مدیریت یکپارچه شهری، ضرورت یا انتخاب/دایره وظایف شهرداری‌ها وسعت می‌گیرد؟
مدیریت یکپارچه یکی از اصول مدیریتی مترقی و پویا به شمار می رود که تحقق آن متضمن پیشرفت و شکوفایی فزاینده در ابعاد گوناگون خواهد بود،موضوعی که می تواند به عنوان طرحی برجسته و ضروری در مجلس دهم برای تصویب به رای گذاشته شود.
به
گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،مدیریت شهری تهران یکی از پیچیده ترین و دشوارترین عرصه های مدیریتی در کشور محسوب می شود که همواره در مسیر مدیریتی این خطه از کشور که به عنوان پایتخت مطرح است با دشواری ها و دغدغه های خاص به خود همراه است.
تهران به عنوان مرکزیت سیاسی،اقتصادی ایران،از موقعیت خاص و منحصر به فردی برخوردار است،استقرار 15 میلیون نفر جمعیت،فعالیت وزارتخانه ها و نهادهای سیاسی، امنیتی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی حساس و اثرگذار، مهاجر پذیری از کل استان های کشور، ترافیک، آلودگی هوا، دغدغه های زیست محیطی،تراکم ساختمان ها،ابنیه و املاک مسکونی،تجاری،حجم فزاینده خودروها،شبکه عظیم آبرسانی،گاز،برق،تلفن،راهداری تنها بخشی از پیچید گی ها،ظرفیت ها و چالش های پیش روی این منطقه به شمار می رود.
بطور یقین یکی از الزامات خدمات دهی،خدمات رسانی و مدیریت در چنین عرصه ای، همسویی، هماهنگی و یکپار چگی در حوزه مدیریتی است.
در حال حاضر قریب به 20 وزارتخانه در امر خدمات دهی،خدمات رسانی و مدیریت پایتخت دخیل هستند،تنوع مدیریتی و شرح وظایفی که در برنامه سوم توسعه کشور به وظایف 23 گانه شهره و معروف شده بود.
عرصه های بهداشتی و سلامت،امنیتی و انتظامی،آموزشی،فراغتی،نیرو،ترافیک،اقتصاد و مبادلات تجاری،بخشی از تنوع مورد اشاره محسوب می شوند که مدیریت شهری در آن دخالتی ندارد.
بطور طبیعی در چنین عرصه ای تعاملات حداکثری برای هم افزایی و همگرایی هدفمند در جهت تحقق اهداف و برنامه های تعیین و طراحی شده،اصلی اجتناب ناپذیر است که در میان تمامی نهادها و ارگان های مسئول بر روی آن اتفاق نظر وجود دارد،اما در مقام عمل،همواره موانع و دشواری هایی در این عرصه(هماهنگی و همسویی)وجود دارد که باعث اتلاف انرژی،زمان،امکانات می شود.
شاید در سالهای نه چندان دور گذشته،اتفاق نظری در این خصوص وجود نداشت و اجمالی همچون امروز بر روی نقش تعیین کننده مدیریت یکپارچه در تحقق توسعه پایدار و همه جانبه احساس نمی شد.
شکی نیست که گذر زمان و مراودات بین دستگاهی،تجربه فراز و نشیب های مدیریتی در کلانشهرهایی همچون تهران، صحت و درستی این ایده و نظر را بیش از پیش تقویت کرده است.
طرح مدیریت یکپارچه شهری هم اکنون در کمیسیون کلانشهرهای کشور مراحل نهایی خود را طی می کند و احتمالا در آینده برای تصویب نهایی به صحن علنی مجلس ارجاع می شود.البته با توجه به نزدیک شدن به پایان عمر نظارتی و قانون گذاری مجلس نهم،به احتمال بسیار زیاد تصمیم گیری در خصوص این طرح به مجلس دهم می رسد.
** اجماع همه گیر بر طرحی ضروری
با نگاهی به مواضع و مباحث و مطالب مطروحه در طول سنوات اخیر از سوی مسئولان کشوری،استانی و منطقه ای و اخباری که از محافل عمومی و خصوصی به گوش می رسد،می توان گفت اگر به قاطعیت 100 درصدی نگوییم تمامی مسئولان،اما قطع به یقین اکثر قریب به اتفاق مسئولان در عرصه های قانون گذاری،مجلس،وزرا،سازمان ها، نهادها،بر ضرورت تحقق این طرح،مهر تایید زده اند.
