به گزارش خبرنگار
فوتبال و فوتسال گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان حدود 8 ماه از آغاز رقابتهای لیگ پانزدهم میگذرد، در این فصل علاوه بر درخشش تیمهای زیادی که در گذشته هیچگاه نمایش این چنینی نداشتند شاهد نزول تیمهای ریشهدار ایران هم بویم.
یکی از تیمهایی که در لیگ پانزدهم با بحرانهای کمرشکن مواجه شد، تیم فوتبال ملوان بندرانزلی بود. تیمی که از بازماندههای تیمهای قدیمی به شمار میرود و نزدیک به 50 سال تاریخ دارد.
ملوان که روزهایی شاهد حضور بزرگان ایران بود و به عنوان بهترین تیم شهرستانی مطرح بود، حالا به دنبال یک روز آرامش است و شاید عملا قید جنگ را زده و تنها برای زندگی میجنگد. روزهایی بود که سکوهای ورزشگاه تختی انزلی یا همان سن سیروس شاهد حضور هواداران زیادی بود که همه با تیم خود یکدل بودند و برای پیروزی تیمشان دعا میکردند و نود دقیقه با شور وصف نشدنی به تشویق تیمشان میپرداختند و در زمانی که استقلال و پرسپولیس به دلیل حضور زیاد هوادارانشان در هر شهری عملا میزبان بودند، در انزلی غریبه محسوب میشدند، زیرا همه عاشق ملوان بودند و بس...
حالا از آن روزها مدتهای زیادی میگذرد و تیم ملوان شاید دیگر برای حریفان چه در خانه و چه در خارج از خانه یک تیم خطرناک نباشد.
ملوان لیگ پانزدهم را با مشکلاتی آغاز کرد که شاید اگر هر تیم دیگری جای آنها بود، کنار میرفت.
_ تاریخچه ملوان:
باشگاه فرهنگی ورزشی ملوان نیروی دریایی بندرانزلی در سال 1348 و تنها در رشته فوتبال با حمایت ناوبان کریم رستگاریراد ( رئیس وقت تربیت بدنی نیروی دریایی) و با مربیگری بهمن صالحنیا که بازیکن ملوان بود، تاسیس گردید.
صالحنیا که معلم ورزش مدارس انزلی بود، تیم ملوان را با جسمی از شاگردان خود تشکیل داد.
اولین مسابقهای که ملوان در آن شرکت کرد، مسابقات دانشآموزی و استانی کشور بود، پس از حضور در این رقابتها ملوان به لیگ دسته اول کشور رفت و از همان ابتدا با ارائه بازیهای زیبا و شایسته توجه همگان را به خود جلب کرد. ملوان از سال 1352 به بعد در تمام ادوار لیگ ایران حاضر بود و تنها در سال 1375 بود که برای نخستین بار از لیگ برتر فوتسال ایران سقوط کرد، اما این تنها سقوط ملوانان نبود و آنها دوبار دیگر در سالهای 1378 و 1381 به دسته یک سقوط کردند. با این حال یک کارنامه از انزلیچیها برای همیشه در تاریخ فوتبال ایران ثبت شده است. قوهای سپید تا سال 1380 و آغاز لیگ برتر خلیج فارس بهترین تیم شهرستانی تاریخ ایران بودند. اگرچه بعدها این افتخار از ملوان گرفته شد و تیمهای سپاهان اصفهان، ذوبآهن اصفهان و فولاد خوزستان جای ملوان را گرفتند، اما ملوان هم چنان با کسب 3 عنوان قهرمانی و 4 نایب قهرمانی در جام حذفی و در مرتبه حضور در جام باشگاههای آسیا و عناوین متعدد بهترین تیم شهرستانی در لیگ ایران و جام تخت جمشید صاحب رکوردی قابل توجه در تاریخ فوتبال کشور است.
_ قدمت فوتبال در انزلی:
به گفته تاریخشناسان شهر انزلی از نخستین شهرهای ایران بوده است که به فوتبال روی آورده، قدمت فوتبال در انزلی به بیش از جنگ جهانی اول باز میگردد. تاریخ ترویج فوتبال در ایران به حدود یک قرن پیش باز میگردد ، یعنی زمانی که یک گروه انگلیسی برای اکتشافات نفت در جنوب عازم کشورمان شد. پس از آن که در سال 1908 نخستین چاه نفت در مسجد سلیمان حفر شد، فوتبال در این شهر آغاز شد. چندی بعد فوتبال به بوشهر رسید و به تدریج سایر بنادر ایران از جمله بندرعباس و بندرانزلی شاهد حضور فوتبال در شهرشان بودند.
