به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از همدان؛ اوتیسم (درخودماندگی) یایکی از بیماری های جدی گروه بیماری های رشدی اختلالات طیف اوتیسم بوده که دراوایل دوره کودکی معمولا قبل از 3 سالگی ظاهر می شود. هرچند علایم و شدت آن در افراد مختلف، متفاوت است، اما همه انواع اوتیسم برتوانایی برقراری ارتباط با دیگران توسط کودک، تاثیر می گذارد،این بیماری در چند زمینه رشدی ازجمله مهارت‌های تعامل اجتماعی، ارتباطی یا رفتاری و حرکات کلیشه‌ای با اختلال همراه است که دراستان همدان هستند افرادی که گریبان این بیماری هستند.

باتوجه به اهمیت این موضوع برآن شدم تا با چند خانواده که با این بیماری دست وپنج نر می کنند هم صحبت شوم.

چند دقیقه به ساعت تعطیلی مدرسه مانده بود مدرسه ای که کودکان اوتیسمی داشت.

درب مدرسه ایستادم مادری رادیدم که منتظر آمدن فرزند خود بود به سراغ او رفتم وبا به گفتگو نشستم واز اوضاع واحوال فرزندش پرسیدم.

او گفت: فرزندم هنگام حرف زدن با تاخیر سخن می گفت ودر کودکی هم دیرتر از هم سن وسالانش به سخن گفتن افتاد.

او ادامه داد: در ابتدا کودکی خیلی متوجه این موضوع نشدم وفکر میکردم که شاید دیر به زبان افتادن فرزندم دلیل ارثی خانوادگی باشد وبالاخره بعد مدتی راحت به حرف زدن می آید.

او می گوید: تا اینکه به سن 4 ساله ونیم رسید اما همچنان در صحبت کردن دچار مشکل بود وقادر نبود که کلمات را به درستی بیان کند.

من وهمسرم نگران این مسئله شدیم وبه پزشک مراجعه کردیم وبا تست ها وآزمایش های مختلف متوجه شدیم که فاطمه دچار بیماری اوتیسم است.

او گفت: این موضوع من وهمسرم را بسیار نگران کرده و تاحدودی خودمم روحیه ام را ازدست داده ام و دائم به آینده فرزندم فکر میکنم.

مادر این کودک در حینی که چشمانش پر اشک شده بود ادامه داد: متاسفانه تاکنون راه درمانی برای این بیماری وجود ندارد و من تنها توکلم به رحمت ولطف خداونداست وآرزو میکنم که کودکانی که دچار این بیماری هستند راه درمانی برایشان پیدا شود تا خانوده های که این بیماری ، بزرگترین مشکل آنها است روحیه خود را دوباره بدست آورند.

پدری را دیدم او هم در خودرو خود نشسته بود ومنتظر آمدن فرزندش بود به طرف او رفتم و با اونیزگفتگو کردم.

پدر شادی هم گفت:درابتدا فرزندم از حرف زدن با من ومادرش طفره میرفت و هر زمان اورا صدا میکردم خود را مشغول بازی میکرد سریع به اتاق خودش فرار میکرد.

او گفت: من ومادرش در ابتدا فکر نمی کردیم که لکنت زبان وتاخیر در بیانش خیلی مهم باشد وپیش خود می گفتیم دیر زبان باز میکند، اما به سن 3 سالگی که رسید متوجه شدیم که این موضوع جدی است باید به پزشک مراجعه کنیم  ودر آخر هم فهمیدیم که فرزندم دچار بیمای اوتیسم است.

این پدراضافه کرد: قبول کردن این موضوع برایمان سخت بود بطوریکه همسرم روحیه خود را از دست داده بود اما کم کم با مشاوره های پزشکی این بیماری برایمان قابل درک شد ومتوجه شدیم  هستند خانواده هایی که با این بیماری روبرو هستند.

او ادامه داد: متاسفانه راه درمانی برای اوتیسم تعریف نشده اما باید بگم درست است برای پدر ومادران سخت است اما باید روحیه وتوان خود را بالا ببرند وبا توکل برخدا با فرزندشان همراه باشند.

