به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  شیرخشت از نظر خواص مشابه ترنجبین، اما قوی‌تر از آن است. اگر گز با تکه‌های صمغی سفید و شیرین شیرخشت تهیه شده باشد وقتی در دهان می‌گذارید، زود حل می‌شود. زبان را بسیار سرد می‌کند و شیرینی آن با عسل و شکر متفاوت است.
 
در طب سنتی طبیعت شیرخشت معتدل و سرد است. ملین، صفرابر، خلط‌آور، کاهش‌دهنده حرارت بدن، رفع کننده سرفه و خارش و مقوی معده، کبد و کلیه‌هاست و اثر مسهلی آن همراه گلاب موجود در گز بیشتر می‌شود، اما از عوارض زیاد خوردن آن به انزال زودرس اشاره شده است که البته به دلیل گران‌قیمت بودن، اغلب گزها این انگبین را ندارند.
 
بافت ژله و باسلق گرچه ژله‌ای است، اما از نظر ماهیت با یکدیگر تفاوت دارند.

 

 
ژلاتین ژله از تجزیه استخوان و غضروف‌های گاو که پروتئینی است به دست می‌آید، اما ژل باسلق از جنس نشاسته غلات (کربوهیدرات) است و در مقایسه با ژله‌ای که از ژلاتین حیوانی تهیه شده باشد مواد مغذی و خاصیت درمانی ندارد.
 
درباره گزهای کم شیرین یا رژیمی موجود در بازار باید گفت که از قندهای طبیعی ضعیف شده‌ای تهیه می‌شود که برای تجزیه شدن در بدن نیاز به انسولین نداشته و برای افراد دیابتی مناسب است؛ اما درباره گزهای سبزرنگی هم که به گفته فروشندگان با گیاهی به نام استویا شیرین شده و کاملا رژیمی است، باید بدانید گرچه استویا تقریباً بدون کالری است، ولی اگر در ترکیبات گزهای رژیمی از عسل، انگبین‌های شیرین یا ترکیبات نشاسته‌ای استفاده شده باشد، کالری شیرینی آن با شکر برابری کرده و برای افراد دیابتی مضر و مصرف بیش از حد آن با چای عصرانه یا به عنوان تنقلی برای کودکان و دانش‌آموزان چاق کننده است.
 
منبع: تبیان
 
انتهای پیام/