به گزارش خبرنگار حوزه فن‌آوری‌های نوین گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛  پای پارتی بازی هم به پژوهش‌ها باز شده است، این صحبت یکی از دانشجویان رشته پژوهشگری است و همچنین یکی از اساتید دانشگاه هم ضمن تایید حرف او از عنوان پدر خوانده‌های دانشگاهی یاد می‌کند که امروز پژوهش‌ها را درگیر خود کرده‌اند. با وجود این نارضایتی و مشکلات بسیار از سوی متخصصان، ایران در حال حاضر در رتبه خوبی از رده‌بندی مقالات قرار دارد و موفق به کسب رتبه نخست در تولید مقالات علمی شده است، اما نمی‌توان تشخیص داد که این پژوهش‌ها و مقالات تا چه میزان توانسته‌اند به رفع معضلات کشور بپردازند، اما سوالی که در این میان مطرح می شود این است مقالاتی که نمی‌توانند به رفع معضلات کشور بپردازند چگونه توانسته اند در رتبه خوب قرار بگیرند؟

بیژن زارع استاد دانشگاه در گفت و گو با خبرنگار حوزه فن‌آوری‌های نوین گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛  در خصوص پژوهش‌هایی که در کشور انجام می‌شود، اظهار کرد: یکی از مواردی که باید به آن توجه کرد کمبود بودجه پژوهشی است و این کمبود بودجه سبب نامناسب بودن بودجه‌های پژوهشی شده است.

افراد دانشگاهی استقلال خود را از دست داده اند

این استاد دانشگاه با اشاره به این موضوع که عملکرد آموزشی موسسات آموزش عالی در روند پژوهشی مناسب نیست، گفت: امروزه درس پژو‌هشگری تنها به صورت نظری و تئوری آموزش داده می‌شود و دانشجو صورت عملی آن را فرا نمی‌گیرد و نتیجه‌اش آن می‌شود که دانشجو پس از فارغ‌التحصیلی توان انجام یک پژوهش را ندارد. علاوه بر آن امروزه افراد دانشگاهی استقلال عمل خود را از دست داده‌اند و به راحتی به تبلیغ می‌پردازند و مقاله خود را می‌فروشند.

وی خاطر نشان کرد: شاید وحشتناک‌ترین موضوع در روند پژوهش‌ها پارتی بازی و روابطی باشد که بلای جان پژوهش‌ها شده است و هر کسی که یک ر‌ابطی داشته باشد به راحتی می‌تواند پژوهش خود را انجام دهد و آن را منتشر کند و به نوعی پارتی بازی انجام می‌شود.

موضوعات از پیش تعین شده، افرادی نامتخصص و وجود داورانی که مقاله‌های دانشجویان را قربانی پژوهش‌های خود می‌کنند از جمله مواردی است که پژوهش‌های نامناسب را به بار آورده و اوضاع پژوهشی کشور را پیچیده کرده است.

داوری نامناسب مقالات پژوهشی 

اميد وطن دوست دانشجوی دانشگاه امام صادق(ع) در گفت و گو با خبرنگار حوزه فن‌آوری‌های نوین گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص روند داوری پژوهش‌ها در موسسات پژوهشی گفت: موسسات پژوهشی از جمله نهاد‌هایی هستند که برای انجام پژوهش‌ها به دانشجویان فراخوان می‌دهند و به داوری مقالات آنها می‌پردازند. این موسسات را عموما افرادی تحصیل کرده تشکیل می‌دهند و داوری پژوهش‌ها هم توسط آنها انجام می‌َشود، اما مشکل اصلی زمانی رخ می‌دهد که آنها در روند داوری مقالات به طور کلی دانشجویان را فراموش می‌کنند و مقالاتی که خودشان تهیه کرده اند را به عنوان پژوهش‌های برتر انتخاب می‌کنند .

رشد روز افزون مقالات علمی بدون محتوا

وی در خصوص پژوهش‌هایی که توسط ارگان‌های دولتی انجام می‌شود؛ گفت: هر یک از موسسات پژوهشی دولتی یک بودجه مخصوص به خود را  برای انجام کار‌های پژوهشی دارند و در پایان هر سال موظف هستند که گزارش یک ساله پژوهشی خود را ارائه کند و اغلب این موسسات به جای آنکه به پژوهش‌ها توجه کنند به این توجه می‌کنند که گزارش خود را چگونه تکمیل کنند یعنی مقالات را دریافت می‌کنند و به جای خواندن و تصحیح آن اقدام به انتشارش در نشریه‌های علمی می‌کنند و همین سبب می‌شود که تعداد مقالات ایران هر روز افزایش یابد، اما محتوای آن خیر.

وطن دوست با اشاره به صحبت چند سال پیش رئیس جمهور در رابطه با مقالات پژوهشی گفت: یکی از مشکلات پژوهشی این است که به جای آنکه در رابطه با مشکلات و معضلات خودمان مقالات علمی تهیه شود برای کشور‌های دیگر می‌شود؛ تا جایی که رئیس جمهور هم به این موضوع تاکید کرد و گفت که مقالات پژوهشی باید بتوانند معضلات و مشکلات کشور خودمان را حل کنند.

نامرغوب بودن مقالات به دلیل عملکرد نامناسب موسسات پژوهشی است  

این پژوهشگر کشورمان با خاطر نشان کردن این موضوع که تمام مقالات از رانت استفاده نمی‌کنند، گفت: این درست است که امروزه در پژوهش‌ها پارتی بازی‌های بسیار انجام می‌شود و مقالات وابسته به رانت شده اند، اما بسیاری از مقالات پژوهشی هم هستند که به صورتی خوب و عالی نوشته شده اند و به جا هستند، البته می‌توان یکی از علت‌های نامرغوب بودن مقالات را از چشم موسسات پژوهشی دانست، زیرا آنها هیچ تلاشی برای خواندن و تصحیح مقالات پژوهشی انجام نمی‌دهد و تنها یک تایید را زیر برگ مقالات می‌زنند.

این صحبت‌ها بخشی از گلایه و مشکلات بسیار زیاد حوزه پژوهشی کشور است، درحالی که بسیاری از بزرگان کشور از روند رو به رشد تعداد مقالات علمی و صعود ایران صحبت می‌کنند، اما این مقالات هنوز نتوانسته اند مشکلی را حل کنند و جای سوال است که چرا باید با وجود تعداد بسیار زیادی از پژوهشگران و مقالات خوب آنها احصا شوند و برای رفع این معضلات چه باید کرد؟.

 انتهای پیام/