رابرت کلی: اتهامات آژانس در مورد ابعاد نظامی برنامه هسته ای ایران بی اساس است
یکی از کارشناسان پیشین آژانس بین المللی انرژی اتمی، بخش اعظم ادعاها درباره ابعاد نظامی برنامه هسته ای ایران را بی اساس دانست.
به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛
پایگاه اینترنتی لوبلاگ گزارش داد رابرت کلی در مقاله خود آورده است: «همانطور که خوانندگان این پایگاه اینترنتی می دانند، من از مدت ها قبل درباره جزئیات گزارش نوامبر 2011 آژانس بین المللی انرژی اتمی به ویژه اتهامات خاص مندرج در ضمیمه این گزارش با نام «ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران» تردید داشتم.
علاوه بر انتشار مقالات من در موسسه تحقیقاتی صلح بین المللی استکهلم و مجله آی اچ اس جینس، لوبلاگ پنج مقاله از من درباره این موضوع در سال گذشته منتشر کرده است. امیدوار بودم گزارش نهایی آژانس درباره موضوع پی ام دی که دوم دسامبر به دست نشریات رسید، مهم ترین اتهامات خاص مطرح شده در ضمیمه 2011 را مرتفع کند.
این موارد شامل وجود «یک مخزن بزرگ مواد منفجره» در تاسیسات نظامی گسترده پارچین در جنوب تهران بود که در آن آزمایشهای هیدرودینامیک صورت می گرفت (پارگراف 49) و تاکید بر اینکه آزمایشهای مواد انفجاری قوی در ابعاد گسترده توسط ایران در منطقه مریوان صورت گرفته است (پارگراف 43). مریوان در شمال غربی ایران در مرز با عراق قرار دارد.
این دو اتهام که آژانس بین المللی انرژی اتمی در گزارش خود به آن اشاره کرده است از سوی کشورهای عضو آژانس مطرح شده و آژانس هویت آنها را هرگز فاش نکرده است اما بسیاری افراد گمان می کنند این اتهامات از جانب طرف های متخاصم با ایران از جمله اسرائیل مطرح شده است. من در تحلیل ها و مقالاتم سعی کردم این مسئله را روشن کنم که گزارش سال 2011 آژانس از جمله این اتهامات خاص به شدت بی اعتبار است.
با اینکه این گزارش نهایی خبری خوب است مبنی بر اینکه در نهایت پرونده موسوم به پی ام دی در ارتباط با فعالیت های هسته ای گذشته ایران مختومه می شود (و اجازه اجرای برجام داده می شود)، اما این گزارش درخصوص افشای هرگونه اطلاعات جدید درباره فعالیت های ادعایی از جمله در مریوان و پارچین بسیار ناامید کننده است.
همچنین موضوع ناامید کننده دیگر این است که آژانس در ارائه گزارش خود در توضیح نحوه ارزیابی آژانس درباره اعتبار اطلاعات توام با تردید آن دسته از کشورهای عضو ناشناس، ناکام بوده است. همانطور که در ادامه نشان داده می شود، ارزیابی های فنی آژانس درباره مسائلی نظیر -چاشنی های مورد استفاده در تسلیحات هسته ای - ناکافی است.
علاوه بر انتشار مقالات من در موسسه تحقیقاتی صلح بین المللی استکهلم و مجله آی اچ اس جینس، لوبلاگ پنج مقاله از من درباره این موضوع در سال گذشته منتشر کرده است. امیدوار بودم گزارش نهایی آژانس درباره موضوع پی ام دی که دوم دسامبر به دست نشریات رسید، مهم ترین اتهامات خاص مطرح شده در ضمیمه 2011 را مرتفع کند.
این موارد شامل وجود «یک مخزن بزرگ مواد منفجره» در تاسیسات نظامی گسترده پارچین در جنوب تهران بود که در آن آزمایشهای هیدرودینامیک صورت می گرفت (پارگراف 49) و تاکید بر اینکه آزمایشهای مواد انفجاری قوی در ابعاد گسترده توسط ایران در منطقه مریوان صورت گرفته است (پارگراف 43). مریوان در شمال غربی ایران در مرز با عراق قرار دارد.
این دو اتهام که آژانس بین المللی انرژی اتمی در گزارش خود به آن اشاره کرده است از سوی کشورهای عضو آژانس مطرح شده و آژانس هویت آنها را هرگز فاش نکرده است اما بسیاری افراد گمان می کنند این اتهامات از جانب طرف های متخاصم با ایران از جمله اسرائیل مطرح شده است. من در تحلیل ها و مقالاتم سعی کردم این مسئله را روشن کنم که گزارش سال 2011 آژانس از جمله این اتهامات خاص به شدت بی اعتبار است.
با اینکه این گزارش نهایی خبری خوب است مبنی بر اینکه در نهایت پرونده موسوم به پی ام دی در ارتباط با فعالیت های هسته ای گذشته ایران مختومه می شود (و اجازه اجرای برجام داده می شود)، اما این گزارش درخصوص افشای هرگونه اطلاعات جدید درباره فعالیت های ادعایی از جمله در مریوان و پارچین بسیار ناامید کننده است.
همچنین موضوع ناامید کننده دیگر این است که آژانس در ارائه گزارش خود در توضیح نحوه ارزیابی آژانس درباره اعتبار اطلاعات توام با تردید آن دسته از کشورهای عضو ناشناس، ناکام بوده است. همانطور که در ادامه نشان داده می شود، ارزیابی های فنی آژانس درباره مسائلی نظیر -چاشنی های مورد استفاده در تسلیحات هسته ای - ناکافی است.
انتهای پیام/