او در پایان گفت: دخترم چند سالی است تحت درمان است وامسال هم در کلاس اول ابتدایی مشغول به تحصیل است وامیدوارم ارتباط با دوستانش موجب شود کمک خوبی برای ارتباط گیری وبیان تکلمش شود.

با توجه به گفتگویی که  در این باره انجام شد به سراغ  یکی از متخصصان اعصاب وروان وعلوم رفتاری رفتم وبا اونیز به گفتگو نشستم.

دکتر صمدی با اشاره به اینکه بیماری اوتیسم  یک اختلال رشد است که در سه سال اول زندگی ظاهر می گردد گفت:بیماری اوتیسم از شاخه بیماری ها اختلالات رشد و نمو در کودکان است که اگر بیش از اندازه باشد این اختلالات فراگیر شده وبیشترین قسمت مغز را فرا خواهد گرفت که این بیماری اکثرا در اواخر دورران جنینی واوائل دوران کودکی اتفاق خاوهد افتاد.

وی افزود:این بیماری با تاثیر بر روی مغز کودک، رفتارهای اجتماعی و مهارت ارتباط برقرار کردن را مختل می کند که اختالالت مشترکی را در افراد بیمار به وجود می آورد ازجمله می توان به اختلالات مشترک زبانی وارتباط اجتماعی اشاره کرد.

صمدی در خصوص ارتباط اجتماعی اظهارداشت: ارتباط اجتماعی تعریف وسیعی دارد که میتوان به همان ارتباط چشمی و حرکتی در زبان وبدن اشاره کرد که افراد مبتلا به اوتیسم برقزار کردن ارتباط با دیگران مشکل تر از افراد سالم است بطوری که ارتباط آنها با دیگران سرد است وبه گونه ای بسیار کم حرف هستند.

این متخصص ادامه داد: برخی از این بیماران هنگام تکلم شبیه ربات صحبت میکتندد وحرف های آنا حالت کلیشه ای به خود می گیرد و کودکان مبتلا به این بیماری  بیشتر سعی می کنند با زبان اشاره حرف ها وخواسته های  خود را بیان کنند.

صمدی با اشاره به اینکه  اوتیسم یا درخودماندگی یک بیماری نیست، بلکه طیفی از اختلالات تکاملی مغز است که نشانه های آن؛ بروز ناهنجاری در قدرت یادگیری، شناخت، رفتار و روابط اجتماعی فرد مبتلا است بیان کرد: افراد اوتیستیک علاقه ای به برقراری ارتباط با دیگران از خود نشان نمی دهند و مهارت های کلامی و غیرکلامی آنها غیرطبیعی یا ناقص است.

وی ابراز کرد: افراد مبتلا به اوتیسم، ممکن است ضریب هوشی و توانایی های یادگیری بسیار متفاوتی داشته باشند، اما در برقراری ارتباط کلامی و غیرکلامی ناموفق هستند. علائم این اختلال معمولأ تا پیش از سه سالگی بروز می‌کند و علّت اصلی آن نیزناشناخته‌است.

وی یاد آور شد: این اختلال در پسران شایع‌تر از دختران است بر خلاف برخی از ادعاها، تا به حال هیچ رابطه ای بین وضعیت اقتصادی، اجتماعی، سبک زندگی و سطح تحصیلات والدین در بروز اوتیسم یا درخودماندگی مشخص نشده است.

متخصص اعصاب و روان  اظهار داشت: این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی تأثیر می‌گذارد بشکلی که کودکان مبتلا به اوتیسم، معمولأ حرف نمی زنند، به چشم کسی نگاه نمی کنند و با کودکان دیگر بازی نمی کنند. در بعضی از مبتلایان،  رفتارهای خودآزارانه،  پرخاشگری، حرکات تکراری غیرمعمول به اشیا و مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده می‌شود.

وی با بیان اینکه تشیص این بیماری بیشتر بعد 3 سالگی است اضافه کرد: بعضی از بیماری اوتیسم فقط در دختران مشاهده می شود که به (سندروم رت) معروف است ویک اختلال کمیاب وشدید مغزی است که بر روی دختران تاثیر می گذارد که این بیماری در 2 سال اول زندگی کودک تشخیص داده میشود وکودکان مبتلا به این بیماری منزوی هستند.

