به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از کرمان ،شاه نعمت الله ولی از عرفای سدهی هفتم و هشتم هجری است که طریقتی جدید در تصوف ایجاد کرد و پیروان سایر طریقت‌ها را نیز تحت تأثیر خود قرار داد.
وی فرزندِ میر عبدالله ولی از بزرگان عرب بوده‌است نسبتِ او با نوزده نسل به رسول اکرم می‌رسد.
وی در سن ۵ سالگی با تصوف و عرفان آشنا شد و پدرش میر عبدالله، او را به مجالس صوفیه می‌برد ، شاه نعمت‌الله از این فرصت استفاده کرده و در حلب در خدمتِ محی‌الدین ابن عربی قرار گرفت و از مکتب و عرفان او بهره برد.
شاه نعمت‌الله برای پیشرفت در علوم و فراگیری بیشتر علوم دینی به شیراز سفر کرد، شهر شیراز در آن زمان از مراکز اصلی دروس فقه و مذاهب سنّی بود، اگر چه شاه نعمت الله شیعه بود و اشعار بسیاری در دیوانش بر این مطلب گواهی می دهد.
دیوان اشعار وی متشمل بر قصاید و غزلیات و ترجیعات و مثنویات و قطعات و دوبیتی‌ها و رباعیات است که از لحاظ ادبی متوسط به شمار می‌رود.
این دیوان شامل ۱۵۱۴۲ بیت غزل، قصیده، مثنوی، قطعه، ترکیب بند، مستزاد، رباعی، دوبیتی و مفرد با تصحیح عزیزالله علیزاده در نشر فردوس در تهران در سال ۱۳۹۳ در ۱۲۱۶ صفحه منتشر شده است.
سایر تألیفات آن شرح لمعات شامل یک دیباچه و شرح ۲۷ لمعه از فخرالدین ابراهیم عراقی و رساله‌های شاه نعمت الله ولی: مجموعه‌ای از ۹۷ رساله است.
شاه نعمت‌الله ولی علوم مقدماتی را نزد شیخ رکن‌الدین شیرازی تحصیل کرده و علم بلاغت را خدمت شیخ شمس‌الدین مکی و حکمت را نزد سید جلال‌الدین خوارزمی و اصول و فقه را نزد قاضی عضدالدین ایجی آموخت و چون علوم ظاهری طبع اورا قانع نمی‌کرد سال‌ها به ریاضت و تصفیه و تزکیه باطن مشغول گردید و به سیر و سفر پرداخت تاسرانجام به مکه مشرف شد و از دست شیخ عبداللهیافعی یکی از عرفای عصر خویش خرقه پوشید و به مراد خویش رسید.
شاه نعمت الله ولی در سال 832 هجری قمری در سن 104 سالگی در گذشت و پیکر وی در آرامگاه شاه نعمت‌الله‌ولی در شهر ماهان به خاک سپرده شده است.