استقلال در اکثر هفته های لیگ پانزدهم طوری بازی نکرد که هوادارانش دوست داشتند.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، استقلال در اکثر هفته های لیگ پانزدهم طوری بازی نکرد که هوادارانش دوست داشتند.حالا هم کاسه و کوزه های شکست در فینال جام حذفی سر بازیکن جوانی شکسته که فرصت چندانی برای نشان دادن توانایی هایش نداشت.

استقلال كه در ضربات پنالتی به ذوب‌آهن باخت، مقصر اصلي عليرضا رمضانی معرفی شد؛ بازيكن جوانی كه با پشت كردن برخی چهره‌های باتجربه به ضيافت پنالتی‌ها مجبور شد پشت ضربه سوم قرار بگيرد و باقی ماجرا.

فقط 73دقيقه

عليرضا در كل ليگ اخير چهار دقيقه مقابل سياه‌جامگان(هفته اول) 27دقيقه برابر تراكتورسازی(هفته14)، پنج دقيقه مقابل صبا(هفته15) و 37دقيقه مقابل استقلال اهواز(هفته19) بازی كرده بود.

آيا مشكل اين فصل آبی‌ها در نرسيدن به نتيجه مناسب بازيكنی بود كه فقط 73دقيقه فرصت خودنمايی داشت؟

استقلال پرويز مظلومی در ضربات پنالتی نتيجه ديدار فينال جام‌حذفی را به ذوب‌آهن خسته واگذار كرد با اين حال براي شكست در ضربات پنالتی میتوان دنبال توجيه بود اما از نقد نتايج آبی‌ها در بازي‌های ليگ پانزدهم مي‌توان به يك نكته قابل تامل رسيد.

استقلال قدر آزادی را ندانست

استقلال پرويز مظلومي هفته‌ها صدرنشين ليگ‌برتر بود. در روزهايی كه رقبا «توانی» برای كسب نتيجه نداشتند، مي‌شد خيلی آسان با ثبت نتايج مناسب فاصله امتيازی را در صدر جدول افزايش داد.

 با اين حال تيم پرويز مظلومی نيم‌فصل دوم ليگ را به بدترين شكل ممكن دنبال كرد. ثبت تساویهای متعدد در تقابل با رقبای كم‌ادعا آن‌هم پيش چشم هواداران تهرانی يكی از نكاتی بود كه اين فصل بلای جان استقلال مظلومی شد.

بررسی بازیهای ليگ در دو بخش ديدارهای خانگی و خارج خانه نشان مي‌دهد استقلال وقتي از قهرمانی در ليگ پانزدهم دور شد كه قدر امتيازات بازی در استاديوم آزادي را ندانست. آبی‌ها تحت هدايت مظلومی فقط 55درصد امتيازات ديدارهای خانگي فصل را به‌دست آوردند و اين بزرگ‌ترين مشكل آنها بود.

تيمی كه داعيه قهرمانی داشت طي 15ديدار فقط شش مرتبه رنگ پيروزی خانگی را ديد و در عوض طي هفت ديدار به تساوی مقابل هواداران دوآتشه‌اش رضايت داد تا در جدول بازیهای خانگی تيم ششم ليگ شود.

فاصله 5 امتيازی با صدر

در مقابل استقلال‌ خوزستان و پرسپوليس تيم‌های قهرمان و نايب‌قهرمان ليگ پانزدهم از ديدارهای خانگي خود نهايت بهره را بردند. استقلال ويسی از 15بازي خانگي خود 30 امتياز گرفت و پرسپوليس 28 امتياز.

در واقع تيم پرويز مظلومی در جدول بازیهای خانگی با صدرنشين پنج امتياز اختلاف پيدا كرد و اين فاصله‌ای نبود كه بتوان آن را به ديده اغماض ديد.

قهرمانی كه بيرون از خانه چهارم شد

جالب اينكه استقلال با پرويز مظلومی در بازیهای خارج خانه خود 27 امتياز گرفت تا از اين بابت تيم سوم جدول باشد.

اين در شرايطی بود كه استقلال‌ خوزستان قهرمان با كسب 27 امتياز از ديدارهای خارج از خانه و تفاضل گل5+ عملكردی كمرنگ‌تر از شاگردان مظلومی داشت.

به عبارت ساده‌تر اگر قرار بود استقلالي‌های خوزستان مثل آبي‌های تهران در بازي‌های خانگي خود ضعيف عمل كنند، به جای قهرمان شدن سر از رده‌های سوم و چهارم ليگ درمی‌آوردند.

مخلص كلام اينكه براي رسيدن به موفقيت در طول يك فصل فوتبالی بايد از امتيازات بازیهای خانگی نهايت بهره را برد و استقلال مظلومی برخلاف رقبا اين كار را نكرد.

پس آبی‌ها به‌جای مقصر شناختن عليرضا رمضانی در ناكامی اخيرشان روی خراب كردن يك ضربه پنالتی، بايد روزها و هفته‌هايی را در ذهن خود مرور كنند كه به تيم‌های استقلال اهواز و پديده در آزادی امتياز میدادند.

عليرضا رمضانی در طول ليگ پانزدهم اين شانس را داشت تا فقط در 2.7 زمان كل بازیها حضور داشته باشد و اين جاي بسی تامل دارد.

منبع: مشرق

انتهای پیام/


اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.