اردوغان، با بیش از 13 سال ماندگاری در قدرت، رویای امپراتوری نوین عثمانی را در سر می پروراند و جامعه ترکیه در معرض خشونت ها و حملات تروریستی قرار دارد.
در پی حمله تروریستی به فرودگاه آتاتورک استانبول، اردوغان به طور نامشخص یک «سازمان تروریستی» را مسئول این حملات دانست. بن علی ییلدریم، نخست وزیر ترکیه، نیز با تردید این حملات را به داعش نسبت داد.
پس از حمله تروریستی در آنکارا نیز که منجر به کشته شدن 103 نفر شد، دولت بیانیه ای صادر کرد و شبه نظامیان کرد را مسئول این حمله دانست؛ در حالی که بیشتر کشته شدگان کرد بودند.
واژه «تروریست» برای اردوغان، عمدتا به شبه نظامیان کرد و حزب کارگران کردستان (پ ک ک) اطلاق می شود که از سال 1980 برای خودمختاری علیه دولت ترکیه مبارزه می کنند.
در بیشتر شهرهای جنوب شرقی ترکیه، حکومت نظامی برقرار است. اردوغان در سایه جنگ سوریه، به شدت علیه کردهای ترکیه مبارزه می کند.
اعلام حکومت مستقل و خودمختار از سوی کردها در شمال سوریه، ترکیه را نسبت به فعالیت پ ک ک حساس کرده است.
اردوغان در طی سال های گذشته، به تروریست های داعش مجوز تردد در ترکیه و عبور از مرزهای این کشور را داده است. اردوغان برای مبارزه با کردها، از داعش استفاده می کند. در عین حال، تنها مشکل اردوغان، منطقه خودگردان کردستان سوریه (روژاوا) است.
جنگ در سوریه، اوضاع ترکیه را نیز نابه سامان کرده است. آوارگان زیادی به این کشور هجوم برده اند. ترکیه ثبات خود را از دست داده است. اردوغان از حمایت آمریکا نیز ناامید شده است. ترکیه در اوضاع وخیمی قرار دارد که اردوغان خود عامل ایجاد آن است.
او دشمنان خود را زیاد کرده است. اردوغان در مطبوعات و رسانه ها مخالفان زیادی دارد. متحدان پیشین وی در حوزه تجارت و سکولارها در ترکیه نیز در زمره دشمنان و مخالفان او هستند.
همچنین پس از سال ها صلح با کردها، اردوغان به تازگی سیاست خشونت آمیزی علیه آنان اتخاذ کرده است که همین امر، ثبات این کشور را به خطر انداخته است.
او قدرت خود را در معرض خطر می بیند و برای باقی ماندن در قدرت دست به هر عمل خشونت آمیزی خواهد زد. در این میان، تنها مردم ترکیه قربانی سیاست های غلط اردوغان خواهند شد.