پیش از جنگ جهانی اول، فوتبال در مدرسه آلمانیبازی میشد، اما پس از آن کالج آمریکاییها در تهران پیگیر این ورزش شد.
همچنین مسابقاتی میان سفارتخانههای اروپایی در ایران پایهریزی و دنبال گردید. گسترش منظم این رشته در ادامه کار باعث شد پس از مدتی شهرهایی چون مشهد و آبادان هم شاهد جذب جوانانشان به فوتبال باشند.
باشگاه گیو انزلی اما سومین باشگاه در ایران بود که در رشتههایی نظیر فوتبال، بوکس، والیبال، بسکتبال و ... فعالیت خود را از سال 1319 آغاز کرد. این باشگاه توسط پهلوان عزیز وکیل منفرد قهرمان نخستین دو ماراتن ایران تاسیس گردید.
_ جایگاه ملوان در فرهنگ انزلی:
در کمتر شهر ایران فوتبال این چنین بازندگی مردم اجین است. کوچهها و پس کوچهها، زمینهای خاکی، سواحل خیس و ماسهای دریای خزر در بندرانزلی مهد پرورش بازیکنان بزرگی به فوتبال کشور بوده است. از کاپیتان سالهای نه چندان دور تیم ملی و مرد اخلاق فوتبال ایران سیروس قایقران تا غفور جهانی مقلب به شیرگیرون که با گل تاریخی خود به استرالیا باعث شد تیم ملی ایران برای نخستین بار رد سال 1978 راهی جام جهانی شود و تیم ایران را مانند نام خودش جهانی کرد و بازیکنان بزرگی که به خاطر تعصب به پیراهن تیم شهرشان هرگز حاضر به پوشیدن پیراهنهای سرخآبی نشدند. در انزلی تعصب به پیراهن هنوز حرف اول را میزند، ملوان نماد انزلی است و ضربان قلب انزلیچیها با بازیهای ملوان تنظیم شده است. کافی است در انزلی دقایقی قدم بزنید تا همه جا نام و نشانهای از ملوان و قایقران و فوتبال ببینید.
_ رکوردهای خاص انزلیچیها:
ملوان به واسطه حضور طولانیاش در فوتبال کشور و هواداران زیادی که دارد، صاحب رکوردهای خاص در فوتبال کشور است. از جمله آنها میتوان به مربیان ملوان اشاره کرد. تا چندی پیش ملوان تنها مربیانی را بالای سرخود دید که بازیکن این تیم بودهاند. همچنین تا چند سال پیش ملوان تنها تیمی بود که بازیکن خارجی در ترکیب نداشت. علاوه بر آن میتوان گفت انزلی همراه قائمشهر و آبادان تنها شهری در فوتبال ایران است که مرکز استان نیست و در زمانی صاحب دو نماینده در سطح اول فوتبال کشور شده است.
استقلال بندرانزلی که در سال 1366 توسط چندتن از بازیکنان معروف تیم ملوان مانند غفور جهانی، سیروس قایقران، رضا ویشگاهی و محمود پیشگاه هادیان با چند ستاره جوان مانند بهروز پرورش خواه و سیفالله نجارمحله تشکیل گردید.
استقلال بندرانزلی بعدها با بازگشت چند ستارهاش به تیم ملوان مواجه شد، اما قدر تنهاییاش با غفور جهانی را به عنوان سرمربی ادامه داد. آنها در سال 1368 در لیگ باشگاهی قدس حضور یافتند، بندرانزلی اولین شهر غیر مرکز استان است که صاحب شهرآورد بود.
_ گل نخوردن
سیدعلی حسنی صفت با 668 دقیقه بسته نگاه داشتن دروازهاش در میان دروازه بانان رکورددار جهان قرار گرفت.
