به گزارش
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از
شیراز؛ آرامگاه کمال الدین ابولعطاء متخلص به
خواجوی کرمانی در شمال شیراز در دامنه کوه صبوی و در ابتدای جاده شیراز به اصفهان، در
تنگ الله اکبر قرار گرفته است.
قبر وی مشرف بر دروازه قرآن است و آب چشمه معروف رکن آباد نیز از کنار مقبره خواجو می گذرد.
سیامک بصیری کارشناس اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس با اشاره به اینکه خواجوی کرمانی به عنوان شاعر پر آوازه خطه کرمان و یکی از گوهر تراشان غزل فارسی ایران است، گفت: این شاعر در سال 679 هجری قمری دیده به جهان گشوده است.
بصیری با اشاره به اینکه آرامگاه این نابغه ادبیات در سال 1315 هجری قمری، توسط
اداره ی فرهنگ استان فارس بنا شده است، افزود: مجسمه ای از سر و صورت خواجه از سنگ تراشیده شده، در این مکان قرار گرفته است.
به گفته این کارشناس فرهنگی بقعه‌ی خواجوی کرمانی معماری چشم گیری دارد و در قسمت بالا و پایین قبر نیز دو ستون سنگی کوتاه قرار دارد که طبق رسم آن زمان در بالا و پایین قبور عرفا و شعرا وجود داشته است و این مقبره در مکانی ساخته شده است که سقف ندارد.
بصیری بیان کرد: در میان این مکان تاریخی گوری وجود دارد که سطح روی آن منحنی شکل است و بر روی این گور نوشته‌ای حک نشده که بتوان تشخیص داد خواجو در داخل آن دفن شده است و تنها چیزی که روی این قبر به چشم می‌خورد آیه ای از سوره‌ی الرحمن است که محققان معتقدند به خط ثلث حکاکی شده و متن آیه این است؛
کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذوالجلال و الاکرام
وی ادامه داد: کمی بالاتر از مقبره خواجو 3 غار به چشم می خورد که یکی از آنها غاری است که محل عبادت و ریاضت زهاد و مشایخ بوده و خواجو نیز مدتی در آن جا به عبادت مشغول بوده است.
وی اظهار کرد: غار دیگر که در دهانه آن طاقی ضربی از نوع طاق کجاوه ای از سنگ و آجر زده شده محل قبر خواجه عمادالدین محمود، وزیر معروف شاه شیخ ابواسحاق اینجو است.
به گفته این کارشناس در کنار این غار نقش برجسته ای از جنگ رستم و شیر دیده می شود که به دستور حسینعلی میرزا فرمانفرمای فارس در سال 1218 ه.ق ساخته شده است و در کنار آن نیز نقش برجسته ناتمامی از فتحعلی شاه قاجار و دو تن از پسرانش به چشم می خورد، در دو طرف این نقش برجسته دو نیم ستون به سبک ستون های دوره زندیه در درون کوه کار شده است.
به گفته این کارشناس فرهنگی بنای آرامگاه خواجوی کرمانی به شماره 916 در فهرست آثار تاریخی به ثبت رسیده است.
کارشناس اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس تصریح کرد: طبق اسناد برجای مانده، سازمان باستان شناسی استان فارس در سال 1337 هجری قمری، اتاقی را در بخش شمالی این بقعه طراحی و ساخته‌اند که سردر این اتاق دو بیت از اشعار این هنرمند برجسته ی تاریخ به خط نستعلیق حک شده است.
متن این غزل ها بدین شرح است:
دوش می‌کردم سؤال از جان که آن جانانه کو؟ گفت: بگذر زان بت پیمان شکن پیمانه کو؟
صبحدم دل را مقیم خلوت جان یافتم از نسیم صبح بوی زلف جانان یافتم
این شاعر در واقع
بزرگترین شاعر شهر کرمان است، ولی زادگاهش را ترک گفت و به سیر و سیاحت پرداخت و در اواخر عمر در پناه ابواسحاق اینجو به سر می‌برده است و با بسیاری از بزرگانی چون عبید زاکانی، سلمان ساوجی، عماد فقیه کرمانی، خواجه حافظ شیرازی و صوفی مشهور شیخ امین‌الدین بلیانی مراودات و نزدیکی داشته است.
حافظ شیرازی بسیار از او تاثیر گرفته است و از خواجوی کرمانی می‌توان به عنوان شخصیت اثر گذار بر غزلیات حافظ نام برد.
انتهای پیام/ر
یکی از مکان های گردشگری فارس آرامگاه خواجوی کرمانی است
