در عصرما امام خمینی (ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی پیوسته در مناسبات مختلف با نوع نگاه و بصیرت نافذشان بارها و بارها به بیان مسائل و عبرت‌هایی از ماجراهای اهل‌بیت(ع) پرداختند، امروزه پس از گذشت سال‌ها از آن طرح بحث‌ها، وقتی کمی دقیق می‎شویم، قیمت و بصیرت چنین افرادی برایمان بیش از پیش نمایان می‌شود و لزوم به کارگیری آنها در جامعه را به وضوح حس می‎کنیم.

در ادامه، متن بیانات امام خمینی (ره) را درباره اهمیت شب قدر و نزول قرآن کریم در این شب منتشر می‌شود:

«در وجه تسمیه «لیله القدر» علماء اختلافاتی کردند، بعضی بر آنند که چون صاحب شرف و منزلت است، و قرآنِ صاحبِ قدر به توسّطِ ملکِ صاحبِ قدر بر رسولِ صاحبِ قدر برای امّتِ صاحب قدر وارد شده است، لیله القدرش گویند. بعضی گفته‌‏اند که برای آن «لیلة قدر» به آن گویند که تقدیر امور و آجال و ارزاق مردم در این شب می‏‌شود. بعضی گفته‏‌اند به واسطه آن که از کثرت ملائکه زمین تنگ شود، آن را قدر گویند.» (آداب الصلاه (آداب نماز)، متن، ص 324)

«سید عابد زاهد رضی اللَّه عنه در اقبال فرماید: «بدان که این شب بیست و سوم از شهر رمضان، وارد شده است اخبار صریحه به اینکه لیلة قدر است به مکاشفه و بیان. از آن جمله آن است که روایت کنیم به اسناد خود تا سفیان بن السیط (السمط- خ ل) گفت: «گفتم به حضرت صادق (ع) تعیین فرما لیلة قدر را برای من مفرداً». فرمود: «شب بیست و سوم» و از آن جمله آن است که روایت کنیم به اسناد خود تا زراره از عبد الواحد بن المختار الأنصاری گفت: «سؤال کردم از حضرت باقر (ع) از لیلة القدر» فرمود: «به خدا قسم خبر می‌‏دهم به تو و تعمیه نمی‏‌کنم به تو. آن اول شب از هفت شب آخر است». پس از آن از زراره نقل می‏‌کنند که گفته آن ماهی که حضرت تعیین فرمود بیست و نه روز بود. پس از آن روایات دیگر نقل کنند که «لیلة قدر» شب بیست و سوم است، که از آن جمله است قضیه جهنی که معروف است.» (آداب الصلاه (آداب نماز)، متن، ص 332)

همچنین حضرت امام (س) در کتاب عرفانی «آداب الصلاه» به ذکر روایات متعددی در باب فضیلیت این شب‌ها و بهترین عبادات در این شب‌های قدر می پردازند و می‌فرماید:

«از آن جمله روایاتی است که عارف باللَّه، سید بن طاوس رضی اللَّه عنه در کتاب شریف اقبال نقل فرموده، می‌‏فرماید: «در کتاب یواقیت، تألیف ابوالفضل بن محمد الهروی، یافتم اخباری در فضل لیله القدر»، تا آن که می‌‏گوید از پیغمبر نقل است که فرمود: «موسی گفت: «الهی من قرب تو را می‏‌خواهم.» فرمود: «قرب من از برای کسی است که بیدار باشد در شب‏ قدر»، گفت: «الهی رحمت تو را می‌‏خواهم»، فرمود: «رحمت من برای کسی است که رحم کند فقرا را در شب قدر»، گفت: «خدایا من گذشتن از صراط را می‏‌خواهم»، فرمود: «این برای کسی است که تصدّق کند به صدق‌ه‏ای در شب قدر» گفت: «خدایا از درخت‌های بهشت و میوه‏ه‌ای آن می‏‌خواهم»، فرمود: «این برای کسی است که تسبیح کند به تسبیح‌ه‏ای در شب قدر»، گفت: «خدایا نجات می‌‏خواهم،» فرمود: «نجات از آتش؟» گفت: «آری»، فرمود: «این برای کسی است که استغفار کند در شب قدر»، گفت: «خدایا رضای تو را می‏‌خواهم.» فرمود: «خشنودی من از برای کسی است که دو رکعت نماز بخواند در شب قدر». (آداب الصلاه (آداب نماز)، متن، ص 333 و 334)

«در ماه مبارک رمضان قضیه‌ای اتفاق افتاد که ابعاد و ماهیت آن تا ابد برای امثال ما در ابهام مانده است و آن نزول قرآن است، نزول قرآن بر قلب رسول الله(ص) در لیلةالقدر».

منبع: تسنیم

 

انتهای پیام/