_ ملوان در لیگ پانزدهم: پایان لیگ چهاردهم بود که ملوان با جایگاهی نه چندان خوب به کار خود در لیگ برتر پایان داد، اما این پایان کار نبود. ملوانان که مدتها دچار حاشیهها و بحرانهایی در اطراف تیمشان بودند تصمیم گرفتند با دعوت از بهشتی به عنوان مدیرعامل انقلابی به پا کنند و دوباره نام ملوان را بر سر زبانها بیاندازند. سپس همین اتفاق افتاد و بهشتی به انزلی آمد. ابتدا صحبت از حضور علی دایی در انزلی بود و صحبت از شرایطی بود که ملوان را به عنوان یک مدعی مطرح میکرد، اما پس از مدت کوتاهی بهشتی از انزلی رفت و تیم ملوان دیگر شکل یک تیم بحران زده را به خود گرفت، زیرا لیگ در حال آغاز بود، اما خبری از مدیرعامل و سرمربی در انزلی نبود. هیئت مدیره ملوان در شرایط سختی که داشت، به سراغ قلعه نوئی رفت که در فصل حضورش در استقلال نتایج چندان خوبی کسب نکرده بود. قلعه نوئی به انزلی آمد اما قرارداد امضایش را عقب انداخت تا به صورت دقیق شرایط را مورد بررسی قرار دهد.
لیگ پانزدهم آغاز شد و در نخستین دیدار ملوان میزبان ذوبآهن یحیی گل محمدی بود. ذوب آهنی که قهرمان جام حذفی شدهب ود و نتایج فوقالعادهای در نیم فصل دوم رقابتهای لیگ چهاردهم کسب کرده بودند، در مقابل ملوان شکست خوردند تا هواداران قوهای سپید به یک شروع رویایی امیدوار شوند، اما خوشحالی ملوانیها دوام چندانی نداشت و پس از شکست در مقابل استقلال تهران در ورزشگاه آزادی امیر قلعه نوئی از جمع انزلیچیها جدا شد، زیرا ملوان نه پولی داشت و نه امکانات سخت افزاری مناسبی در اختیار داشت.
پس از امیر قلعه نوئی حمید استیلی که تجربه درخشانی در مربیگری نداشت، به انزلی آمد تا کمی شرایط این تیم را عوض کند. حضور استیلی در ملوان خوشیمن بود و ملوان در مقابل استقلال اهواز به پیروزی شیرینی دست یافت و تا رده پنجم جدول هم بالا آمد.
پس از ثبت قرارداد استیلی مدیرعامل ملوان هم انتخاب شد. مسعود رضائیان که سابقه درخشانی در مدیریت داشت، به انزلی آمد تا ملوان را از بحران نجات دهد، اما مشکلات ملوان فراتر از این مسائل بود.
قوهای سپید که حامی مالی نداشتند، امیدوار بودند تا در ادامه فصل بتوانند حامی بیابند و به روند خوب خود ادامه دهند، اما شرایط آنگونه که میخواستند پیش نرفت و خبری از حامی مالی نشد و در ادامه فصل ملوان بارها با مشکلات مختلفی رورو شد و از جمله آنها میتوان به مسائل مالی اشاره کرد که باعث ناراحتی بسیاری از بازیکنان شد و به گفته برخی از منابع غیر رسمی توسط برخی از قدیمیهای باشگاه و سرمربی وقت کمکهایی به باشگاه انجام شد، اما این مسئله تنها مشکل انزلیچیها نبود و در ادامه کار داوریهای نه چندان درست برای این تیم به مشکلات این تیم افزود.
پایان نیم فصل اول بدترین زمان برای انزلیچیها بود، پس از مصدومیت آرش افشین سرگئی پاشنکو دروازهبان مطمئن ملوانیها و فرزاد حاتمی مهاجم خوب این تیم تصمیم به جدایی از ملوان گرفتند تا ملوان را با بحران بازیکن نیز مواجه سازند.
بازیکنان خوبی از این تیم جدا شدند و بازیکنان باقی مانده هم تهدید به اعتصاب کردند، از طرفی دیگر ملوانیها در جذب بازیکن به مشکل خوردند و در حالی که انتظار داشتند مهدی شریفی مهاجم سپاهان به ملوان بپیوندد، در دوران خدمت خود را در انزلی سپری کند. این بازیکن به تراکتور پیوست تا ملوانیها تصمیم به کنارهگیری از لیگ بگیرند.
