به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ وجود قهرمان واقعی که با واقعیات روز جامعه ما همخوانی و همسویی داشته باشد و مخاطب با آن همذات پنداری کند، می تواند با استقبال مخاطبان سینما روبرو شود. در این راستا با دو تن از سینماگران گفتگویی انجام دادیم و به بررسی اهمیت و وجود قهرمان در سینمای حال حاضر پرداختیم که در این گزارش می خوانید.

قهرمانان فیلم باید هم در بخش اجتماعی و انفرادی نمونه باشد

 مسعود ردایی تهیه کننده سینما در این زمینه گفت: در مورد وجود قهرمان در سينما حتی المقدور بايد تلاش شود كه خود فيلم به عنوان طرح يك موضوع و ارائه ديدگاه هنری، قهرمان و الگو شود. اين فيلم قهرمان سالار می تواند با توجه به نگرش خودش از تركيبی كاملا الگوپذير استفاده کند، بنابر اين قهرمان در سينمای ما جامعه گرا است نه مشخصا فردی؛ هرچند حضور و توانايی بازيگری در خلق آثار گروه توليدی و هنری تاثيرگذار است و اين  ابتكار کارگردان و تهيه كننده و ساير عوامل را نشان می دهد.

 وی افزود: متاسفانه در سینمای ایران قهرمان بودن، تعريف ديگری دارد كه  سرزندگی، شادابی و فروتنی در آن كمتر يافت می شود و اين خود يك آفت برای سينمای ماست. بخش مهم ديگر، این است که روش و منش يك قهرمان است كه مورد توجه قرار نمی گيرد.

ان شاء الله روزی بياید كه قهرمانان سينمای ما در بخش اجتماعی و انفرادی، نمونه باشند.

قهرمانان ساختگی فیلم‌ها، غیرواقعی هستند

 مجید میرفخرایی طراح صحنه و لباس سینما نیز در زمینه قهرمانان فیلم سینمایی عنوان کرد: فیلمنامه خوب نوشتن از ممیزی ها رد شدن اعصاب قوی و حوصله می خواهد، اما فیلم هایی که از قلب اجتماع الهام گرفته می شوند، همیشه ماندگار هستند.

 وی افزود:گاهی شاهد فیلم هایی هستیم که به ظاهر در جامعه اتفاق می افتند، ولی در واقع به هیچ جا تعلق ندارد. نه تخیلی است و نه تاریخی حتی تحریف تاریخ نیز هست، قهرمان های دروغین در آنها شکل می گیرند که فاصله زیادی با ادبیات داستانی ما دارند.

 وی ادامه داد: فیلم هایی می بینیم که اتفاقات آن درباره مسائل قشر محدود نو کیسه  شهری است  که گویا در ناکجا آباد زندگی می کنند و به سختی تماشاگر قادر به همزاد پنداری با آن هاست و قهرمانان ساختگی آنان غیرواقعی هستند.

 میرفخرایی عنوان کرد: مملکت ما  پر از اتفاق و سوژه ناب برای فیلمنامه است و می شود با بودجه اندک، خالصانه فیلم ساخت و از بلند پروازی های فیلم های تجاری آمریکا فاصله گرفت. صنعت سینمای ما مخلوط شرق و غرب است؛ پس باید راه سومی  پیدا شود تا از این سردرگمی نجات پیدا کنیم.

انتهای پیام/