به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری، نیم قرنی است که جنگل های هیرکانی هرشب وهر روز چه مجاز چه غیر مجاز کابوس تبرها واره موتورهای را می ببینند که آهسته اما پیوسته از تعداد نسل هایشان کم می کند.

کمی به این نکته فکر کنیم و خودمان را بگذاریم جای پروانه ها ، دارکوب ها و سنجاب هایی که تمام هستی ، جست و خیزشان هرروز به نفس های این درختان بند است.

درختانی که هر روز چه تلخ انتظار افتادن می کشند و قلب کوچک پرنده های که از ترس ویران شدن آشیانشان لابه لای درختان تنومند و کهنسال غم فرار را تکرار می کنند.

به احترام هر اصله درختی که بیست و دو کیلوگرم دی اکسیدکربن زمین را در سال جذب می کند ، سر تعظیم فرود بیاوریم و شکر این نعمت زُمرّدین کنیم.

در دوستی سنگ تمام بگذاریم. و اجازه بدهیم درخت ، همیشه راوی تنفّس جهان بماند و ریه های کره جغرافیا را نجات دهد.

بگذاریم ممرزها و اُرس ها و سرخدارها ، سرپا بمانند تا نای و نفس مان به شماره نیفتد.

انتهای پیام/