به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛سید عبدالله در پائیز سال 1341 در شهرستان دارالمؤمنین خوی در خانواه ای مذهبی و روحانی پا به عرصه وجود نهاد و از آنجا كه خانواده ایشان می خواستند او عبد صالح و بنده حقیقی خداوند باشد نام او را عبدالله گذاشتند.
شهید دوران طفولیت را تحت حمایت و سرپرستی پدر ارجمند و مادر گرامیشان تربیت یافت تا در سن هفت سالگی برای كسب علم و ادب وارد دبستان گردید و بعد از آن دوران راهنمائی را پشت سر گذاشت.

شهید كه از همان آغاز و دوران كودكی علائم ایمان و اعتقاد به مسائل اسلانی و دینی در وجودش ظاهر بود، در سنین نوجوانی نیز خود را مقید به انجام دستورات الهی می دید. لذا قبل از رسیدن به حد تكلیف بعضی از تكالیف شرعی را مراعات می كرد. به مخصوص در اقامه نماز و روزه سعی وافر داشت. حتی قبل از انقلاب عضو فعال و یكی از گردانندگان هیئت نوجوانان قرائت قرآن بود و خود نیز این كتاب الهی را با لحن زیبا و جذاب تلاوت می كرد و خود را موظف به شركت در جلسات قرآنی كرده و دوستانش را نیز با قول و عمل به وظیفه مهم الهی دعوت می كرد. در اخلاص و صفای دل و پاكی روح زبانزد عام و خاص بودند و با رفتار و عملكرد خویش در دل های دیگران نفوذ داشت. اطرافیان خیلی او را دوست می داشتند و از طرفی فرد قاطع و بااراده ای به شمار می رفت. به صله ارحام توجه زیادی داشت و نسبت به دیگران به مخصوص پدر و مادر با كمال احترام و خضوع و فروتنی رفتار می كرد.

با شروع و اوج گرفتن حركت انقلابی مردم مسلمان ایران شهید بزرگوار سید عبدالله نیز همصدا و همگام با مردم، حضور خود را نشان داد. وی معمولاً در تظاهرات خیابانی و دیگر حركت ها، در عین حالی كه تازه به دوران جوانی قدم گذاشته بود شركت می كرد.
با پیروزی انقلاب شكوهمند اسلامی ایران، ایشان وارد سپاه پاسداران شده و به صورت نیمه فعال صادقانه شبانه روز خدمت می كرد و در كنار آن در فعالیت های دیگر اجتماعی همچون جهاد سازندگی حضور فعالی داشت. در حركت های ضدانقلابیون در منطقه كردستان به صورت داوطلبانه با دیگر همرزمانشان به منطقه عازم شده و تا شروع جنگ تحمیلی به مبارزه با اشرار مشغول بود.

در سال 1359 كه جنگ تحمیلی عراق علیه ایران اسلامی آغاز گردید، تصمیم گرفت كه با تمام توان و نیرو وظیفه اش را در قبال این تهدید انجام دهد و در این هدف چنان مصمم بود كه لحظه ای برای خدمت در پشت جبهه فكر نمی كرد. پدر محترم ایشان نقل می كنند كه در مرتبه دوم مجروحیت سیدعبدالله با توجه به اینكه برادر كوچكتر وی ازدواج نموده و به او پیشنهاد تشكیل زندگی را داده و از او خواستم كه برای مدتی هم شده در پشت جبهه خدمت نماید، اما ایشان با كمال احترام و متانت فرمود پدر جان من فعلاً تصمیم ازدواج ندارم و انشاءالله در سرای دیگر نعمت های خداوند روزی من خواهد بود. او در اصل به دنیای دیگر تعلق داشت و نسبت به دنیا و مادیات علاقه و دلبستگی نداشت. سید عبدالله با اقتدار و الهام از جد بزرگوارشان از شیران روز و زاهدان شب بود،‌ به طوری كه در طول عملیات های متعدد دو الی سه بار مجروح گردید و هر بار علیرغم توصیه های دیگران به محض بهبودی جزئی راهی دیار عاشقان می گشت و دنبال گمشده خود بود و احساس می كرد كه آن را فقط در میادین نبرد می تواند بیاید و بنا به فرموده حضرت امام، عزت و شرف را در گروه جنگ تحمیلی می دانست.