شرایط سخت و بدی در انزلی وجود داشت. همه از این اتفاق و مشکلات ملوان ناراحت بودند. ملوانی که سالها در فوتبال ایران نظیر نداشت، حالا در شرایطی قرار داشت که بسیار سخت و مشکل بود. به هر صورت ملوان تصمیم رگفت به این مسئله پایان بدهد و به هر صورتی که است در لیگ شرکت کند.
پس از آنکه مسئولان نظام وظیفه مدیران ملوان را قانع کردند، کمک مالی هم به ملوان توسط برخی صورت گرفت تا درصدی از مطالبات بازیکنان پرداخت شود و بازیکنان از اعتصاب دست بردارند، اما این پایان تمام ماجراها نبود.
مشکلات ملوان فراتر از تصور بود، زیرا به گفته مدیرعامل این تیم ملوان تیمی است که نه منبع درآمدی دارد، زیرا نه حق پخش میگیرد و نه حامی مالی دارد و حتی مجبور است برای زمین تمرین خرید بلیط برای حضور هواداران نیز پول پرداخت کند. به این مشکلات میتوان مشکلات جدی، زمین مسابقه تمرین و سایر امکانات سختافزاری را هم اضافه کرد. با وجود تمام این مشکلات ملوانان از پا ننشستند تا با بحران دیگری روبرو شدند و آن هم بحران نتیجهگیری بود.
حمید استیلی نتوانست در 10 بازی پیروز شود و جایگاه ملوان تا انتهای جدول نیز تنزل کرد. همین مسئله باعث شد ضربهای مهلک به بدنه ملوان وارد شود و حمید استیلی و دستیارانش که با برخورد نهچندان مناسب برخی هواداران روبرو شده بودند، ساز جدایی نواختند و از این تیم جدا شدند.
ملوانیها که درگیر هرگونه مسئلهای در تیم بودند، در شرایطی مشکلتر از گذشته قرار گرفتند. زمان کوتاه تا پایان لیگ، نبود پول و برخورد نامناسب سکوها دلیلی بر این شد که ملوانان نتوانند هر مربی را جذب کنند. کار تا جایی پیش رفت که حتی مربیان بعدی انزلی نیز نتوانستند در ابتدا به این تیم بپیوندند.
مسعود رضائیان مدیرعامل ملوان در گفتگویی که با خبرنگار ما داشت، به بعد دیگری از مشکلات اشاره کرد که شرایط ملوانیها را بیش از پیش مشکل کرد، آن هم چیزی نبود جز بدهی مدیران قبلی که از گذشته باقی مانده بود.
مدیرعامل ملوان در همین خصوص گفته بود دیگر برای ما عادی شده است که هر روز شکایت جدیدی را از افرادی مختلف ببینیم و خودمان هم نمیدانیم که چه بکنیم. ضربه سنگینتر زمانی وارد شد که 2 بازیکن و یک مربی خارجی از ملوان شکایت کردند وم این تیم را تا استانه کسر امتیاز و سقوط از لیگ برتر پیش بردند.
حالا با تمام این تفاسیر و شرایط واقعا سخت و مشکلی که انزلیچیها درگیر آن هستند، مشکل است که بتوان به آینده آن امیدوار بود، به طور قطع اگر ملوان سقوط هم نکند، نمیتواند با این شرایط در آینده پیش برود.
باید دید که در آخر چه میشود، آیا ملوان با سابقه و پرهوادار هم به سرنوشت دیگر تیمهای قدیمی ایرانی مانند پاس تهران، برق شیراز و ... دچار میشود، یا اینکه مردان گیلان به مانند آنچه که همواره در طول زمانهای مختلف انجام دادهاند، میایستند و با شرایط سخت مبارزه میکنند.
به هر صورت نباید فراموش کرد که سقوط، انحلال و مرگ ملوان یعنی نابودی و مرگ چند نسل آرزو، لبخند و گریه بیش از 200 هزار هوادار و مردم انزلی، باید دید چه عاملی باعث شده است تیمی که اینگونه با زحمتهای فراوان و تلاش افراد مختلف در طول تاریخ به این جایگاه رسیده، در آستانه نابودی قرار گرفته است؟
انتهای پیام/