به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد، این شهرستان یکی از غنی ترین گنجینه های موسیقی کشور است و از دیرباز این شهر را با قابلیت سرشار فرهنگی هنری می شناسند، اما موسیقی سنتی تربت جام حال و روز خوشی ندارد.

از این رو برای بررسی بیشتر اوضاع و احوال موسیقی تربت جام به سراغ سه تن از بزرگان و استادان این هنر رفتیم.

یکی از هنرمندان موسیقی مقامی تربت جام می گوید: در دهه اخیر موسیقی تربت جام نقش پررنگی داشته اما اوضاع و احوال فعلی موسیقی تربت جام نامساعد است.

حسینعلی مردانشاهی می افزاید: برای شرح حال فعلی موسیقی تربت جام باید به دنبال واژه های جدید بود که بتوان کمی از حال و روز ناخوش آن را شرح داد.

وی با انتقاد از وضع موجود می گوید: به جز در حوزه آموزش به جوانان و نوجوانان که چند سال اخیر اتفاقات بسیار خوبی در آن شاهد بودیم، در سایر بخش‌ها نظیر تولیدات هنری، اجراها و فعالیت های تحقیقی شرایط بسیار نابسامان است و عملا می توان گفت موسیقی مقامی جام صورتش را با سیلی سرخ نگه داشته است.

این هنرمند موسیقی تربت جام نگاه وزارت ارشاد در حوزه حمایتی را محلی می داند و می گوید: زمانی که در اصلی ترین جشنواره کشور یعنی موسیقی فجر، موسیقی محلی فقط به عنوان دسر جشنواره و در بخش جنبی حضور دارد، دیگر چه انتظاری باید داشت! و زمانی که برای برگزاری جشنواره موسیقی مقامی شهرستان ها بودجه‌ای بسیار ناچیز تعلق می‌گیرد و عملا هیچ برنامه ای برای تولیدات هنری نیست، دیگر حال و روز موسیقی محلی با آن همه غنا و هویت بخشی اش چگونه باید باشد!

مردانشاهی از مسئولین خواست به موسیقی منطقه تربت جام بها دهند.

استاد«غلامحسین غفاری» نیز از چهره های ماندگار موسیقی مقامی تربت جام است که 40 سال سابقه فعالیت هنری دارد و در جشنواره های مختلف در داخل و خارج از کشور شرکت کرده است.

اما مدت 25 سال است که در تربت جام مستاجر است و با وجود مشکلات و فشارهای روحی و روانی هنر را ادامه داده است.

وی درباره وضعیت موسیقی مقامی تربت جام می گوید: از تربت جام به عنوان پایتخت موسیقی مقامی یاد می‌شود و با تیتردرشت هم این موضوع را درجراید اعلام می کنند اما این چه موسیقی مقامی است که با خاک یکسان شده و شهرستانی با این عظمت و غنای فرهنگی از داشتن حداقل یک سالن برای ارائه هنر به هنرمندان خود محروم است؛ سال گذشته سه چهره بزرگ موسیقی مقامی ما درآغوش خاک آرام گرفتند.

این هنرمند پر آوازه تربت جام می افزاید: دو سیم دوتار شرف نامه منطقه ماست؛ اگر می خواهید یک منطقه را نابود کنید کافی است آداب و فرهنگ را از مردمان آن منطقه بگیرید.

غفاری معتقد است: در چندین سالی که در منطقه فعالیت هنری دارم مسئولان هیچ حمایتی از من نکرده اند؛ خودم مدت 25 سال است که زندگی ام را در راه هنر گذاشته ام. زن و فرزند من چه می‌دانند که موسیقی مقامی وعرفانی چیست! آن ها زندگی می خواهند.

وی اینگونه ادامه می دهد: زمانی که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به تربت جام آمد و اعلام کرد که هرکس مجوز فعالیت بگیرد، درجه هنری به وی اهدا خواهد شد؛ من چهار سال است که درجه هنری دارم این درجه هنری دکترای موسیقی مقامی چه دردی از مشکلات معیشتی من هنرمند را دوا کرده است؟ از همان ابتدا تاکنون که به این جا رسیدیم بدون حمایت بوده و هیچ نهادی از ما حمایت نکرده است!

یکی دیگر از پیشکسوتان عرصه هنر نیز درباره وضعیت موسیقی محلی تربت جام می گوید: اکنون موسیقی به دست قشر جوان افتاده است و در سال گذشته ما سه قطب بزرگ موسیقی یا به عبارت دیگر سه مثلث طلایی موسیقی مقامی را در تربت جام از دست دادیم.

عبدالعزیز احمدی درخصوص توجه مسئولان به موسیقی مقامی در تربت جام می افزاید: امروزه تربت جام و قوچان به عنوان دو قطب بزرگ موسیقی مقامی در خراسان بزرگ هستند و متاسفانه تربت جام به عنوان یکی از این دو قطب، نه تنها هیچ مکان فرهنگی ندارد بلکه یک سینما در شهر وجود داشت که آن را هم تعطیل کردند.

وی با صراحت از این مساله انتقاد می کند که: در مکان فعلی اداره ارشاد اسلامی تربت جام یک سالن وجود دارد که گنجایش هنرمندان را هم ندارد، چه رسد به این که مردم را هم دعوت کنند.

انتهای پیام/ز