دکتر صمدی به علت بروز این بیماری اشاره وخاطر نشان کرد: علت واقعی این بیماری هنوز مشخص نیست، اما مطالعاتی در رابطه با دلیل بروز این بیماری در حال انجام است.

وی با اشاره به اینکه  بیماری اوتیسم در پسران 3 تا 4 برابر بیشتر از دختران است تصریح کرد:همچنین اوتیسم می تواند تداخلاتی را در مغز ایجاد کند و بیماری های دیگری را نیز بوجود آورد از جمله می توان به  عقب ماندگی ذهنی، تداخل در روابط اجتماعی، وانمود کردن به بازی و ارتباط کلامی و غیر کلامی و مقاومت در انجام در کارها اشاره کرد.

این پزشک بابیان اینکه نوع زایمان، تغذیه مادر، استرس در حین بارداری و عدم رسیدن اکسیژن به جنین می‌تواند از دلایل بروز این اختلال باشد اما هنوز موردی تائید نشده است، گفت: اختلال در کلام و حوزه ارتباطی و رفتارهای تکراری یا کلیشه‌ای از علائم بارز اوتیسم است.

دکتر صمدی به راهکار برای درمان این بیماری اشاره کرد واظهار داشت:هم اکنون  تیمی ازروانشناسان ،روانپزشکان و متخصصین مربوطه وجود دارند که در این زمینه مشغول به فعالیت هستند.

مدیر کل بهزیسی استان همدان هم با اشاره به اینکه ازآذر ماه پارسال تا پایان مهر ماه امسال 40کودک اوتیسمی در استان همدان شناسایی قطعی  شده است گفت: آمار اوتیسم استان حدود 200 نفر است که از این تعداد 40 نفر شناسایی قطعی شده اند که سن آنها بین 2 تا 5 سال است وتحت غربالگری قرار گرفته اند.

حمید رضا الوند افزود:بیمارانی که اوتیسم آنها شناسایی قطعی شده است ودر شهرستان ها ویا روستاها هستند بسته های آموزشی به نام روزنه به خانواده های آنان داده می شود تا از خدمات رسانی و آموزش  در قالب این بسته های آموزشی بهره مند شوند.

وی به مراکز روزانه طیف اوتیسم در استان همدان اشاره کرد و گفت: در حال حاضر یک مرکز در همدان وجود دارد که  مشغول به فعالیت است.

وی به خدمات رسانی این مرکز اشاره کرد واظهار داشت: خدماتی همچون گفتاردرمانی، روان‌شناسی، روان‌پزشک و دیگر خدمات در این مرکز به‌صورت روزانه هر صبح و بعدازظهر ارائه می‌شود.

مدیرکل بهزیستی استان همدان بابیان اینکه اگر افراد به‌موقع درمان شوند دچار آسیب‌های این بیماری نخواهند شد، گفت: غربالگری اوتیسم در همدان از آذرماه سال گذشته شروع ‌شده است.

حمیدرضا الوند بابیان اینکه ضریب شیوع بیماری اوتیسم رو به افزایش است، افزود: در ۹ شهرستان همدان غربالگری اوتیسم در حال انجام است و کار مداخله به‌صورت تیمی متشکل از پزشک، روان‌پزشک، مددکار، شنوایی‌سنجی و گفتاردرمانی برای این کودکان اجرا می‌شود.

وی بابیان اینکه تنها یک مرکز تخصصی برای کودکان اوتیسم در مرکز استان وجود دارد، یاد آورشد: یک مرکز تخصصی دیگر در شهرستان ملایر راه‌اندازی می‌شود.

مدیرکل بهزیستی استان همدان بابیان اینکه مرکز تخصصی اوتیسم در همدان به مراجعان استان خدمات ارائه می‌دهد، افزود: با راه‌اندازی مرکز تخصصی اوتیسم در شهرستان ملایر، این مرکز به شهرستان‌های نهاوند و تویسرکان نیز خدمات ارائه خواهد داد.

