کتاب «پرچمهای سیاه» نوشته «جابی واریک», روزنامه نگار کهنه کار واشنگتن پست آمریکا است که با استفاده از اطلاعات جمع آوری شده از طریق ارتباط تنگاتنگ وی با سازمان سازمان سیا و ارتش آمریکا نگاشته شده و به همین مساله می پردازد.

به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از قم؛مساله چگونگی به وجود آمدن داعش یکی از موضوعات جذابی است که طی سالهای اخیر بسیاری از کارشناسان و رهبران سیاسی کشورهای منطقه خاورمیانه بسیار به آن پرداخته و دائما یکدیگر را به شکل دهی داعش و حمایت از این گروه تروریستی متهم می کنند.
 
قسمتی از این کتاب:
 
درست پس از غروب آفتاب، حُکم اعدام «ساجده ریشاوی» به زندان اصلی زنانِ شهر، ابلاغ شد. حُکم اعدام را ملک عبدالله دوم، پادشاه اردن، صادر کرده بود که به واشنگتن برای دیداری رسمی رفته بود. متن فرمان، در هواپیمای خصوصی او ترجمه و به دادگاه سلطنتی در پایتخت اردن، ابلاغ شد.

پیام شاه را ابتدا یک روحانی به وزیر کشور و سپس اداره‌ی زندان‌ها رساند که ناخرسندی‌هایی در پی داشت. اعدام‌های دولتی، اموری دشوار و پیچیده‌اند و مستلزم تمهیدات و مقدماتی هستند. با این حال، درخواستِ شاه، روشن بود:
 
زن باید پیش از طلوع خورشید فردا به دار آویخته می‌شد.
 
رئیس زندان به سوی سلول انفرادی راه افتاد؛ جایی که ریشاوی، نزدیک به ده سال در وضعیت انفرادی خودخواسته، سپری کرده بود. زندانی، اکنون چهل و پنج سال داشت و دیگر چندان لاغر و باریک اندام نبود.

بیشتر وقتش را با نگاه کرن به تلویزیون یا خواندن قرآن می‌گذراند. کسی را نمی‌دید و در لباس چرب و چیلی زندانی و در زیر حجاب به اندیشیدن می‌پرداخت. زن احمقی نبود، اما در عین حال به نظر می‌رسید که درباره‌ی دنیای اطرافش، افکار متشتّت و نامنسجمی دارد.

در ماه‌های پس از محکومیت به اعدام، گاهی و به ندرت که وکیل تسخیری‌اش را ملاقات می‌کرد، از او می‌پرسید:
 
کی به خانه برمی‌گردم؟
 
سرانجام، این ملاقات‌ها نیز قطع شد، حالا رئیس زندان کنارش نشسته بود تا برایش توضیح بدهد که فردا صبح خواهد مُرد. ریشاوی، به عنوان تأیید سری تکان داد اما چیزی نگفت. اگر هم می گریست یا دعا و نفرین می‌کرد، کسی در زندان صدایش را نمی‌شنید. رویارویی او با مرگ، تعجبی نداشت.

در سال 2006 دادگاهی، ریشاوی را به مرگ محکوم کرده بود. علتش شرکت او در بدترین حمله‌های تروریستی و انفجار همزمان سه هتل در اردن بود که به کشته شدن شصت نفر انجامید که بیشترشان مهمانان مراسم یک عروسی بودند.......
 
ترجمه دکتر احمد عزتی پرور

انتهای پیام/ج
برچسب ها: قم ، نشرملورین ، منتشر ، میشود
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.