به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛  گاهی انجام کارهای خود را به فلان روز مقرر در هفته آجل موکول می کنیم. چقدر کارهای ما در همان روز انجام می شود و تا چه اندازه این کارها عاجل هستند. برای فهم درست معنای این مطلب به معنای دو کلمه توجه می کنیم. دو کلمه « عاجل» و « آجل» را نباید با یکدیگر اشتباه کرد. « عاجل» اسم فاعل از کلمه « عجله » و به معنای « فوری» و « اکنونی » است. به عنوان مثال گاهی در گفتگوهای روزمره خود می گوییم: « خداوند شفای عاجل عطا فرماید.»

اما کلمه « آجل » معنایی متفاوت دارد و « آتی، بعد از این و آینده» معنا می دهد. چنانکه سعدی در « گلستان » خود می نویسد: 

« راحت عاجل به تشویش محنت آجل منغض کردن خلاف رای خردمندان است.»

« نصرالله منشی» صاحب « کلیله و دمنه » نیز « عاجل » و « آجل » را در کتاب خود به کارمی برد:

« هرگفتاری را پاداشی است عاجل و آجل.»

غالبا این دو کلمه را در مقام اسم و به معنای « حال و آینده » استفاده می کنند.

بدین زودی ندانستم که ما را 

سفر باشد به عاجل یا به آجل « منوچهری»

و توسعا به معنای « این جهان و آن جهان » است:

« فایده آن مشقت که کشیده باشند به همه حال در دنیا و آخرت بیابند و ثمره آن جد و جهد در عاجل و آجل بینند.»

کتاب فرج بعد از شدت



انتهای پیام/