سیدحسن حسینی كارگردان تئاتر، در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص دليل اجرای نمایش «شهرک غرب» گفت: جدای از متن قوی نمايشنامه، دليل انتخاب این اثر حرف اصلی آن بود که دغدغه جوامع امروزی است. در دنیای مدرن شما برای به دست آوردن اعتبار باید ارزش‌های اخلاقی را زیر پا بگذارید. جنس روابط انسان‌ها در عصر مدرن مادی‌گرايانه است. رابطه‌ها بر اساس پول تعریف می‌شود. در نمایش «شهرک غرب» با مسئله بزرگی روبرو می‌شویم و آن فروپاشی نظام اخلاقی است .

وی درباره هدف از اجرای اين نمایش اظهار داشت: با وجود حرفی که در نمایشنامه نهفته بود، احساس کردم باید این نمایش را روی صحنه ببرم. قصد من تلنگری است به خودمان که انسانیت و اخلاق را فراموش نکنیم.

حسینی درباره انتخاب بازیگران اثر خود تصریح کرد: گروه تئاتر ژامک سه سال پيش شکل گرفت. اعضای این گروه از مجموعه دانشجویان با استعداد بازیگری هستند. البته من در کنار این تیم جوان، همیشه از بازیگران باتجربه‌ای همچون امین اکبری‌نسب استفاده کرده‌ام. انتخاب بازیگر برای نقش‌های نمایش هم با توجه به شناخت من نسبت به گروه بازیگرانم بوده است.

وی در خصوص تئاترهای بی‌محتوایی که بیشتر در آن آوازخوانی و ... وجود دارد، گفت: تئاتر گونه‌های زیاد و متنوعی دارد. اگر به تاریخ تئاتر جهان نگاهی بيندازید، با گونه‌ای از نمایش که همان نمایش‌های هجو و تمسخرآمیز است، روبرو می‌شوید. زبان این نوع نمایش‌ها بسیار تند است و شوخی‌های خاص خودش را دارد. قصد این نوع نمایش ها در مرحله اول سرگرم کردن و شادی مخاطب است. در ادامه انتفادهای اجتماعی و اخلاقی از زندگی خود انسان‌ها را بيان می‌كند.

حسینی در خصوص تجاری‌شدن تئاتر و اهمیت به گیشه و بی‌توجهی به کیفیت نمایش‌ها گفت: اینکه تئاتر رونق بگیرد، خیلی خوب است. هر قدر در این زمینه اتفاق‌های اقتصادی خوبی رقم بخورد، به نفع جامعه تئاتر است. ما زمانی می‌توانیم بگویم تئاتر تجاری شده كه اثر اقتصادی‌اش را بین هنرمندان ببینیم. الان تنها تعدادی از نمایش‌ها به شکل خوب فروش می‌کند که آن هم به دلیل توجه به پارامترهای تجاری است. اما درباره بی‌توجهی به کیفیت این نمایش‌ها به نظرم باید این را به دوستان منتقد سپرد که در این زمینه نظر بدهند. تا الان ، نمایش هایی که بر صحنه دیدم، همه از کیفیت قابل قبولی برخوردار بوده‌اند.

انتهای پیام/

اظهار نظر كارگردان شهرک غرب درباره تجاری‌شدن تئاتر