كتاب «باران تباران» در كمتر از دو ماه به چاپ دوم رسید
كتاب «باران تباران» نوشته مجید نیك‌پور كمتر از دو ماه پس از انتشار چاپ نخست، به چاپ دوم رسید.
به گزارش حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری استان كرمان، كتاب «باران تباران» نوشته مجید نیك‌پور، بهمن‌ماه ۹5 منتشر شد كه با استقبال خوب مخاطبان در كمتر از دو ماه پس از انتشار چاپ نخست، به چاپ دوم رسید.
نویسنده در مقدمه این كتاب آورده است:
«یكی از مهم‌ترین ویژگی‌های كرمان در دوره قاجاریه، فراز و فرودها و كاركردهای خاص علما و روحانیون است. بدین توضیح كه در ابتدای این دوره، جامعه‌ی كرمان با فقدان علما و روحانیون مواجه گردید و دلیل آن نیز در پی قتل، كور نمودن، تبعید و مهاجرت بسیاری از علما و روحانیون در جریان حمله‌ی آقا محمدخان بود. مشكلات متعدد اجتماعی كه در پی نیاز جامعه به این گروه اجتماعی به وجود آورده بود، باعث شد تا ابراهیم‌خان ظهیرالدوله، تعدادی عالم دینی و روحانی از دیگر شهرهای ایران به كرمان دعوت نماید، تا اموری چون ازدواج، طلاق، ثبت اسناد، تدریس در مدارس دینی، پاسخ‌گویی به سوالات شرعی و ... را برآورده سازد.
حضور علمایی از دیگر شهرها، تشكیل خاندان‌هایی جدید را به دنبال داشت و آنان با پیوند با خانواده‌های كرمانی، به ویژه در پی وصلت با خانواده‌های منتسب به كانون قدرت سیاسی و اقتصادی، خیلی زود خود در موازنه‌ی قدرت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی دارای اسم و رسم شدند. در جوار حضور و تشكیل خاندان‌های غیر بومی، خاندان‌های علما و روحانیون بومی نیز خیلی زود شكل گرفت و این مسئله بر پیچیدگی‌های مسایل سیاسی، دینی، اقتصادی و اجتماعی این دوره افزود.
از مهم‌ترین و اولین خاندان علمای متشرعه كه در این دوره در كرمان شكل گرفت، بایستی به خاندان احمدی اشاره نمود. سر سلسله‌ی این خاندان، آیت الله حاج آقا احمد است كه به رغم حضور تعدادی از علمای شاخص ـ كه اتفاقاً پیوستگی و وابستگی‌هایی نیز به اركان قدرت داشتند ـ به عنوان چهره‌ای شاخص و ممتاز مطرح گردید، به نحوی كه چه از جانب پادشاه قاجار، چه از ناحیه‌ی حكام كرمان و چه از منظر دیگر علما، همگان به وجاهت، مشروعیت و رهبری او بر جامعه‌ی متشرعین كرمان اعتراف و اذعان داشتند. این موقعیت اجتماعی و وجاهت بعدها در فرزندان و نواده‌های وی نیز حفظ و استمرا یافت.»
این كتاب، از مجموعۀ «تاریخ پایداریِ» دفتر فرهنگ و مطالعات پایداری حوزه هنری استان كرمان، با مشاركت مركز اسناد و كتابخانه ملی منطقه جنوب شرق كشور(كرمان)، در 394 صفحه و شمارگان 1000 نسخه، با همكاری انتشارات «سورۀ مهر» منتشر شده است.
نویسنده در مقدمه این كتاب آورده است:
«یكی از مهم‌ترین ویژگی‌های كرمان در دوره قاجاریه، فراز و فرودها و كاركردهای خاص علما و روحانیون است. بدین توضیح كه در ابتدای این دوره، جامعه‌ی كرمان با فقدان علما و روحانیون مواجه گردید و دلیل آن نیز در پی قتل، كور نمودن، تبعید و مهاجرت بسیاری از علما و روحانیون در جریان حمله‌ی آقا محمدخان بود. مشكلات متعدد اجتماعی كه در پی نیاز جامعه به این گروه اجتماعی به وجود آورده بود، باعث شد تا ابراهیم‌خان ظهیرالدوله، تعدادی عالم دینی و روحانی از دیگر شهرهای ایران به كرمان دعوت نماید، تا اموری چون ازدواج، طلاق، ثبت اسناد، تدریس در مدارس دینی، پاسخ‌گویی به سوالات شرعی و ... را برآورده سازد.
حضور علمایی از دیگر شهرها، تشكیل خاندان‌هایی جدید را به دنبال داشت و آنان با پیوند با خانواده‌های كرمانی، به ویژه در پی وصلت با خانواده‌های منتسب به كانون قدرت سیاسی و اقتصادی، خیلی زود خود در موازنه‌ی قدرت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی دارای اسم و رسم شدند. در جوار حضور و تشكیل خاندان‌های غیر بومی، خاندان‌های علما و روحانیون بومی نیز خیلی زود شكل گرفت و این مسئله بر پیچیدگی‌های مسایل سیاسی، دینی، اقتصادی و اجتماعی این دوره افزود.
از مهم‌ترین و اولین خاندان علمای متشرعه كه در این دوره در كرمان شكل گرفت، بایستی به خاندان احمدی اشاره نمود. سر سلسله‌ی این خاندان، آیت الله حاج آقا احمد است كه به رغم حضور تعدادی از علمای شاخص ـ كه اتفاقاً پیوستگی و وابستگی‌هایی نیز به اركان قدرت داشتند ـ به عنوان چهره‌ای شاخص و ممتاز مطرح گردید، به نحوی كه چه از جانب پادشاه قاجار، چه از ناحیه‌ی حكام كرمان و چه از منظر دیگر علما، همگان به وجاهت، مشروعیت و رهبری او بر جامعه‌ی متشرعین كرمان اعتراف و اذعان داشتند. این موقعیت اجتماعی و وجاهت بعدها در فرزندان و نواده‌های وی نیز حفظ و استمرا یافت.»
این كتاب، از مجموعۀ «تاریخ پایداریِ» دفتر فرهنگ و مطالعات پایداری حوزه هنری استان كرمان، با مشاركت مركز اسناد و كتابخانه ملی منطقه جنوب شرق كشور(كرمان)، در 394 صفحه و شمارگان 1000 نسخه، با همكاری انتشارات «سورۀ مهر» منتشر شده است.
انتهای پیام/