آنطور که ناصر امانی معاون برنامه ریزی و توسعه و امور شوراهای شهرداری تهران عنوان کرده،بررسی و تکمیل دو بخش از این لایحه در هیات دولت به پایان رسیده و به اعتقاد وی طرح مذکور در زمره نخستین مصوبات مجلس دهم خواهد بود.
علی نوذر پور،معاون امور شهرداری ها و سازمان های شهرداری ها و دهیاری های کشور نیز با بیان اینکه باید از ظرفیت قانون اساسی در بازنگری مدیریت شهری استفاده شود،بر اهمیت قانون شهرداری ها تاکید کرده است.
وی با اشاره به نقش نافذ و موثر شهرداری ها در عمران کشور با ذکر آمار و ارقامی از بودجه تعیین شده،بر بازنگری قانون موجود متناسب با قانون اساسی معتقداست.
نوذر پور چندی پیش در همایش مدیران عامل سازمان های همیاری شهرداری های کشور گفت:نقش شهرداری ها در نظام برنامه ریزی،مدیریت و بودجه ریزی کشور غیرقابل انکار است و با نگاهی به بودجه عمرانی شهرداری های کشور،به روشنی در می یابیم که این سهم در 4 سال گذشته در قیاس با بودجه عمرانی کشور از نسبت 40 درصدی به نسبت 70 درصدی ارتقا پیدا کرده است.
** واگذاری امور فرهنگی،گردشگری و زیست محیطی به شهرداری ها
سال گذشته وزیر کشور،به عنوان نهادی فرادست شهرداری ها،لایحه مدیریت یکپارچه را برای بررسی هر چه بیشتر به هیات وزیران ارجاع داد.
نوذرپور اعتقاد دارد با تصویب این طرح در هیات دولت و مجلس تمرکز زدایی لازم در برخی عرصه ها عملیاتی می شود و برخی از امور همچون گردشگری،فرهنگی و زیست محیطی به عنوان تجربه ای موفق در کشورهایی توسعه یافته به مدیریت محلی واگذار می شود.
امید آن می رود تصویب و ابلاغ طرح مورد اشاره در صدر اولویت های کلان کشوری قرار بگیرد که بطور یقین در صورت تحقق این امر و البته تامین زیرساخت های لازم برای عملیاتی شدن آن،گام مثبت و سازنده ای در جهت همسویی وهماهنگی در عرصه مدیریت یکپارچه برداشته خواهد شد و از برخی اتلاف وقت ها،انرژی و هزینه هایی که به دلیل عدم همسویی و هماهنگی ها در حوزه مدیریتی مشاهده می شود پیشگیری و جلوگیری خواهد شد.
انتهای پیام/
تهران به عنوان مرکزیت سیاسی،اقتصادی ایران،از موقعیت خاص و منحصر به فردی برخوردار است،استقرار 15 میلیون نفر جمعیت،فعالیت وزارتخانه ها و نهادهای سیاسی، امنیتی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی حساس و اثرگذار، مهاجر پذیری از کل استان های کشور، ترافیک، آلودگی هوا، دغدغه های زیست محیطی،تراکم ساختمان ها،ابنیه و املاک مسکونی،تجاری،حجم فزاینده خودروها،شبکه عظیم آبرسانی،گاز،برق،تلفن،راهداری تنها بخشی از پیچید گی ها،ظرفیت ها و چالش های پیش روی این منطقه به شمار می رود.
بطور یقین یکی از الزامات خدمات دهی،خدمات رسانی و مدیریت در چنین عرصه ای، همسویی، هماهنگی و یکپار چگی در حوزه مدیریتی است.
در حال حاضر قریب به 20 وزارتخانه در امر خدمات دهی،خدمات رسانی و مدیریت پایتخت دخیل هستند،تنوع مدیریتی و شرح وظایفی که در برنامه سوم توسعه کشور به وظایف 23 گانه شهره و معروف شده بود.
عرصه های بهداشتی و سلامت،امنیتی و انتظامی،آموزشی،فراغتی،نیرو،ترافیک،اقتصاد و مبادلات تجاری،بخشی از تنوع مورد اشاره محسوب می شوند که مدیریت شهری در آن دخالتی ندارد.
بطور طبیعی در چنین عرصه ای تعاملات حداکثری برای هم افزایی و همگرایی هدفمند در جهت تحقق اهداف و برنامه های تعیین و طراحی شده،اصلی اجتناب ناپذیر است که در میان تمامی نهادها و ارگان های مسئول بر روی آن اتفاق نظر وجود دارد،اما در مقام عمل،همواره موانع و دشواری هایی در این عرصه(هماهنگی و همسویی)وجود دارد که باعث اتلاف انرژی،زمان،امکانات می شود.
