به گزارش خبرنگار 
گزارش/
آتش زدن خانه معتادان کار درستی است؟
با سلاح سرد معتادین در حال خواب را از چادرهایشان بیرون می کشند و وسایل آن ها را آتش می زنند.
هر کس به سمتی می دود. دود و آتش از میان درختان زبانه کشیده است. زن و کودک، پیر و جوان همه فرار می کنند. اینجا خط مقدم میدان جنگ نیست. اینجا پارک حقانی منطقه هرندی در جنوب پایتخت است. جایی که باید محل تفریح و گردش کودکان این منطقه باشد، اما چند سالی است که به مکان زندگی و استراحت کارتن خواب ها و معتادین متجاهر تبدیل شده است.
مردم این منطقه که از رسیدگی و اقدامات مسئولان نسبت به حضور معتادان و کارتن خواب ها در این پارک مستاصل و ناامید شده اند، خودشان تصمیم می گیرند تا این پارک را پاک سازی کنند و آرامش را به خانه هایشان بازگردانند.
*** پارک حقانی منطقه هرندی در آتش خشم سوخت
حوالی ساعت 11 صبح دوشنبه حدود 30 تا 40 نفر افراد ناشناس وارد پارک حقانی می شوند. با سلاح سرد معتادین در حال خواب را از چادرهایشان بیرون می کشند و وسایل آن ها را آتش می زنند. صدای همهمه و فریاد پارک حقانی منطقه هرندی را فرا می گیرد و کارتن خواب های مآمن گرفته در این پارک هر یک هراسان به سویی می گریزند. البته در این تراژدی شهروندان رهگذر، مسئولان شهرداری و نیروی انتظامی نیز نظاره گر بودند.
*** شب- ساعت 22
طبق روال هر شب گروه های مردمی گرد هم می آیند تا به کارتن خواب ها غذا و وسایل مورد نیاز آنها را ارائه دهند. گروهی از کارتن خواب ها به سمت جنوب پارک رفته اند و آنجا پناه گرفته اند و گروهی دیگر از ترس و وحشت در کوچه های اطراف منطقه هرندی مخفی شده اند.
*** کارتن خواب ها دوباره باز می گردند!
چادرها، پتوها، لباس ها و همه دارایی اندک کارتن خواب ها در آتش خشم شهروندانی ناشناس سوخته و دودش تا ساعت ها در آسمان پارک حقانی چرخیده است. اما آیا واقعا کارتن خواب ها برای همیشه از پارک حقانی رفته اند؟
حبیب بهرامی مدیر موسسه سیمای سبز رهایی و یکی از شاهدان ماجرای به آتش کشیدن پارک حقانی منطقه هرندی می گوید: 7 سازمان مردم نهادی که در حوزه کاهش آسیب‌های اجتماعی فعالیت دارند، شب گذشته درهای موسسه هایشان را به روی کارتن خواب ها باز کردند تا مشکل بزرگتری پیش نیاید. اما آنچه تجربه به من نشان داده است این کارتن خواب ها مجدد به پارک حقانی باز می گردند، چرا که جایی برای سکنی ندارند.
*** روز بعد- ساعت 16- بازگشت دوباره !
پارک حقانی منطقه هرندی همچون سابق مملو از افرادی است که زیر درختان و بوته ها پناه گرفته اند تا از قطرات بی امان باران در امان باشند. دوباره پایپ ، سیخ، زرورق، خرید، فروش و مصرف در این پارک بیداد می کند.
کارتن خواب هایی که دوباره به این پارک بازگشته اند همه از اقدام این گروه ناشناس متعجب هستند.
پیرمردی حدودا 50 ساله دوباره برای خود چادر کوچکی علم کرده است و می گوید: نمی دانم چرا وسایلمان را به آتش کشیدند، اما دوباره به شوش رفتم و برای خود وسایل جدید تهیه کردم تا بتوانم این چادر را بنا کنم.
*** چه کسی مقصر است؟
به راستی چه کسانی در این واقعه مقصر هستند؟! شهروندانی که آستانه تحملشان با حضور این اشخاص و بدنامی منطقه شان پایین آمده است یا 12 ارگانی که مسئول ساماندهی معتادین و کارتن خواب ها هستند و در این سال ها شاهد اقدام موثری از آن ها نبوده ایم؟!
بدون شک انجام اقدامات مسوولانه ، در نظر گرفتن تمهیدات و برنامه ریزی اصولی در جهت جمع آوری کامل افراد معتاد و کارتن خواب از سطح شهرها و فضای زندگی عمومی از وظایف بدیهی دستگاه های مرتبط و مسوول این مساله است و بدون انجام این امر و عدم اتخاذ تصمیمات راهگشا معضلی این چنین هیچگاه به سرانجامی شایسته نخواهد رسید؛ از سوی دیگر ، تکرار اتفاقی مانند آنچه در پارک محله هرندی رخ داد باعث ایجاد اختلال در نظم اجتماع خواهد شد و باری دیگر بر دوش شهروندان خواهد گذارد.
انتهای پیام/