وی بیان کرد: خانواده‌ها باید به‌سلامتی کودکان ۲ تا ۵ سال خود بیش‌ازپیش اهمیت دهند و با مراجعه به سازمان بهزیستی و انجام غربالگری اوتیسم از سلامت جسمانی کودکان خود مطلع شوند.

وی بابیان اینکه نباید دوران طلایی که می‌توان این کودکان را توانمند کرد از دست داد، افزود: تشخیص زودهنگام بیماری این افراد بسیار مهم است.

الوند تأکید کرد: بسیاری از خانواده‌ها به دلیل نداشتن اطلاعات در خصوص بیماری اوتیسم و یا انکار آن مراحل درمان را پیگیری نمی‌کنند که این امر موجب ماندگاری بیماری در افراد مبتلا می‌شود و افراد را در سنین بالا با مشکلات بسیاری درگیر می‌کند.

46دانش‌آموز با نیازهای ویژه در مدرسه اوتیسم همدان

رئیس آموزش‌وپرورش استثنایی استان همدان با اشاره به اینکه46 دانش آموز با نیاز های ویژه در مدرسه اوتیسم همدان مشغول به تحصیل هستند افزود: از این تعداد دانش آموز 14 نفر آنان دانش آموزان اوتیسمی هستند.

قربانیان ادامه داد: در استان همدان هم 27 دانش آموز اوتیسمی وجود دارد که تحت پوشش آموزش پرورش استثنایی هستند و مابقی دانش آموزان دارای نیاز های ویژه ذهنی هستند.

وی اظهارداشت: متأسفانه والدین برخی از کودکان دچار اوتیسم واقعیت را انکار می‌کنند چون پذیرش این موضوع سخت است اما به اعتقاد روان شناسان با این کار فقط کودکشان را از دوران طلایی درمان محروم می‌کنند، درصورتی‌که اگر آموزش‌های لازم، به‌موقع به کودک در سن طلایی داده شود، احتمال طبیعی‌تر شدن رفتارها وجود دارد اما وقتی مهارت‌ها شکل پیدا کرد، دیگر نمی‌توان آن را تغییر داد.

 این مسئول اضافه کرد: سن طلایی درمان اوتیسم تا قبل از ۵ سالگی است و هر چه در سن پایین‌تری اختلال تشخیص داده و باز توانی‌ها شروع شود، احتمال طبیعی شدن بیشتر است اما باید بپذیریم که این کودکان همیشه تا حدودی با سایر همسالان خود متفاوت هستند اما باید برای بهبود روند زدگی تلاش کرد.

قربانیان خاطر نشان کرد:برخی کودکان مبتلا به اوتیسم در یادگیری علم و مهارت کند بوده و بعضی از آنها نشانه هایی از هوش پایین را نشان می دهند برخی دیگر هم در یادگیری مشکلی نداشته اما در ارتباط اجتماعی، کلامی و زندگی طبیعی با مشکلات مواجه می شوند .

وی ابراز کرد: باید گفت تعداد کمی از کودکان مبتلا به اوتیسم دارای  توانایی های بالایی هستند و مهارت های مثال زدنی را به خود اختصاص می دهند بطوری که در بعضی از مهارت های خاصی چون هنر، موسیقی و یا ریاضی از خود نشان می دهند.

رئیس آموزش‌وپرورش استثنایی با اشاره به  ضرورت ارتباط کودکان وخانواده ها گفت: بنظر می رسد ایجاد فضاهای شاد همچون پارکها می تواند دربهتر برقرار کردن ارتباط  اجتماعی وکلامی  کودکان وحتی خانواده ها کمک تاثیر گذاری درروند بهبود این بیماران داشته باشد.

تحقیقات فراوانی درباره مشکلات مختلف کودکان مبتلا به اوتیسم انجام شده است، این بررسی ها تا اندازه ای است که انتظار می رود تاثیرات زیادی را در شیوه زندگی کودک و خانواده های آنان داشته باشد، با وجود روش های متعدد برای بهبود عملکرد های مختلف کودکان اوتیسم با این حال حتی برخی مداخلات زود هنگام میتواند زندگی این کودکان را به زندگی طبیعی و نرمال نزدیک تر کند.

انتهای پیام/ج

شناسایی40 کودک مبتلا به اوتیسم در همدان