به گزارش خبرنگار حوزه حوادث گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،25 آبان سال 88 ماموران پلیس در جریان وقوع یک جنایت قرار گرفتند و بلافاصله موضوع را در دستور کار خود قرار دادند و با حضور در محل حادثه که یک رستوران بود، به تحقیق در این رابطه پرداختند.

با حضور ماموران مشخص شد که کارگر جوانی شبانه با ضربات چاقو به قتل رسیده است.

صاحب این رستوران به ماموران گفت: این مرد کارگر من بود که به تازگی استخدام شده بود.

با این اظهارات ماموران پلیس وقتی متوجه شدند که کارگر قبلی رستوران اخراج شده و مقتول به جای او در این رستوران استخدام شده است، به این کارگر اخراجی مظنون شدند. با شناسایی و دستگیری کارگر قبلی رستوران، او در بازجویی ها به قتل اعتراف کرد و گفت: من اشتباهی دست به این جنایت زدم. اصلا نمی خواستم که کارگر رستوران را بکشم. من به خاطر اینکه صاحب رستوران اخراجم کرده بود، از او کینه به دل گرفتم و می خواستم او را به قتل برسانم. برای همین شبانه به رستوران رفتم و با تصور اینکه صاحب رستوران در خواب چند ضربه چاقو زدم. ولی بعد از قتل متوجه شدم که این مرد صاحب رستوران نبوده و فقط کارگر آنجا است. باور کنید من قصد کشتن این مرد را نداشتم.

با اعتراف این مرد پرونده وی برای رسیدگی به دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. متهم در این شعبه محاکمه و به قصاص محکوم شد. این حکم در دیوان عالی کشور نیز تایید شد و در حال اجرا بود که خانواده اولیای دم رضایت خود را اعلام کردند و به این ترتیب متهم ازمجازات اعدام رهایی یافت.

این مرد صبح دیروز در شعبه دهم دادگاه کیفری استان تهران از جنبه عمومی جرم محاکمه شد و ابراز پشیمانی کرد. وی به هیات قضایی گفت: من اصلا مقتول را نمی‌شناختم و دشمنی با او نداشتم. الان هم شرمنده پدر و مادر او هستم.

در پایان این جلسه نیز هیات قضایی وارد شور شدند و متهم را به هفت سال زندان با احتساب روزهای بازداشت محکوم کردند.

انتهای پیام/