یوسین بولت جامائیکایی در سال 2008 و در  المپیک پکن برای اولین بار توانست خود را تا این حد مطرح کند. بولت در آن بازی‌ها در دوی 100 متر رکورد 9 ثانیه و 69 صدم ثانیه را بر جای گذاشت. حد نصابی که سطح مسابقات دوی 100 متر جهان را بالا برد. بولت توانست در  المپیک 2012 لندن نیز مدال طلا را کسب کند. او به دنبال سومین قهرمانی خود در دوی 100 متر در  المپیک ریو است.

مایکل فلپس نیز مانند بولت در  المپیک پکن 2008 عملکرد بسیار خوبی داشت. او در آن  المپیک هشت مدال کسب کرد. فلپس و هم تیمی‌هایش در  المپیک پکن در رشته 100 * 4 متر امدادی رکورد جهانی سه دقیقه و 21 ثانیه و 34 صدم ثانیه را بر جای گذاشتند. فلپس به طور کلی 22 مدال دارد و پر مدال ترین ورزشکار تاریخ  المپیک به حساب می‌آید.

معمولا رکوردهای جهانی در حدود چند صدم ثانیه شکسته می‌شوند، اما در  المپیک 1968 مکزیکو سیتی باب بیمون طوری رکورد پرش طول را شکست که دیگر این اتفاق تکرار نخواهد شد. این پرنده آمریکا توانست هشت متر و 90 سانتیمتر بپرد و رکورد قبلی را 55 سانتیمتر جا به جا کند.

بیمون پیش از آن ورزشکار شناخته شده ای نبود حتی به سختی سهمیه  المپیک را کسب کرده بود. رکورد او تا سال 1991 پا بر جا ماند و بعد از آن مایکل پاول آمریکایی توانست این رکورد را بشکند.

نام بیمون حتی به یک کلمه در زبان انگلیسی تبدیل شده است و زمانی که یک ورزشکار موفقیت خاصی کسب می‌کند به آن Beamonesque گفته می‌شود.

تیم بسکتبال آمریکا در  المپیک 1992 بارسلونا بدون شک بهترین تیم بسکتبال در تاریخ  المپیک است. در  المپیک بارسلونا برای بار اول بسکتبالیست‌های NBA توانستند در  المپیک شرکت کنند. در تیم بسکتبال آمریکا در سال 1992 بسکتبالیست‌های همچون مایکل جردن، مجیک جانسون و لری برد حضور داشتند. این تیم مدال طلای  المپیک آن سال را کسب کرد.

بعضی لحظات به یاد ماندنی المپیک ارتباطی با مدال طلا ندارند. عملکرد درک ردموند در  المپیک 1992 بسیار تاثیرگذار بود. ردموند در آن سال در مسابقه نیمه نهایی دوی 400 متر دچار آسیب‌دیدگی‌ از ناحیه همسترینگ شد، اما با یک پا باقی مسیر را طی کرد. پدر ردموند وارد پیست مسابقه شد و به پسر خود کمک کرد تا مسیر را طی کند.

با وجود این که 40 سال از عملکرد عالی کومالنچی در  المپیک می گذرد، هنوز هم او یکی از بهترین های ژیمناستیک به شمار می‌آید. کومانچی رومانیایی در 14 سالگی توانست امتیاز کامل 10 را در  المپیک دریافت کند.

جس اوونز در  المپیک 1939 برای آلمان نازی مسابقه داد و در دوی 100 متر، 200 متر ، پرش طول و چهار در 100 متر امدادی مدال طلا کسب کند.

کیتی فریمان توانست در  المپیک 2000 سیدنی در دوی 400 متر مدال طلا برای استرالیا کسب کند. او اولین بومی استرالیایی بود که توانست در رقابت‌های انفرادی برای استرالیا مدال طلا بگیرد.

استیون ردگریو ورزشکار روئینگ انگلیس در پنج  المپیک  پنج مدال طلا کسب کرد. اولین مدال طلای او در  المپیک 1984 لس آنجلس بود. او در  المپیک سیدنی 2000 با فاصله 38 صدم ثانیه رقیب خود را شکست داد و مدال طلا را گرفت.

ایبه بیکیلا کفش‌های قدیمی خود را در تمرین پاره کرده بود و کفش‌های جدید خود را دوست نداشت. او تصمیم گرفت که در مسابقه ماراتن با پای برهنه بدود. او اولین مدال آوری طلای ماراتن برای آفریقای شرقی بود.

جان استفن آکواری ، دونده ماراتن از کشور تانزانیا در  المپیک 1968 مکزیک شرکت کرد. او در نیمه مسابقه از ناحیه زانو آسیب دید و زانوی او دچار در رفتگی شد. با این حال او به مسیر خود ادامه داد و یک ساعت بعد از قهرمان مسابقه از خط پایان عبور کرد. زمانی که او به پایان مسیر رسید استادیوم خالی شده بود. او در پاسخ به خبرنگاران برای این که چرا چنین کاری کرده است، گفت: کشورم من را برای شروع مسابقه به مکزیک نفرستاد. آنها من را فرستاده اند تا مسابقه را به پایان ببرم.

در  المپیک لندن 2012 تیم دوومیدانی انگلیس در 24 ساعت چندین مدال طلا کسب کرد. جسیکا انیس در پنج گانه، محمد فرح در دوی 10 هزار متر و گرگ روتفرد در پرش طول به فاصله کمی از هم مدال طلا را کسب کردند.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/