به گزارش
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ علی داوودی، شاعر و مدیر دفتر شعر حوزه هنری، با بیان اینكه طنز نیز همچون بسیاری دیگر از زمینه های ادبی و علمی، تبدیل به مبحثی اختصاصی شده است، اظهار كرد: در گذشته شاعرانی همچون حافظ و سعدی در آثار خود رندی و طنازی داشتهاند، اما به عنوان شاعر طنز شناخته نمیشدند. این شرایط در دنیای امروز متفاوت شده و طنز نیز به مقولهای اختصاصی تبدیل شده و شاعران و نویسندگانی وجود دارند كه تنها در این زمینه كار میكنند.
وی همچنین با تاكید بر اینكه كار شعر و طنز، حل مشكلات اجتماعی نیست، عنوان كرد: طنز چنین مرتبهای ندارد كه در پی حل معضلات اجتماعی و اقتصادی باشد. در واقع طنز نوعی نگاه است و در بیانی بهتر، میتوان گفت طنز دریافت وارونگیهای زندگی است.
داوودی گفت: شعر نیز كمكی به انسانها نمیكند؛ اما از این رو كه اتصال به عالم دیگر دارد، گاهی میتواند برای مخاطبانش پیام و رهنمودی داشته باشد و انسان آگاه، درك كند كه حقیقت چیست و كجاست. انسان به دنبال حقیقت است و گاهی طنز یا شعر میتواند به این حقیقت اشاره داشته باشد.
این شاعر خاطرنشان كرد: همانطور كه جامعهشناسان پیشنهادی برای بهتر شدن زندگی ندارند، طنز یا شعر نیز چنین جایگاهی دارند و در دنیای مدرن امروز، قرار نیست به رفع مشكلات بپردازند. تنها در بهترین حالت، راه درست و اشتباه را نشان میدهند و افراد مرتبط باید خود به دنبال رفع مسائل باشند.
مدیر دفتر شعر حوزه هنری با اشاره به اینكه همه نمیتوانند به كشف حقایق و یا وارونگیهای موجود در جهان برسند، افزود: هر قدر درك افراد از هستی بالاتر باشد، دریافتشان نیز بیشتر است. در این راستا، شعری از خیام كه به چرخ هستی اشاره دارد، می تواند از نگاه انسانی خردمند، طنازانه باشد. هر چند از نگاه عوام چنین شعری طنز محسوب نشود.
انتهای پیام/