شاید در سالهای نه چندان دور گذشته،اتفاق نظری در این خصوص وجود نداشت و اجمالی همچون امروز بر روی نقش تعیین کننده مدیریت یکپارچه در تحقق توسعه پایدار و همه جانبه احساس نمی شد.
شکی نیست که گذر زمان و مراودات بین دستگاهی،تجربه فراز و نشیب های مدیریتی در کلانشهرهایی همچون تهران، صحت و درستی این ایده و نظر را بیش از پیش تقویت کرده است.
طرح مدیریت یکپارچه شهری هم اکنون در کمیسیون کلانشهرهای کشور مراحل نهایی خود را طی می کند و احتمالا در آینده برای تصویب نهایی به صحن علنی مجلس ارجاع می شود.البته با توجه به نزدیک شدن به پایان عمر نظارتی و قانون گذاری مجلس نهم،به احتمال بسیار زیاد تصمیم گیری در خصوص این طرح به مجلس دهم می رسد.
** اجماع همه گیر بر طرحی ضروری
با نگاهی به مواضع و مباحث و مطالب مطروحه در طول سنوات اخیر از سوی مسئولان کشوری،استانی و منطقه ای و اخباری که از محافل عمومی و خصوصی به گوش می رسد،می توان گفت اگر به قاطعیت 100 درصدی نگوییم تمامی مسئولان،اما قطع به یقین اکثر قریب به اتفاق مسئولان در عرصه های قانون گذاری،مجلس،وزرا،سازمان ها، نهادها،بر ضرورت تحقق این طرح،مهر تایید زده اند.
آنطور که ناصر امانی معاون برنامه ریزی و توسعه و امور شوراهای شهرداری تهران عنوان کرده،بررسی و تکمیل دو بخش از این لایحه در هیات دولت به پایان رسیده و به اعتقاد وی طرح مذکور در زمره نخستین مصوبات مجلس دهم خواهد بود.
علی نوذر پور،معاون امور شهرداری ها و سازمان های شهرداری ها و دهیاری های کشور نیز با بیان اینکه باید از ظرفیت قانون اساسی در بازنگری مدیریت شهری استفاده شود،بر اهمیت قانون شهرداری ها تاکید کرده است.
وی با اشاره به نقش نافذ و موثر شهرداری ها در عمران کشور با ذکر آمار و ارقامی از بودجه تعیین شده،بر بازنگری قانون موجود متناسب با قانون اساسی معتقداست.
نوذر پور چندی پیش در همایش مدیران عامل سازمان های همیاری شهرداری های کشور گفت:نقش شهرداری ها در نظام برنامه ریزی،مدیریت و بودجه ریزی کشور غیرقابل انکار است و با نگاهی به بودجه عمرانی شهرداری های کشور،به روشنی در می یابیم که این سهم در 4 سال گذشته در قیاس با بودجه عمرانی کشور از نسبت 40 درصدی به نسبت 70 درصدی ارتقا پیدا کرده است.
** واگذاری امور فرهنگی،گردشگری و زیست محیطی به شهرداری ها
سال گذشته وزیر کشور،به عنوان نهادی فرادست شهرداری ها،لایحه مدیریت یکپارچه را برای بررسی هر چه بیشتر به هیات وزیران ارجاع داد.
نوذرپور اعتقاد دارد با تصویب این طرح در هیات دولت و مجلس تمرکز زدایی لازم در برخی عرصه ها عملیاتی می شود و برخی از امور همچون گردشگری،فرهنگی و زیست محیطی به عنوان تجربه ای موفق در کشورهایی توسعه یافته به مدیریت محلی واگذار می شود.
امید آن می رود تصویب و ابلاغ طرح مورد اشاره در صدر اولویت های کلان کشوری قرار بگیرد که بطور یقین در صورت تحقق این امر و البته تامین زیرساخت های لازم برای عملیاتی شدن آن،گام مثبت و سازنده ای در جهت همسویی وهماهنگی در عرصه مدیریت یکپارچه برداشته خواهد شد و از برخی اتلاف وقت ها،انرژی و هزینه هایی که به دلیل عدم همسویی و هماهنگی ها در حوزه مدیریتی مشاهده می شود پیشگیری و جلوگیری خواهد شد.
انتهای پیام/
