شود.
رئیس سازمان توسعه تجارت با بیان این موضوع که بشدت با افرادی که سختگیری های بی موردی برای کالاهای غیر یارانه ای داشته اند، برخورد میکنیم، تاکید کرد: زمانی این مشکل حل می شود که یارانه سوخت به طور کامل برداشته شود، در اینصورت تولیدکننده های محصولات نفتی نیز میتوانند به افق های صادراتی بیشتری فکر کنند.
گزارش: سمیه عرب
انتهای پیام/