از روحیات بسیار بارز او در جبهه روحیه خستگی ناپذیری و اخلاص او بود و هیچوقت به رشادت ها و فداكاری های خود نمی بالید، زیرا آن را توفیق الهی می دانست، حتی در مسؤولیت های خویش این روحیه شجاعت و اخلاص دیده می شد، تا جایی كه حتی حاضر نگشت كه جسم پاكش نیز از سرزمین یار جدا گردد، چرا كه او همه چیزش را با خداوند معامله كرده بود و او این معامله را در تاریخ 1363/12/22 در عملیات پیروزمندانه بدر به اتمام رساند و تمام وجودش را در راه خداوند تعالی و دین مبین اسلام به معشوق حقیقی اش الله لایزال هدیه كرد.

فرازی از وصیت نامه شهید سید عبدالله کبیری

بسم ا... الرحمن الرحیم
با درود به رهبر كبیر انقلاب اسلامى ایران حضرت امام خمینى و با درود به روان پاك شهداى صدر اسلام از كربلا تا كربلاهاى ایران. بارخدایا! این قطره خون ناچیز و جان ناقابل مرا در راه گسترش اسلام از حقیر بپذیر و اگر جان ما ارزش آن را دارد كه اسلام پیش برود,{پس} صدها بار به ما جان بده تا مبارزه كنیم وشهید بشویم.

ای امت مسلمان، ای پویندگان راه اسلام! هرگز امام را تنها نگذارید. رهبری كه وجودش انسجام بخش اسلام و توده عظیم امت اسلامی و مستضعفین جهان می باشد. رهبرى كه پیام و كلامش مانند خونى است كه در پیكر مردم جریان دارد. مستضعفین را امیدوار ساخته و مستكبرین را خوار و زبون گردانیده.
ای امت مسلمان هرگز فریب منافقین و روشنفكران غرب زده و شرق زده را نخورید و روحانیت مبارز را حامی خود بدانید. جامعه ای كه بخواهد حكومت الله در آن حكم فرما شود امكان ندارد؛ مگر با یك شرط.,و آن شرط این است كه باید شهید بدهد و بایدخون بدهد و باید هجرت بكند. خوشبختانه مكتب ما مكتب هجرت و مبارزه است بر علیه مستكبران.

شما ای مسؤولین ایران! با هم كه هستید روی مقام اختلاف نكنید و نگذارید میان شما گروهك ها نفوذ كنند و كوچكترین اختلاف را تبدیل به جنگ و ستیزه كنند. شما كار را برای رضای خدا انجام بدهید. به همدیگر اشتباه نگیرید. (انتقادمخرب وغیرسازنده) شما به مقام فکرنکنیدو سعی كنید كه در نزد خدا خوب باشید , شهیدان و خانواده های آنان را از یاد نبرید. در كارها با هم مشورت كنید و به صورت دقیق و صحیح از نظر شرعی انجام دهید نه آنكه به گروهك های منافق راه دهید.

ای برادران و خواهران شما باید قرآن را بخوانید و یاد بگیرید و به آن عمل كنید تا بتوانید باآگاهی از آن شرق و غرب را بكوبید و به حرف های پوچ و توخالی آن ها گوش ندهید. بدانید كه دشمنان نقشه می كشند و می خواهند به اسم اسلام شما را بفریبند و اسلام حقیقی را بكوبند و شما باید در این راه از خود بگذرید و نگذارید كه اسلام را از دست شما بگیرند.

پدر و مادرم! راهی را كه انتخاب نمودم با شناخت بوده و راهی است كه در آن راه باید برای استحكام بخشیدن به نظام جمهوری اسلامی از خون و جان خود مایه گذاشته و اگر در این راه افتخار شهادت نصیبم شود , تنها به آرزوی دیرینه ام رسیده ام؛ زیرا رسالت مكتب امام این چنین بوده است. تا خونی ریخته نشود نهال اسلام بارور نمی گردد. پس چگونه اسلام گسترش پیدا خواهد كرد. بعد از شنیدن شهادت من خواهش می كنم كه اشك نریزید؛ چون امام بزرگوارمان در سوگ فرزندش اشك نریخت، زیرا می دانست كه رضای خداوند در این است.

پدر ومادرم از شمامی خواهم كه مرا حلال كنید كه من برای شما خیلی اذیت داده ام و از خواهرانم می خواهم كه حجابشان را حفظ كنند و از برادرانم می خواهم كه در پیشبرد انقلاب اسلامی كوشش كنند و نگذارند دشمنان اسلام به انقلاب صدمه ای وارد كنند و از امام و روحانیت پیروی كنند. به امید پیروزی و برقراری پرچم اسلام در سراسر جهان و نابودى كفار و منافقین و مشركین.

من دو ماه روزه قضا دارم و یك ماه نماز قضا كه از برادرانم می خواهم اگر زحمت نباشد آنها را به جا آورند و جنازه مرا در گلزارشهدا دفن كنند.

انتهای پیام/

بیوگرافی شهیدسید عبدالله کبیری