به گزارش خبرنگار حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران، افغانستان سرزمینی زیبا و کوهستانی و محصور در خشکی است که در قلب قاره آسیا جای گرفته است. این کشور از نظر طبیعی سرزمین افراط و تفریط است. کوه‌های سر به فلک کشیده، دره‌های ژرف، باران‌های بهاری و تابستان‌های خشک، زمستان‌های بسیار سرد و تابستان‌های گرم، بلندی‌های پوشیده از برف در طول سال و سرزمین‌های پست و خشک و سوزان همه و همه تصویر زیبایی از افغانستان ساخته است.

 

ولایت‌های «هرات»، «بامیان»، «بلخ»، «غزنی»، «ننگرهار» و «سمنگان» از جمله ولایت‌های افغانستان هستند که بیشترین بناها و مکان‌های تاریخی را در خودجای داده‌اند.

 

«بند امیر» در ولایت بامیان از عجایب طبیعی افغانستان است که گردشگران خارجی را به سوی این منطقه می‌کشد. بند امیر به مجموعه 6 دریاچه در بلندی‌های هندوکش در ولایت بامیان گفته می‌شود که با سدهای طبیعی از یکدیگر جدا شده‌اند. آب این دریاچه‌ها توسط چشمه‌ها تأمین می‌شود و نزد مردم به پارک ملی افغانستان نیز مشهور است.

 

عمق این دریاچه به 10 متر می‌رسد و رنگ آبی آن ناشی از مواد معدنی موجود در آب و بکر و دست نخورده بودن آن است. این دریاچه جزو مناطق بسیار زیبای جهان است که می‌تواند مقصد گردشگران خارجی و داخلی باشد.

 

در بند امیر جانوران و پرندگان زیادی وجود دارد. جانوران وحشی این منطقه عبارتند از گوسفند کوهی، آهوی نخشیر، گرگ و روباه و همچنین جانوران دم دراز مانند موش کوهی نیز در آن دیده شده است. عقاب هم از پرندگان معروف این منطقه است. این مجموعه زیبای آبی همچنین ماهی ویژه‌ای دارد که به رنگ زرد طلایی بوده و به اندازه قابل توجهی‌ دارند و در زبان محلی به «چوش» (chush) معروفند.

در گذشته پلنگ برفی نیز در این پارک وجود داشته است که امروزه نسل آن در منطقه به دلیل شکار از میان رفته است.