ظرایف ادبی/ 13
بهای چیزی را می‌پردازیم یا بهاء
گاهی افراد برای به دست آوردن موقعیتی بها می‌پردازند. این مسئله تا چه اندازه واقعیت دارد؟
به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گاهی افراد برای به دست آوردن موقعیتی بها می‌پردازند. به همین دلیل به منظور حفظ آن تلاش زیادی می‌کنند. اما واقعیت امر چیست؟ فکر می‌کنید این افراد اغراق می‌کنند. اگر چنین تفکری دارید، کمی روی معنای واژه تامل بیشتری کنیم. به طور قطع این تامل ما را به نتایج بهتری می‌رساند. اما «بها» واژه‌ای فارسی است که در پایان آن از همزه استفاده نمی‌شود:
بگفتمی که بها چیست خاک پایش را
اگر حیات گرانمایه جاودان بودی
در بیت فوق که از حافظ شیرازی است، کاربرد کلمه «بها» را مشاهده می‌کنیم. به همین دلیل نباید برای بیان قیمت «بهاء» به کار ببریم. بلکه باید از کلمه «بهای» استفاده کرد. شاید این فکر به ذهن خطور کند که معنای کلمه «بهاء» چیست و چنین کلمه‌ای در زبان فارسی یا عربی وجود دارد؟ کلمه «بهاء» واژه‌ای عربی محسوب می‌شود و به معنای «فروغ و روشنایی» است. به منظور اشتباه نشدن این دو واژه بهتر است، همزه پایانی کلمه «بهاء» در هنگام نوشتن حفظ شود.
بهاء روی تو بازار ماه و خور بشکست
چنانکه معجز موسی طلسم جادو را
انتهای پیام/
