حجت الاسلام والمسلمین مهدی شهرباف در گفتگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در ادامه مبحث تربیت اسلامی گفت: بر روی یکی از دربهای بهشت این عبارت نوشته شده که راه درست زندگی کردن چهار خصلت است که یکی از خصلتها را بذل الحق برشمرده اند یعنی حق هر کس را به او دادن. یکی از کسانی که بر ما حق دارد فرزند است. در روایتی آمده است: «من حق الولد علی والده ثلاثة: یحسن اسمه، و یعلمه الکتابة، و یزوجه اذا بلغ؛ یعنی از جمله حقوق فرزند بر پدر، سه چیز است: اسم نیکو برای او انتخاب کند؛ کتاب و نوشتن به او بیاموزد، و هنگامی که بالغ شد، برای او همسر بگیرد.»
وی در رابطه با تزکیه و تعلیم در اسلام بیان کرد: در سور شریف قرآنی همواره ابتدا «یزکیهم» میآید و سپس «یعلمهم» برای مثال در سوره آل عمران آمده است: «لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَی الْمُؤْمِنینَ إِذْ بَعَثَ فیهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ إِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفی ضَلالٍ مُبینٍ.»
یا در سوره جمعه داریم: «هُوَ الَّذی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ إِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفی ضَلالٍ مُبینٍ.»
در قرآن ابتدا به تزکیه تاکید میشود و سپس به تعلیم. اما شعار آموزش و پرورش خلاف این جمله است. ما میگوییم آموزش وپرورش در صورتی که قرآن میفرماید پرورش و آموزش. یعنی اول کودکان را پرورش دهیم و تزکیه کنیم بعد به آنها آموزش دهیم. چون ظرف وجودی انسان مانند یک ظرف غذاست. وقتی بخواهیم غذایی در ظرفی وارد کنیم اول باید غذاهایی که در این ظرف هست را خارج کنیم و فضای ظرف را آماده برای ورود غذای جدید بکنیم. موقعی که غذای قبلی در آن باقیمانده باشد هر غذایی در آن بریزیم طعم غذای قبلی را میدهد.
این سخنران دینی درخصوص تاثیر تزکیه و تعلیم گفت: حضرت امیر (ع) در مورد امام حسن (ع) میفرماید: «إنَّما قَلبُ الحَدَثِ کَالأرضِ الخالِیَةِ مَهما أُلقِیَ فیها مِن کُلِّ شَیءٍ قَبِلَتهُ؛ قلب نوجوان، همچون زمین ناکشته است که هرچه در آن افکنده شود، مى پذیرد.»
درون زمین خالی هر چیزی میتوانید بکارید. اگر گندم کاشتید از این زمین گندم روییده میشود اگر در این زمین خار بکارید خار روییده میشود؛ لذا پدر و مادرها متوجه باشند که با وجود این مطالب باید در وجود فرزندان گل بکارند تا گل درو کنند. گندم بکاریم تا گندم درو بکنیم. اما تعالیم غیر الهی همان خارهایی است که در ضمیر وجود انسانها کاشته میشود و خار روییده میشود. گندم از گندم بروید جو ز. جو.
حجت الاسلام شهرباف تصریح کرد: از همین مطلب معاویه استفاده کرد و زمانی که احساس کرد شامیان تمایل به سمت حضرت علی (ع) دارند افرادش از طرف وی هدیههایی به مردم دادند و گفتند اینها از طرف معاویه به فرزندان شما داده شده است. اما معاویه میدانست این زهری است که در مقابلش پادزهر محبت امیرالمومنین قرار دارد و این دو با هم جمع نمیشوند لذا باید پادزهر آماده میکرد. پس افرادش را به درب خانه همان کسانی فرستاد که هدایا را برایشان فرستاده بود و به زور هدیهها را پس گرفتند و گفتند ما از طرف علی آمده ایم. به این ترتیب کینه علی (ع) را در جان بچهها انداخت. همین بچهها که با این ترفند معاویه محبت او و بغض امیرالمومنین را در دل خود قرار دادند کسانی بودند که زمانی که امیرالمومنین (ع) به شهادت رسیدند گفتند مگر علی هم نماز میخواند؟
ما باید از موقعیت دلهای پاک و آماده استفاده کنیم و ثمرههای قرآنی و خوب در آنها بکاریم که انشالله نتیجه مطلوبی برای نسل بعد آماده و مهیا بشود.
انتهای پیام/