به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، سرنوشت مهتاب به آسمان گره خورده بود. همان دخترک ۹ساله دلفانی که چشمان غم بار و قلب رنجورش، قلب میلیون ها ایرانی راتسخیر کرد. مهتاب دلفان حالا دیگر خیال تابیدن ندارد و چشم های پر دردش را به روی تمامی دردهای روزگار بسته است. مهتاب که در مدت کوتاهی در قلب میلیون ها ایرانی جا باز کرده بود و سیل کمک های مردمی را متوجه خود کرده بود، بیش از این توان مبارزه نداشت و سرانجام در اولین روز از ماه مهمانی خدا به آسمان ها پر کشید. او امروز پس از گذشت دو روز از انجام عمل پیوند قلب به دلیل پس زدن عضو پیوندی از دنیا رفت تا بیش از این با درد و رنج بیماری دست و پنجه نرم نکند.
 
سرازیر شدن کمک های مردمی تنها با یک گزارش
 
چند سالی از بیماری مهتاب می گذشت و برای زنده ماندن راهی بجز پیوند قلب برایش باقی نمانده بود. اولین روز از آخرین ماه سال ۹۵در مرکز طبی کودکان تهران به سراغش رفتیم.آرام و نحیف روی تخت بیمارستان نشسته بود و به نقطه ای نامعلوم می نگریست. مهتاب ۹سال بیشتر نداشت اما جز غم و درد در چشمانش چیزی موج نمی زد. خنده و شیطنت های کودکانه چند ماهی بود که از خانه مهتاب رخت بسته بود و برای زنده ماندنش به چیزی شبیه به معجزه نیاز بود.
مهتاب برای زنده ماندن نیاز به پیوند قلب داشت. اگرچه دولت هزینه های بالای پیوند قلب مهتاب را پرداخت می کرد، اما هنوز هم برای رهایی از بیماری مشکلات بسیاری وجود داشت. پدرش حتی توان پرداخت هزینه های اولیه زندگی راهم نداشت چه رسد به پرداخت هزینه های زندگی در تهران و خرید داروهای گرانقیمت پیوند قلب.
 
آن روز که در مرکز طبی کودکان به عیادتش رفتیم، پانزده روز از حضورش در بیمارستان می گذشت. پزشکان امید چندانی به زنده بودنش نداشتند و می گفتند؛ قلب مهتاب تنها با ۲۰درصد از توان خود کار می کند.
 
 
مردم مهتاب را تنها نگذاشتند
 
درمان مهتاب هزینه داشت، از داروهایی که باید بعد از انجام پیوند قلب، حتی ماه ها و سال ها به او می رسید تا هزینه سکونت او و خانواده اش در پایتخت که برای خانواده مهتاب کمر شکن بود. اما انتشار گزارشی کوتاه از حال و روز مهتاب، کافی بود تا سیل کمک های مردمی به سویش سرازیر شود. از مبالغ ناچیز تا کمک های چند میلیون تومانی. آری همه آمده بودند تا چشمان مهتاب مانند گذشته بدرخشد. در همان چند روز اول میلیون ها تومان برای زنده ماند مهتاب جمع شد. آنقدری که دیگر پدر نگران هزینه داروهایش نباشد. آنقدری که مادر بتواند با خیالی راحت در کنار مهتاب بماند و دست مادری بر سرش بکشد.