این شاعر پیرامون جالب‌ترین خاطره نوروزی اش اظهار داشت: شاید بتوان گفت جالب‌ترین خاطره‌ها به دوران کودکی بر می گردد، زیرا هر چه انسان بزرگ‌تر می‌شود رنگ و بوی نوروز برای او کمرنگ‌تر شده و دیگر از آن شور و شعف کودکی خبری نیست، شاید هم نشانه پیر شدن ما باشد. به خاطر دارم که یک سال به اصفهان سفر کردیم و برنامه‌مان این بود که قبل از لحظه تحویل سال در هتل باشیم. اما علی‌رغم  همه تلاش هایمان وقتی که مردم را در خیابان مشغول روبوسی دیدیم متوجه شدیم که سال تحویل شده و ما دیر رسیدیم. من هم که آن موقع بچه بودم و سن و سال زیادی نداشتم بسیار گریه و زاری کردم  و مدام می‌گفتم که باید سال را به عقب برگردانید تا دوباره تحویل شود. 

صباغ‌نو درخصوص انتخاب یکی از سین‌های هفت‌سین گفت: من ساعت را انتخاب می کنم، آن هم به این دلیل که زمان خیلی تندتر از آن چیزی فکرش را بکنیم می گذرد. اکثر ساعت های عمر ما در ترافیک و پشت چراغ‌های قرمز هدر می‌رود و ما به قدری در این روزمرگی غرق شده‌ایم که این گذر زمان را حس نمی‌کنیم. من ساعت را انتخاب می‌کنم که شاید با این انتخاب به زمان توجه بیشتری داشته و ذره ای از گذر زمان جلوگیری کنیم. در این راستا پیشنهاد می کنم یک سری کتاب در کیف و یا ماشینمان داشته باشیم که در این رفت و آمدها و ترافیک ماندن ها به جای بازی با گوشی هایمان و چرخ زدن در فضای مجازی، حداقل یک صفحه کتاب بخوانیم.

وی در پایان از بزرگترین آرزویش در سال جدید گفت و خاطرنشان کرد: یکسری از حرف‌ها شعاری شده و فقط در حد حرف است، اما من بدون اینکه تعارف داشته باشم و شعاری بدهم آرزو می کنم که سال 96 سال خوبی برای وطنمان باشد. سالی که در آن اتفاق های ناگوار کمتر بیفتد و مردم از کمترین فشار اقتصادی برخوردار باشند. آرزو دارم امسال آرامش، امنیت و سکونی قابل درک برای ما اتفاق بیفتد و همگی در کنار هم این آرامش را تجربه کنیم.

انتهای پیام/