با فرا رسیدن شام غریبان شماری از مردم کوفه و شیعیانی که توفیق حضور در سپاه امام حسین(ع) و همراهی ایشان را نداشتند ، با حالتی از پشیمانی، سنگ هایی را از زمین برداشته و بر هم کوفتند تا با صدای آن اجساد شهدا را از گزند حیوانات محافظت کنند.

در این روش عزاداران با هماهنگی و همنوایی در بر هم کوبیدن کرپ، نمادی از همدلی و اتحاد را با نوحه های ویژه و با ریتم های 3 ، 5 ، 7 ، 11 ، 15 ، 17 و 23 به نمایش می گذارند.

نام کرپ نیز برگرفته از نام درخت کرپ است که با چوب آن، کرپ را می ساختند و اکنون کمیاب شده و درختان توت و آزاد و گردو که چوبی سخت دارند و صدای باز و خوبی هم ایجاد می کند ، جایگزین آن شده است.

انتهای پیام/