غلظت آلاینده دی اکسید کربن به وضعیت قرمز است

 وی درباره اثرات ناشی از تغییرات اقلیمی بیان داشت: کشاورزی، آب آشامیدنی، تنوع زیستی و زیستگاه ها از جمله مواردی هستند که تحت تأثیر تغییرات اقلیم قرار می‌گیرند. 

 

صادقی حریری تصریح کرد: حدود 67 درصد از تالاب‌های جهان بر اثر تغییرات اقلیمی خشک شده‌اند. 

 

 

کارشناس طرح ملی تغییر آب و هوا گفت: اطلاعات آب و هوایی و پیش بینی آنها از این جهت مهم است که می‌توانیم بر اساس آنها برنامه ریزی‌های کوتاه مدت و بلند مدت انجام داده و برنامه های مدیریتی خود را بر اساس آنها شکل دهیم. برداشت محصول، مدیریت بحران، تقویت انعطاف پذیری در مقابل تغییر اقلیم در مقابل تغییر اقلیم و جلوگیری از سازگاری های منفی از اهمیت پیش بینی های آب و هوایی است. 

 

 

وی تاکید کرد: وقتی غلظت گازهای گلخانه ای در اتمسفر بالا می‌رود متوسط دمای کره زمین افزایش می یابد. 

 

صادقی حریری ادامه داد: تحت نظر پروتکل کی یو تو 7 گاز، به عنوان اصلی‌ترین گازهای گلخانه ای و افزایش دمای کره زمین مشخص شده‌اند که مهمترین آنها دی اکسید کربن، متان و سی اف سی هاست. طبق گزارش انجام شده در سال  2010 میزان دی اکسید کربن موجود در جو 76 درصد بوده که افزایش استفاده از سوخت های فسیلی در این امر تاثیر داشته است، البته میزان ماندگاری گازها در جو در این امر دخیل است به طوری که گازی مثل متان به مدت 100 سال در جو می ماند. 

 

 کارشناس طرح ملی تغییر آب و هوا تصریح کرد: این گازها به دلیل توانایی و ظرفیت خود در جذب نور خورشید موجب افزایش دمای متوسط کره زمین می شود. 

 

 

وی گفت: دانشمندان در سپتامبر 2016 اعلام کردند که غلظت آلاینده دی اکسید کربن در جو زمین ار مرز 400 پی پی ام گذشته و در وضعیت قرمز قرار گرفته است. 

 

صادقی حریری در ادامه تاکید کرد: اگر میزان دی اکسید کربن از 400 پی پی ام بگذرد که این اتفاق افتاده افزایش دمای کره زمین به دو درجه سانتی گرادخواهد رسید که این امر نیز عواقب بسیار بزرگی خواهد داشت. 

کارشناس طرح ملی تغییر آب و هوا ادامه داد: از سال 1985 به بعد که انقلاب صنعتی روی داد نرخ رشد سالانه دی اکسید کربن افزایش یافته است به طوری که طبق بررسی های انجام شده در سال 2004 میزان دی اکسید کربن از 340 به 400 پی پی ام رسیده است. 

 

*انقراض گونه های تنوع زیستی  

 

وی درباره آثار تغییر اقلیم بر  تنوع زیستی بیان داشت: 20 تا 30 درصد از در معرض انقراض قرار دارند.  

صادقی‌حریری گفت: در حالی دمای زمین باید 8 دهم سلسیوس باشد اما گزارش هواشناسی جهانی موید این مطلب است که دمای این روزهای زمین 1 تا 1.2 درجه افزایش یافته است. 

 

 

 کارشناس طرح ملی تغییر آب و هوا تصریح کرد: اگر فرض کنیم تا سال 2100 هیچ اقدامی در جهت کاهش دمای زمین انجام ندهیم دمای متوسط کره زمین نزدیک به 4 درجه سانتی گراد افزایش خواهد یافت، اما اگر تا سال 2100 بیشترین اقدامات کاهشی را انجام دهیم تا این سال حداقل با افزایش نیم تا یک درجه ای دمای کره زمین مواجه خواهیم شد. 

 

وی بیان داشت: یکی دیگر از آثار تغییر اقلیم این مسئله است که مناطق خشک، خشک‌تر شده و مناطقی که بارش دارند، بارش های بیشتری را تجربه خواهند کرد. 

 

وی ادامه داد: طبق پیش بینی های انجام شده از سال 1970 تا 2010  میزان دی اکسید کربن اقیانوس ها بیشتر خواهد شد. 

 

 

 صادقی‌حریری گفت: کنوانسیون تغییر آب و هوا در سال 1992 میلادی با شرکت نمایندگان بیش از 150 کشور در اجلاس ریو با هدف تثبیت غلظت گازهای گلخانه ای ناشی از فعالیت های صنعتی در سطحی که از آسیب های ناشی از تغییر اقلیم بر زندگی انسان و حیات روی زمین بکاهد تدوین و از سال 1994 میلادی اجرایی شد. 

 

 کارشناس طرح ملی تغییر آب و هوا ادامه داد: تاکنون 195 کشور این کنوانسیون را امضا کرده اند و دولت ایران نیز از دسامبر 1996 با پذیرش این کنوانسیون رسما به کشورهای متعهد پیوسته است. 

 

وی افزود: پروتکل کی یو تو در سومین اجلاس اعضای متعهد به کنوانسیون تغییر آب و هوا (کپ 3) که در سال 1997 و در کی یو تو ژاپن برگزار شد متعاهدین پروتکلی را به منظور کاهش انتشار گازهای گلخانه ای به تصویب رساندند که به پروتکل کی یو تو شهرت یافت از اهداف اساسی این پروتکل ایجاد ساختار اجرایی مناسب برای حصول به اهداف کنوانسیون و تقویت تعهدات کشورهای عضو در راستای کاهش انتشار و انتقال کمک های فنی و مالی به کشورهای در حال توسعه ای است که به شدت متاثر به آثار تغییر اقلیم هستند. 

 

وی ادامه داد: کشورهای عضو پروتکل کی یو تو متعهد شدند که انتشار گازهای گلخانه ای را حذف و یا کاهش دهند. 

 

صادقی‌حریری در پایان گفت: در حال حاضر توافق اجلاس پاریس که بررسی و اجرای جزییات آن توسط کشورهای متعهد این روزها در مراکش در حال برگزاری است ادامه چارچوب های سیاسی و قوانین بین المللی برای کاهش انتشار دی اکسید کربن و در نهایت جلوگیری از گرمایش زمین به میزانی بیش از دو درجه سانتی گراد است.