تفاوت موشک‌های هوابه‌سطح از بمب‌های هدایت‌شونده داشتن یک سامانهٔ نیروی محرکه در موشک‌ها و فقدان چنین سامانه‌ای در بمب‌هاست. این سامانه در اغلب موشک‌های هوابه‌سطح موتور راکت است. موتور جت هم در موشک‌های کروز هوابه‌سطح استفاده می‌شود که معمولا برد بسیار بالاتری از موشک‌های دیگر دارند. همچنین برخی از موشک‌های ساخت شوروی سابق از موتورهای رم‌جت بهره می‌گیرند که به آنان سرعت و برد بالایی می‌دهد.

هلفایر برای پرتاب از بالگرد طراحی شده بود و برای پرتاب از جنگنده تغیراتی زیادی باید روی آن انجام می‌شد. از این رو تصمیم به طراحی موشک جدیدی گرفته شد. توسعه موشک تا سال ۲۰۰۱ به پایان رسید و تست‌های آن آغاز شد و از سال ۲۰۰۸ رسما وارد خط تولید گردید. بریمستون موشکی است هوا پرتاب که دارای همان بدنه هلفایر است؛ اما با بالچه‌های متفاوت و پیشرانه و کلاهک قدرتمند‌تر . موشک دارای چهار بالچه کوچک تعادل در جلو و چهار بالچه هدایت در عقب با بخش‌های متحرک است.

بریمستون  توان شلیک کن و فراموش کن است. موشک دارای سامانه هدایت میلی موجی ۹۴ گیگاهرتزی است. روش کار در این موشک این چنین است که این موشک به سمت هدف توسط افسر پرتاب شلیک می‌شود. این موشک بر فراز هدف پرواز می‌کند و رادار خود را روی زمین می‌تاباند. رادار این موشک امواج موج میلیمتری را به زمین می‌تاباند و طول موج‌های بازگشتی را بررسی می‌کند؛ در این زمان طول موج بازگشتی از زمین در حدود ۵۰ میکرون است و برنامه رادارموشک از این پژواک‌ها صرف نظر می‌کند، اما هنگامی که در محدوده دید رادار تانکی قرار گیرد این طول موج تغییر می‌کند و رادار موشک با بررسی تصویر این طول موج متفاوت؛ آن را با تصاویر موجود در حافظه خود تطبیق می‌دهد که در صورتی که مشایه زره پوش باشد به سمت آن شیرجه می‌زند و اگر نه به مسیر خود تا یافتن هدف ادامه می‌دهد.

این موشک دارای  برد ۲۰ کیلومتر در صورت پرتاب از هواپیما با هدایت میلی موجی است؛ ولی در صورت شلیک از بالگرد برد به ۱۲ کیلومتر کاهش می‌یاید. موشک دارای  وزن ۴۹ کیلوگرم است و کلاهک آن دارای ۶٫۵ کیلوگرم مواد منفجره با خرج پشت سر هم است که برای مقابله با تانک‌های مجهز به زره واکنش دهنده توسعه یافته است. خرج اصلی خرج ضد زره یا همان خرج گود است. از آنجا که بریمستون  در نسخه اولیه با هدایت میلی موجی تنها توان درگیری با  زره‌پوش‌ها شامل تانک و  نفربر توپ خانه و کامیون را داشت، در نسخه بعدی که Dual-Mode Brimstone  نام داشت دارای سامانه هدایت میلی موجی در کنار سامانه هدایت  لیزری بود تا بتوان آن را برضد هر هدفی شلیک کرد.