به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از کرمان، تنبل ،بدرد نخور ، حیف نون و... این کلمات شاید به گوش خیلی ها آشنا باشد زمانی که مدرسه می رفتند و برخی معلم ها از این الفاظ برای تحقیر دانش آموزان استفاده می کردند الان همان حیف نان ها مدیر ، مهندس و ... شده اند اما همچنان یادآوری آن دوران برایشان سخت است.

شاهد آن روزها همه دانش آموزان هستند زمانی که کودک کلاس اولی را از فلک کردن می ترساندن که چرا درس یاد نمی گیرند شاید هم ترس مانع یادگیری بود .

عجیب ترین صحنه دوران تحصیل نگارنده برمی گردد به پنجم دبستان زمانی که هم کلاسی ام به دلیل بلد نبودن درس یک برد و محکوم شد به 19ضربه خط کش خوب یادم هست همه بچه ها از ترس خود را در صندلی ها مچاله کرده بودند و درآخر این تراژدی خط کش درسرهمکلاسی ام شکست!

خاطرات ریز درشت دوران تحصیل همچنان افراد را قلقلک می دهد و گاهی مانع رشد آنها می شود نمی دانم چرا شاگرد" تنبل کلاس"درس نمی خواند شاید درخانه شرایطش را نداشت و شاید... از سرانجامش خبر ندارم اما خیلی از این حوادث همچنان از گذشته تا به امروز ادامه دارد و روح دانش آموزان را خراش می دهد و چه بسا باعث نابودی یک استعداد خواهد شد بی شک برخی معلمان خود نیز چنین شرایطی را دیده و درک می کنند اما به راستی چرا باید کودکی را زد تا مداد در سرش فرو رود لبش پاره شود ...و یا دانش آموزی را جلوی دیگران تحقیر کرد .

یکی از نوستالژی های دردناک قرار دادن خودکار بین انگشتان دانش آموزان و فشار دادن انگشت ها بود عجب دردی داشت نمی دانم ذهنیت آن معلم چه بود شاید فکر می کرد درس را بهتر می فهمیم یا شاید هم دق دلی زندگی را سر دانش آموزان خالی می کرد اما هرچه بود این راهش نبود و این راهش نیست...

در چند سال اخیر خبر کتک خوردن دانش آموزان بیشتر گسترش یافته شاید یک علتش استفاده از فضای مجازی است که سریع یک خبر گسترش می یابد.

عکس دانش آموز رودباری با مداد در سر یا دانش آموز جیرفتی که لبش پاره شده و مدیر مدرسه او را زده و دماغش راشکانده البته مدیر مدرسه به علت کودک آزاری بازداشت شد.

آموزش و پرورش جوابی نداشت
اما به راستی چرا معلم و مسئولان مدرسه نمی تواند در برابر شیطنت یا درس نخواندن دانش آموزان کمی صبورانه تر عمل کنند و آیا لازم نیست آموزش و پرورش در این خصوص کلاس ها و دوره هایی را باحضور روان شناسان برگزار کنند تا میزان آگاهی فرهنگیان در برخورد با دانش آموزان و شیطنت های آنها بیشتر شود و این مسئله را ریشه یابی کند؟

خبر ها از تنبیه بدنی شدید پسران در مدارس جنوب کرمان جیرفت و رودبار(حادثه فرو رفتن مداد در سر و شکستن بینی دانش آموز) مردم را نگران کرده و این سئوال را پیش می آورد آیا دانش آموزان دختر از این قائده مستثنی هستند؟!

یک دانش آموز حتی اگر کتک شدید نخورده باشد چگونه باید اعلام کند که به وی توهین شده و یا صدمه دیده است ؟

سلاجقه مدیر روابط عمومی اداره کل آموزش و پرورش استان کرمان اما سئولات ما را عجب و غریب و البته تازه کارانه خواند و جوابی بیشتر از این موارد دریافت نشد .

نیاز به روان شناسان برای کمک به آموزش در کشور

به راستی آموزش و پرورش در این موارد با کمک جامعه شناسان و روان شناسان به تحقیق و ریشه یابی نپرداخته است و به امر مهم تربیت توجه نکرده است ؟

آیا جای روانشناسان در میان معلمان برای کنترل و آموزش خالی نیست و این نیاز احساس نمی شود که دانش آموزان ممکن است به دلایلی ستیزه جو باشند؟

شیرین امین کارشناس ارشد روانشناسی در این خصوص گفت:اینکه گاهی شاهد اعمال تنبیه فیزیکی از سوی برخی معلمان هستیم به چند عامل بر می‌گردد. اول دانش اندک و عدم آگاهی این معلمان از شرایط خاص هر سن و هر مرحله از رشد کودک، دوم نبود روان شناس و متخصصین علوم تربیتی کارآمد در مدارس به منظور شناسایی دانش آموزانی که شرایط خاص دارند، چرا که گاهی دانش آموزی با اختلال شخصیت یا اختلال روانی وارد مدارس عادی می‌شود و نمی‌تواند عملکرد مورد انتظار معلم را برآورده سازد و مورد تنبیه قرار می‌گیرد.

به عنوان مثال دانش آموزان مبتلا به بیش فعالی و نقص توجه (ADHD) دانش آموزان مبتلا به اختلال سلوک، دانش آموزان مبتلا به اختلال دو قطبی، دانش آموزان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و دانش آموزان با ضریب هوشی پایین‌تر از میانگین و دانش آموزان عقب مانده‌ی ذهنی باید به درستی مشکل شان تشخیص داده شود و برای شروع فرایند درمان به متخصص روان پزشک و روان شناس ارجاع داده شوند.
به نظر شما آموزش و پرورش چه راهکاری را باید در پیش بگیرد؟

بسیار اهمیت دارد که سیستم آموزش و پرورش علاوه بر گزینش دبیران متخصص در رشته‌ی خود، با استفاده از آزمون‌های معتبر روانشناختی افرادی را به کار بگیرند که از سطح سلامت روانی مطلوبی برخوردار باشند. به علاوه لازم است که کارگاه‌های آموزشی روان شناختی با هدف ارتقا دانش و آگاهی دبیران در برنامه‌ی دوره‌های ضمن خدمت معلمین گنجانده شود؛ و نیز بایستی روان شناسان و مشاورین کارآمد در دسترس معلمین و متصدیان امر آموزش و پرورش باشد تا در مورد مسایل و مشکلات زندگی خود به آن‌ها مراجعه کنند و از خدمات روانشناختی بهرمند شوند.

تا سلامت روانی آن‌ها بهبود یابد، فشار روانی زندگی آن‌ها کاهش یافته، سطح تاب آوری آن‌ها افزایش یابد و در مورد مهارت‌های زندگی به ویژه مدیریت خشم آگاهی یابند و در مجموع عملکرد بهتری داشته باشند.

وی یادآور شد: تنبیه فیزیکی یا کتک زدن کودک یا نوجوان حتی به فرض اینکه باعث آسیب جسمانی به او نشود، اثرات منفی جدی روانی به همراه دارد.

به شدت به عزت نفس کودک لطمه می‌زند. باعث می‌شود احساس بی ارزشی و حقارت به او دست دهد. خشونت و پرخاشگری در او تقویت می‌شود. گاهی این خشم را به صورت رفتار پرخاشگرانه به سایر همکلاسی‌ها یا خواهر و برادر کوچکتر منتقل می‌کند؛ و امکان رفتار مسیولیت پذیرانه و هوشمندانه را از او می‌گیرد. گاهی کودک و نوجوانی که بار‌ها مورد خشونت فیزیکی قرار گرفته در بزرگسالی به شخصیتی ضد اجتماعی و با رفتاری متخاصمانه تبدیل می‌شود که پیامد‌های جدی برای خودش، اطرافیان و جامعه به دنبال دارد.

دبیری داشتیم عربی درس می‌داد بسیار خوش برخورد بود و به کسی لقب نمی‌داد خوب و عالی تجزیه عربی را به ما فهماند زنگ‌های تفریح با دانش آموزان والیبال بازی می‌کرد پوشش خوبی داشت و از همه مهمتر خاطره خوبی از خود در ذهن دانش آموزان برجای گذاشت.

کاش شمایی که معلم هستی خاطره خوبی برای دانش آموزانت برجای بگذاری، چون همه ذاتا بد نیستند فقط کمی گوش شنوا و چشم بینا می‌خواهد تا شاید مشکل زندگیش را درک کنی و بفهمی اگر درس نخوانده شاید نمی‌تواند شاید نتوانسته اگر سرکش است شاید درست یاد نگرفته اینجا مدرسه است جایی که باید تربیت شوند جایی که باید انسان ساز باشد تا جامعه‌ای موفق داشته باشیم همه چیز به تربیت درست برمی گردد.

گزارش از حمیده یزدی نژاد

انتهای پیام/ی

آیا تدبیری برای جلوگیری از تنبیه دانش آموزان اندیشیده خواهد شد؟